van Isafjordur naar Bildudalur/zon, zee,fjorden en ...vogels
donderdag 9 juli
Vanmorgen terug opgestaan met een stralende zon...de Westerfjorden houden van ons en wij zeker van hen! Onder de blauwe hemel kleuren de fjorden vijftig tinten blauw...de stranden zijn goudkleurig, de sneeuw ligt hier nog op de hoogtes..en ik heb in heel mijn leven nog nooit zo veel vogels gezien als hier. Rond 9 uur reden we van Isafjordur zuidwaarts naar de waterval Dynjandi. Indrukwekkend is zacht gezegd. We reden verder door het hoogland en zagen hoe verscheidene bergmeertjes volliepen met smeltwater...die op bun beurt koers zetten naar de waterval.
Rond de middag passeerden we de ferry die we morgen gaan nemen. Daarna naar een zeer idyllisch strandje Raudasandur. Tegen de kerkmuur en in een zalig zonnetje hebben we onze middagpicknick laten smaken. Einddoel van onze trip was Latrabjarg, het meest westelijke punt van Europa, bestaande uit hoge kliffen waar de alken, meeuwen en papegaaiduikers komen broeden. We waaiden daar bijna omver door de hevige noordoostenwind maar de setting was adembenemend. Hier zijn er terug een serieus aantal foto's genomen. Ben al heel nieuwsgierig naar het resultaat van ' de fotografen', de vrouwen dus...Onze mannen hielden ons goed in het oog want fotograferen op zulke steile klippen, je mag geen hoogtevrees hebben.
Daarna de lege magen wat gaan vullen in een restaurantje. De keuken is hier lekker maar nogal weinig afwisselend. Lam en zeer verse vis en walvis (no way) en soms een enkele keer kip....ik kijk stiekem uit naar een biefstuk friet
De weersvooruitzichten voor morgen zijn terug goed...hopelijk weinig wind...want drie uur op een ferry, amaaaaaai....
Enfin, ik beloof jullie nu alvast dat ik jullie morgen wat onsmakelijke details zal besparen
Nog vier dagen te gaan...en als het zo doorgaat is dit een superreis. The travelling 4
Vanmorgen begon de dag met een stralende zon...we konnen zowaar buiten ontbijten. Zoals alle koppeltjes van middelbare leeftijd hebben we dan een gezapige wandeling door het stadje gemaakt...en met drie collega's van Wonen worden de kleurrijke huizen volop gekeurd. Qua materiaal afgekeurd maar we kunnen begrijpen dat met mogelijke aardbevingen en vulkaanuitbarstingen in het achterhoofd er niet te veel geld aan de huizen wordt gespendeerd. Hoewel hier duchtig wordt geverfd, mogen vele huizen toch een extra likje uit de pot hebben...ook hier een moderne kerk...en in het kielzog van Herman en Christine gaan we dan ook even binnen piepen.
Na de middag hebben we het gebied ten zuidwesten van Isafjordur verkend. De zon en de blauwe hemel maakten ieder fjord tot een plaatje. Ik vrees dat ik al die foto's (nu al ongekuist 6000 van ons beiden) nooit in 2 albums krijg.
We hebben ondertussen ontdekt dat Ysland heerlijk softijs verkoopt...ai, dat wordt de riem toe, terug in Vlaanderen.
Vandaag tweede hoogtepunt van onze reis:na de harlekijneenden staan ook de papegaaiduikers aangevinkt op ons lijstje...na een lekker ontbijt deze morgen zijn we via een hobbelige bergpas doorgreden naar Grimsey (nabij Drangsnes, niet het meer noordelijk gelegen Grimsey) het vogeleiland. Zoals jullie weten ben ik niet wild van boten maar 10 min varen zou ik wel overleven. De zee was naar onze maatstaven woelig maar de kabeljauw is toch in mijn maag gebleven en niet terug in de zee .
De vrouwelijke gids sprak met volle gloed over de papegaaiduikers van het eiland, de eidereenden en hun zachte wollige nesten en nog andere vogels. Christine en ikzelf hebben ons eens fameus laten gaan. Van de duizenden papegaaiduikers staan er toch wel een paar honderd op onze foto's. Het zeereisje terug verliep voorspoedig al had kapitein Herman het soms lastig met de stoelen die meedeinden op de zee. Grimsey en de aanpalende baai zijn een absolute must voor de liefhebbers van vogels en uitzonderlijk mooie natuur.
