|
Mannen,
Eerst en vooral mijn excuses voor het meteen weglopen na de wedstrijd. De ontgoocheling was TE groot en ik ging impulsieve en foute dingen gezegd hebben. Dat is niet de bedoeling uiteraard en daarom laat ik alles liever bezinken en vertel ik de zaken nadien. Dit keer doe ik het wel op de blog, omdat IEDEREEN het mag en moet kunnen lezen, want het is toch erg belangrijk.
Gisteren speelde je de onbetwiste nummer één in de provinciale reeksen (de andere reeksen meegerekend!!) 60 minuten bijna van de mat. Op zich is dat al een knappe prestatie, maar toch slaagden we er NOGMAALS niet in de 3 punten thuis te houden. Helaas is dit stilaan "the story" van het hele seizoen te noemen. We slagen er in om de beste ploegen van de provinciale reeksen (en zelfs ploegen van interprovinciale reeksen) te benaderen, te evenaren en zelfs te overstijgen. Voetbal tactisch en -technisch zijn jullie van top in gewestelijke vorig jaar, doorgegroeid naar top in provinciale.... KNAP!! Dat is uiteraard op basis van jullie kwaliteiten gebeurd. Dit stemt me tevreden!!
Helaas is MENTALITEIT ook een kwaliteit; en laat dit nu de reden zijn waarom de wedstrijden tegen de toppers steeds of bijna altijd in ons nadeel kantelen. Vele jongens in onze ploeg willen echt en geven wekelijks het allerbeste van zichzelf. Jammer genoeg kan ik dat van een aantal van onze kerels niet zeggen en laat dit nu net de mannen zijn die het verschil maken in een wedstrijd en de wedstrijd doen kantelen. Zij geven vaak niet thuis op de momenten dat het moet en verpesten het zo vaak voor de werkers en knokkers in ons team...
Het gaat om mannen die in de wedstrijd WEL alles proberen doen wat ze kunnen, maar:
- nadien bij winst of verlies als echt "sportmannen" een sigaretje staan paffen (als "grote" venten).
- op training al zagen van zodra ze nog maar 10 stappen teveel moeten lopen. Fysieke trainingen waren bij hen dan ook belachelijk en een drama (nooit eerder gezien eigenlijk!!)
- lak hebben aan iedere tactische richtlijn en toch hun eigen ding doen, hoe vaak je ze het ook vertelt.
- onder elkaar als kleine kinderen zitten lachen als ik de voorbeschouwing van een wedstrijd doe .
- extreem zelfzuchtig spelen en geen team meer zien, maar alles zelf willen forceren (ook dit wordt al een heel seizoen gezegd)
- zichzelf niet onder controle kunnen houden op training of op wedstrijd en zo de ploeg in de steek laten (kop naar beneden, naar niks meer luisteren, vechtpartijen,...)
- zichzelf allesbehalve verzorgen naast het voetbal en zo niet fit genoeg zijn of veel te weinig nachtrust pakken om een wedstrijd op niveau te brengen.
Deze kerels zijn NIET de norm en zijn NIET meegegroeid van gewestelijk naar provinciaal niveau. Wel op technisch vlak (want dat hadden ze al), maar qua mentaliteit blijven ze hele simpele voetballers en hebben ze eigenlijk al heel veel verknoeid voor mij en de rest van het TEAM. De grootste les die ik hen al het hele seizoen wil meegeven is het veranderen van die mentaliteit. Helaas moet ik toegeven dat ik daarin nog niet ben geslaagd. Ik heb ze wat vrijheid gegeven (ben ik gewoon van in de ploegen die ik trainde en nooit (!!) eerder problemen mee gehad), maar krijg er NIKS voor terug in de plaats, integendeel!!
Ik zie het voor mezelf als "bijleren". Ik mag er duidelijk niet vanuit gaan dat iedereen dezelfde mentaliteit op en naast het veld toont als ik zou willen. Ik kom vanuit een cultuur waarin dit als "normaal" en "basis" wordt gezien. Hier is dat nog niet het geval, maar verdorie, het is wel de enige manier die werkt om nog stappen vooruit te zetten. Ik ga er dus ALLES aan doen, dit seizoen en de volgende seizoenen, om die cultuur ook hier "normaal" te maken. Als dit een strengere aanpak vereist, dan zal dat moeten uiteraard...
Tot zaterdag
Een nog steeds ontgoochelde trainer
|
