Verhalen en gebeurtenissen over de witte blindheid
10-11-2019
De schoften
"Laten we proberen dit goedschiks op te lossen. Ik ga samen met jullie praten met die lui, dit is beslist een misverstand." was het eerste dat mijn echtgenoot zei nadat we erachter waren gekomen dat de bende blinden het eten van alle zalen hadden gestolen. Ik kon hem natuurlijk niet alleen laten gaan dus besloot ik maar om mee te gaan. Toen we bij de hal arriveerde begreep ik onmiddellijk dat overleg hier onmogelijk was. Het eerste wat ik zag was een groep blinden die in het midden van de hal stonden in een kring rond de dozen met eten. Ze hadden knuppels en bedspijlen. De blinden die naar de hal waren gekomen om hun eten op te eisen waren aan het roepen en op elkaar aan het springen, het deed me denken aan een stelletje dieren. Alles was zo chaotisch, vrouwen waren aan het huilen en aan het roepen om hulp. Iets wat volslagen onzinnig was aangezien er niemand was die hun hier kon helpen. Ik keek nog eens naar de mannen die het eten hadden gestolen en toen zag ik hoe één van de bendeblinden een pistool trok en dat ruw omhoogstak. Hij liet een schot af gaan waardoor de paniek bij de mensen alleen maar groter werd maar toen riep hij "Rustig allemaal en stil! Als iemand waagt zijn bek open te trekken schiet ik echt, kan me niet schelen wie ik raak." Niemand durfde zich nog te bewegen. Toen sprak de man met de pistool weer: "Het eten wordt voortaan verkocht, wie wilt eten moet dokken!" Wat bedoeld hij daar nu weer mee? Het is toch raar om te verwachten van een groep mensen die naar een verlaten gebouw zijn gebracht door de overheid dat ze geld op zak gaan hebben? Of zou hij geen geld bedoelen? "Maar hoe moeten we betalen?" vroeg ik dan maar. Maar de man was daar precies niet al te blij mee want hij brulde "Ik heb gezegd dat niemand zijn bek mocht opentrekken!" Hij begon te zwaaien met het pistool, wat mij eerlijk gezegd helemaal niet bang maakte. Hij is blind, de kans dat hij juist richt is vrij klein. "Iemand zal dat toch moeten, hoe kunnen we anders weten wat we moeten doen, waar we het eten moeten halen of dat allemaal samen moet of een voor een." zei ik op een zelfverzekerde toon. Angstig overkomen zou helemaal niet helpen in deze situatie. "Die wil slim zijn, als je haar neerknalt hebben we een mond minder die moet eten." zei een van de bende tegen de man met de pistool. Waar de man met de pistool op antwoordde "Als ik haar kon zien, had ze allang een kogel in haar pens." Dat bezorgde wel voor een rilling die door mijn lichaam ging maar ik kon de vraag niet zomaar laten gaan dus toen de man de blinden beval om terug te gaan naar hun slaapzalen herhaalde ik mijn vraag; "En de betaling?" De man was nu woedend, hij zei "Dat wijf vraagt er echt om." Maar daarop volgde wel "Iedere zaal kiest twee vertegenwoordigers die alles van waarde moeten inzamelen en als ik zeg alles, bedoel ik ook alles, geld, sieraden, ringen, armbanden, oorbellen, horloges, en naar de derde zaal links brengen. Daar zitten wij en als ik jullie een goede raad mag geven, haal het niet in jullie hoofd ons te besodemieteren." Een paar mensen vroegen nog een paar dingen waarop er nog een lange uitleg volgde en toen alles gezegd was geweest vuurde de man met de pistool nog eens een kogel. "Hup, ophoepelen! En jij, ik zal je stem niet vergeten." zei hij tegen mij. Waarop ik heel simpel op antwoordde "En ik jou gezicht niet."