Om half vijf zijn we verder gereden naar het 240 km verder gelegen Isafjordur. Daarbij reden we door de ijzingwekkende mooie fjorden. IJzig was het er wel. Veel zon maar een hevige noorderwind maakte het niet warmer dan 7 gr. Ondertussen zijn we goed en wel in Isafjordur. Het plaatsje ligt wat beschut tegen de wind maar we zagen onze buren in topjes en marcellekes op hun terras zitten....duidelijk gewoon aan een mindere temperatuur of zijn wij gewoon watjes? Vanavond nog eens in het stadje gewandeld....precies huisjes uit de Far West hier...kleurrijk, dat wel...
Morgen lijkt het een rustdag te worden, alhoewel je het met Herman nooit weet. Waar hij het soms vindt weet ik niet maar het verrassingselement is met hem steeds aanwezig...en de rest geniet mee.
Hoe zeggen de papegaaiduikers het? Oogjes dicht en snaveltjes toe, slaapwel....
We zijn hier ondertussen in Nyp, gemeente Budadalur....zoals Herman zegt: 1 huis, 2 inwoners , nu 6....maar zo mooi aan het fjord gelegen...de eigenaars zijn wat hippie artistiek. Ze bakken zelf hun mooie potten en het huis is heel speciaal gerenoveerd. Prachtige oude meubels ook...Morgen krijgen we jam van selder ...overal hangen/staan hier kruiden.
We zijn dus vandaag in Varmahlid onder een zeer mistige hemel weggereden en via Blonduos ( met een zeer mooie moderne kerk) richting schiereiland Vatnsnes. Te Osar hebben we een hele kolonie zeeleeuwen gezien, nabij Svalbard een tweede kolonie. Liepen we langs de oosterzijde van het schiereilnd in ons pulleke, voor de westerzijde hadden we het koud met twee jassen boven elkaar. Het weer verandert hier constant...wat een beetje vervelend is voor de fotograaf. Constant moeten de lichtinstellingen aangepast worden.
Op het schiereiland hebben we zo een vijf uur rondgereden voor 50 km. Onnodig te zeggen hoe mooi het hier was.
Morgen rijden we de Westerfjorden in op weg naar Isafjordur. We kunnen alvast zeggen dat wie plannen heeft om naar Ysland te komen hier op zijn minst net als wij 18 dagen verlof moet voorzien en dit plaatsje hier niet mag missen. Kleine tip. Heel dichtbij in dit verlaten oord, een heel leuk goedkoop restaurantje waar wij super gegeten hebben.
De gastvrouwe heeft ons net een tasje koffie gebracht met een chocolaatje...leuk! De Yslanders zijn beel vriendelijke mensen met een uitstekende kennis van Engels. Zij hebben totaal geen kapsones en zijn heel down to earth. Er wordt dus alleen gezegd wat men meent en wat belangrijk is.
't Is zondag en dus wilden wij in Akureyri naar de grote kerk maar die was voorbehouden voor de echte yslandse gelovigen. Dan maar naar de mooie botanische tuin...de naam stad is op het randeke...groot dorp is dit in Vlaamse maatstaven. Af en toe zon, soms wat mist..het is prachtig rijden tussen de fjorden en bergen op weg naar Dalvik. In olafsfjordur nemen wij de bergpas Lagheidi ...mooi, ruw..nog veel sneeuw op de bergtoppen...van daar uit de kustlijn genomen naar Holar...daar zetelde vroeger de bisschop van de streek. Mooie kerk, ook de eerste turfhuizen binnengegaan...deze lijken klein maar zijn best groot. Vervolgens zijn we de kustlijn naar beneden afgereden om te eindigen in Varmahlid waar we nu in een mooie cottage zitten. Vanavond eens geen vis of lam maar kip op het menu. Ik help mee aan de voorbereiding maar het is Christine die steeds met weinig middelen een heerlijke maaltijd voorschotelt. Het loopt hier al echt georganiseerd...de ene rijdt, de andere kookt, de andere doet de afwas...en zo is alles vlug klaar om nog eens in het warmwaterbad te duiken. Morgen rijden we de Westerfjorden in en overnachten we in een hotelletje aan de kustlijn. Hopelijk is het in Vlaanderen wat afgekoeld. Hier vandaag ongeveer 18 gr...hangt af hoe hoog je in de bergen zit natuurlijk.. Aan iedereen vele groeten van ons vieren en tot morgen
Vandaag was een hele speciale dag: de zon scheen.! Meer nog , ze scheen zo fel dat de aarde er van kookte! Komt dat tegen! Eerst hebben we nog een mooi wandeling rond de Viti krater gemaakt...in de stralende zon en met het azuurblauw meertje in volle glorie...daarna per toeval een bende toeristen gevolgd en uitgekomen bij dampende vulkaankraters, gewandeld tussen roodbruine lavarotsen...met een stralende blauwe lucht boven ons. Overal pruttelde het water en zwavel, stoomde het uit alle aardgaten....d'r was duidelijk nog veel leven onder de grond!
