Ik werd vandaag op mijn werk door mijn vrouw opgebeld. Ze zei dat mijn zoontje Danny bier over mijn papieren had gegoten. Hij wou misschien kijken of het schuimde. Toen ik mijn werkkamer inliep zag ik dat alle laden en kasten overhoop gehaald waren. Mijn oude manuscript lag over de grond verspreid. Mijn werkkamer was een vreselijke puinhoop.
Bezeten door woede liep ik op mijn 3-jarige zoontje af en greep zijn arm vast. Hij boog steeds verder naar achter tot hij brak. Ik hoorde het knappen van het bot. Het geluid drong tot me door en mijn woede verdween als sneeuw voor de zon. In ruil kreeg ik een enorm gevoel van schaamte. Ik was gewoon mijn zelfbeheersing verloren.