De man die als eerst blind was geworden en ik, zijn verkozen tot vertegenwoordigers. Ze vonden dat ik als oogarts wijs genoeg ben om onze groep te leiden. Mijn vrouw heeft één van haar toilettassen aan mij gegeven om daar de waardevolle spullen in te verzamelen die wij dan zouden gaan afgeven aan de bende dieven. Ik passeerde elk bed aan de rechterkant en verzamelde alles in de tas en de andere vertegenwoordiger deed de linkerkant. Natuurlijk waren er mensen die boos waren en die vonden dat wij ons niet zomaar zouden moeten neerleggen bij het feit dat we worden bestolen. Het meisje met haar zonnebril "betaalde" ook voor het kleine schele jongetje. Toen ik langzaam naar de deur schoof met de tas vroeg ik nog eens voor de zekerheid of we alles hadden waarop de mensen van onze zaal in koor een gelaten ja lieten klinken. Een paar zeiden niets, maar we zullen er wel snel achter komen wie gelogen heeft. Dus ik liep uit de deur, gevolgd door de eerste blinde. De gangen waren leeg, wat meestal niet zo is. Toen we in de linkervleugel bij de derde zaal waren schuifelde ik naar voor. Toen we aankwamen riep ik dat we van de eerste zaal rechts kwamen. Ik wou nog een stap naar voor doen maar mijn been botste tegen een obstakel, het was een bed die ze dwars voor de deur hadden geschoven als toonbank. Ze waren echt georganiseerd, dit was zeker geen toeval. Ik hoorde stemmen waardoor ik me begon af te vragen met hoeveel ze zouden zijn. Mijn echtgenote had het gehad over een stuk of tien. De man met de pistool was de baas en zei "Nou laten we dan maar eens kijken wat voor rijkdommen de eerste zaal rechts ons brengt." Ik herkende hem aan de hand van zijn spottende stem. Daarna zei hij iets zachter tegen de persoon die naast hem moest staan dat hij moest beginnen opschrijven wat we hen allemaal hebben gegeven. Ik was verbluft. Hoe kan dat, hoe kan hij schrijven als hij blind is? Dus ze hebben iemand die kan schrijven, iemand die niet blind was. Een alarmbelletje ging af in mijn hoofd, we moeten nu echt zeker oppassen. Na een tijdje kregen we dozen op het bed gelegd en toen ik ze telde waren het er maar drie. Dit kunnen ze toch niet menen. Dus vertelde ik hun dat drie te weinig is en dat we er vier kregen toen het alleen voor ons was. Maar het duurde nog geen seconden en ik voelde al de koude loop van het pistool in mijn hals. "Elke keer dat je reclameert laat ik een doos weghalen en nu oprotten. Neem deze drie mee en dank God dat je nog kunt eten" zei hij. Dus fluisterde ik maar dat het goed was en pakte twee dozen weg. De eerste blinde pakte de derde doos en zo strompelde we weer naar onze zaal. Zeer van mijn stuk gebracht en ook zeer teleurgesteld in mijzelf. Misschien verdienden ik deze taak als vertegenwoordiger toch niet.
Gisteren kwam mijn echtgenoot thuis van het werk, maar er was wat speciaal gebeurt. Hij is namelijk een oogarts en hij had een patiënt gehad die uit het niets blind was geworden. Hij zag enkel wit, maar zijn ogen waren perfect in orde. Mijn man zat er precies wel mee want na het avondeten wou hij nog wat onderzoek doen naar deze plotse blindheid. Wat ik ook wel begrijp, het is heel verwarrend. Maar aangezien het al laat aan het worden was besloot ik alvast te gaan slapen. Maar deze ochtend toen ik hem een goede morgen ging wensen antwoordde hij "Ik vrees dat het niet zo'n goede is, ik heb iets aan mijn ogen." Ik begreep eerst niet goed wat hij bedoelde. Toen zei hij dat hij niets meer zag en dat hij waarschijnlijk besmet was geraakt door de patiënt van de dag ervoor, ik schrok enorm. Hoe kan dat nu weer, blindheid is toch helemaal niet besmettelijk? Maar uiteindelijk was hij wel de deskundige, dus weet hij het vast wel beter. Al snel verspreidde een gevoel van angst zich door heel mijn lichaam en met tranen in mijn ogen omhelsde ik hem. De persoon waar ik heel mijn leven mee deel. Toen ik wat kalmer was vroeg ik wat we nu gingen doen. Hij zei dat we de geneeskundige dienst en de ministerie zouden moeten waarschuwen, want als het echt om een epidemie gaat moet er snel gehandeld worden. Ik wou net antwoorden maar hij duwde mij ruw van zich weg. Ik was zo verward maar hij begon al snel zichzelf te slaan en te vertellen hoe hij mij zou kunnen besmetten. "God wat stom, ongelooflijk zeg, sufkop dat ik ben" bleef hij herhalen. Dat kwetste mij heel erg, het deed mij pijn om hem zo te zien. Alsof zien nu nog een betekenis heeft nu dat ik wat ik zie niet meer kan delen met hem.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op https://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