Bruisend was het ook bij Detifoss...een enorme waterval. Een wow moment want boven de waterval was er een enorme regenboog...Van de Detifoss een 600 m gestapt naar de Selfoss. Ook mooi maar natuurlijk een pak kleiner en dus minder indrukwekkend. Tussen beide watervallen honderden meters van basaltzuilen....
We reden naar het noorden door een mooi natuurpark. Tot we in Asbyrgi belanden...terug een muur van basaltzuilen die eindigden in een keteldal met een romantisch meertje...tenminste als er net geen lading luidruchtige jappen arriveert.
Ondertussen scheen het zonnetje deftig verder...meer dan 20 gr was het...geen zonnemelk bij ons, wie had dit weer nu verwacht? Christine trakteerde ons op een magnum en we maakten de afspraak er bij iedere zonnige dag eentje op te eten...alhoewel...wat als die zonnige dag nu een toevalstreffer was? ....We gaan die afspraak dus nog eens 'moeten evalueren'....
Herman reed ons nu verder naar het einde van de wereld, het noordelijkste punt van het eiland....zoooo mooi maar zoveel wind! We maakten de bedenking dat als de aarde toch plat zou zijn, we daar nu met onze auto aan de rand zouden staan...
We kwamen terug via Husavik en zagen daar boven het fjord een prachtig besneeuwd bergmasief...gekomen in 1 dag of was het gisteren zo mistig? Nu liggen de lamskotteletjes op de bbq...redelijk laat maar van zo een mooie dag willen we tot de laatse sec genieten. Fingers crossed voor nog zo een dag! Tot de volgende
weesgerust...de sfeer is hier nog opperbest! De moorden betreffen de duizenden agressieve beestjes die door de lucht vliegen en zich vooral graag op gezichten, autodeuren ,spiegels neerzetten. We hebben van miserie onze tropenhelm aangedaan- lees een pet met een muggen gaas erover. Die beestjes zitten niet aan ons verblijf maar 10 km verder aan het meer van Myvatn waar we deze vm rondreden. Behalve de ergerlijke beestjes, ook mooie vogels gezien en vooral in enorme massa...we reden daarna verder naar de Krafla om de krater Viti te bezoeken. Dikke mist terug aan de top , dus morgen een tweede poging.
Terug naar ons huisje om een broodje te eten en dan naar de artic cirle of de poolcirkel. Husavik is 1 van de meest noordelijke vestigingen in Ysland. Omdat het mistig was er geen walvisvaart en omdat ik zelf vlug zeeziek word was ik daar niet echt rouwig om . We hebben dan een mooie lange strandwandeling gemaakt tussen honderden vogels en de vogelnesten bekeken en vooal gefotografeerd. Die fotoalbum, dat wordt een echt huzarenwerkske!
In Husavik nog een praatje gemaakt met de fiere eigenaar van enkele mooie paardjes. Na de warme zomer van vorig jaar is er nu een normale zomer bezig: lees alle soorten weer op 1 dag en met temperaturen niet hoger dan 18 gr...
Als toetje hebben we nog de Godafoss waterval aangedaan....een brede waterval ...fotogeniek!
Nu ligt de zalm op de bbq, de patatjes staan op het vuur...en het warmwaterbad is aan het vollopen....Met andere woorden, 't eten is bijna klaar, tijd voor de apero! Bae Fjorir
Vanmorgen met tegenzin ons appartement verlaten...alles top daar en wat een uitzicht! We reden noordwaarts naar de Dyrfjoll. Onderweg terug door een vogelrijk gebied...ze liggen hier dik bezaaid...driewerf helaas de top van de berg lag in een dikke mist en verder rijden was gevaarlijk en had gewoon geen nut. Dan via enkele kleine baantjes naar de ringweg. En zoals we allemaal weten, daar is het meest te zien....vogels, ijslandse paardjes, schapen her en der over de weg, een kleurrijk kerkje. Terug op de ringweg reden we al vlug door een mistig maanlandschap. Zo ging het toch anderhalf uur ...tot we het meer van Myvatn naderden. Daar zat duidelijk een geurke aan...niet aan het meer maar aan de geisers die daar lagen te stomen en te pruttelen....stinkende soep als je het mij vraagt....maar Christine was duidelijk weg van dat soepke want ze fotografeerde en op los. Wij zagen reeds een veel grotere variant in Yellowstone...maat toch vonden we het een streling voor het OOG. De roestbruine bergen erachter, prachtig!!!! We zagen al van ver de baden waar we een van dezer dagen een warme plons gaan in wagen. Noordwaarts het meer al een stuk bezocht....het stikt hier van de vogels...mo vent toch! Buur Jacques, neem maar de eerstvolgende boot naar hier! En ja , het weer...helaas geen 30 gr....op dit moment een derde hiervan...elke dag start veelbelovend...rond de middag komt de mist op. En ook een drizzle...tegen de late namiddag terug droog. Niet echt goed om schitterende foto's te maken. Het eten is klaar in onze nieuwe woonst , een groot houten huis...en het warmwaterbad is buiten aan het vollopen...men verwarmt hier met geothermiek, goedkoop dus....enfin , het aperitiefke staat klaar.... Tot morgen !
er was ons vandaag veel regen voorspeld maar oostwaarts zou het meevallen...
We vertrokken onder een betrokken hemel vanuit onze guesthouse-farm. Deze ligt tenmidden in een vogelrijk gebied...na een uur hadden we 8 km gereden waarvan 2km oprit. Alle soorten zwanen, eenden,grutto's, scholeksters bij de vleet..
Op weg naar Stoknes begon het te regenen. De bergtoppen lagen in een licht mist en dampten ...Christine had wat Celtic Music laten spelen en we waanden ons in een surreële wereld .
Na een tijdje werd het droger...we passeerden de ene fjord na de andere...het landschap veranderde constant. De bewolkte lucht, en de lichte mist die over de fjorden hing , het witblauwe water ... magisch. Herman en Christine waanden zich terug in Noord-Schotland. Kort in de namiddag landen we in een leuk haventje waar ook een vogelreservaat was...'t Zwin in Ijsland ...talloze vogels waaronder de roodkeelduiker (denken we toch). We zullen in Vlaanderen de specialisten raadplegen ). Dan verder van het ene fjord naar het andere tot we hier in Egilstadir zijn beland in een heel groot en leuk appartement. Nu gaan we eten bij een Vlaamse die hier nabij woont.
Van Kirkjubajarklaustur naar Nypugardar/ ijs, ijzig !!!.
dinsdag 30 juni
Vandaag zijn we met een mooi zonnetje opgestaan...na een lekker ontbijt hebben we terug een waterval in de directe omgeving verkend. Even een stukje terug op de route om de huizen van de trollen te bezoeken! Niemand zegt dat trollen bestaan maar iedere ijslander gelooft er in! Daarna vliegensvlug verder want vanaf 13 uur is er regen voorspeld. We rijden langs verscheidene gletsjers, bergen met sneeuw op de toppen...blauwe lupines overal... De mix met de bergen en sneeuw is grandioos. Rond de middag stappen we naar de Svartifoss...stevig naar omhoog en dat is nu juist mijn specialiteit! Herman en Christine doen er nog een stukje bij...William en ikzelf dalen terug af. We willen nog vlug het ijsmeer zien alvorens het begint te regenen. We stoppen aan het ijsmeer maar vinden het toch maar klein uitvallen...alhoewel, een ijsmeer nagenoeg voor ons alleen , leuk! Onze euro valt als we een infobord zien dat het grote ijsmeer toch nog even rijden is...Als we daar aankomen begint het te regenen...Ijslandse Sabine zit er maar twee uur naast...op het einde is het echt aan het gieten...we hebben mooie foto's maar hadden toch op een streepje zon gerekend. Ongeveer 10 gr schatten we was het daar...minder danVlaanderen maar toch willen we niet ruilen! No way! We zijn dan maar verder gereden naar ons verblijf...op een boerderij! basic maar vriendelijk en leuk...Herman en Christine hebben zelfs een trollenkamer. Er druipt hier een koppel Vlamingen binnen...gekende gezichten van onderweg... Denk dat het vanavond bij het diner plezant zal worden. Straks volgen nog enkele foto's maar de PC is momenteel bezet! We zitten hier met 10 op laptop, of tablet... De moderne tijd zeker? Groeten aan allen in Vlaanderen.
Van Selfoss naar Kirkjubajarklaustur/moeten er nog fossen zijn?
maandag 29 juni
Beste volgers,
vandaag een zeer drukke dag gehad met veel bezoeken, veel foto's, veel kilometers en vooral...veel gelachen!
Vanmorgen van Selfoss naar Gulfoss gereden. Onderweg te Staholt een prachtige kerk gezien , uniek gelegen aan een meer...het was er muisstil maar o zo mooi! Na cultureel en spiritueel opgeladen te zijn reden we richting Gulfoss. In Gulfoss ligt een grote waterval. Groot is nogal zacht uitgedrukt...Ik zag in Yellowstone al een serieus broertje maar deze kon er zeker aan tippen. Het was een beetje drizzly ondertussen maar nat werden we er sowieso...het water stoof alle kanten uit. Na een broodje gegeten te hebben reed Herman ons naar Geysir. Een klein zusje van the Old faitfull maar Christine had nog geen geiser gezien , voor haar was het dus wel even kijken. Via internet had ik een moeilijk bereikbare waterval opgesnord: Bruarfoss. Maar in de wereld van facebook helpt iedereen iedereen dus een plannetje had ik al ontvangen en afgedrukt. Waren het oriëntatiegevoel van Herman en Christine , en mijn bescheiden kennis van de Engelse taal er niet... we reden er nog rond. Maar het was ABSOLUUT de moeite! Wat een prachtige brede waterval met blauw ijswater dat in de breuklijnen verdween om wat verder terug boven te komen... Het lokale KMI voorspelde de rest van de dag regen maar net als bij ons zitten ze er wel een naast! Vanuit Selfoss reden we in de stralende zon naar Vik . Onderweg watervallen ( bij één ervan konden we achter het water heen lopen ), regenbogen ... de regen kwam te Vik. Het zwarte strand en de rotsen hebben we gezien in een ijskoude gietende regen... maar ''t had iets' zouden mijn dochters zeggen . Van Vik reden we nog anderhalf uur naar ons verblijf door een magische wereld van mossen, lava, watervallen...ons verblijf ligt twee km van de openbare weg ten midden in een prachtig brokje natuur. Hopelijk is de Yslandse Sabine morgen ook nog ietwat abuis en blijft het droog nu het ijsmeer op het programma staat. Nu wacht er me nog een jeneverke als afsluiter...proost én tot morgen
P.S Wie een reactie wil sturen en het mocht maar niet lukken, jullie kennen onze emailadressen ook P.S het aantal foto's zal na 18 dagen niet meer te tellen zijn! Joepie
vanuit Keflavik zuidwaarts gereden naar Grundavik en dan de kustlijn afgereden...geen walvissen gespot...jammer!
Vlug de koffers gedropt in ons verblijf en dan naar Landmannalaugar gereden. Prachtig was het daar! Het laatste stuk weg was nog maar twee dagen open...nog veel sneeuw en veel smeltwater.
Herman heeft er zijn rijkunsten kunnen showen want gemakkelijk rijden is anders.
In Landmannalaugar hebben Christine en Herman zich gewaagd aan een steil klimmetje...ondertussen hebben William en ikzelf de odeur opgesnoven van zwavel en andere vieze dinges...maar mooi dinges!
Poelen met geothermische activiteit... we hebben ons aan geen plons gewaagd...andere zagen we het water in mét wintermuts op!
En, Gerard, wat hebben we er gespot: jawel , de harlekijneend...heel dichtbij...mooie foto's dus en dat al op onze tweede dag!
Morgen staat de gouden driehoek op het programma en eindigen we in Vik. Fingers crossed dat we toch droog weer hebben en liefs met een streepje zon...!
Hierbij een overzicht van onze route door en rond IJsland. We zullen de ringweg nr 1 (op de wegenkaarten) in tegenwijzerzin volgen en hier en daar een stop inplannen. We gaan er op zoek naar watervallen, (de fossen uit de titel van deze blog), vulkanen, en ander natuurschoon.
We zullen jullie dagelijks informeren over de bezochte bezienswaardigheden onderweg.
Veel plezier, we kijken al uit naar jullie veelvuldige reacties.