Emma en ik zijn hartsvriendinnen het begon allemaal op de kleuterspeelplaats: Emma kwam uit een school van Brugge dus kende ze niks van het gemeenteschooltje in Alveringem. Ze stondt daar helemaal alleen en ik stapte vol goede moed naar haar toe en vroeg: wil je mijn vriendin zijn , het antwoordt was aarzelend maar gemeend JA! Toen speelden we tikker en werden we de beste vriendjes. In het eerste leerjaar waren we zo gehecht aan elkaar dat we bijna elke vrije woensdag namiddig samen spelen gingen. Eind eerste leerjaar kregen we voor de eerste keer ECHTE ruzie,maar die duurde niet lang. We stonden elk tegen een muur rechtover elkaar draaiden ons om keken in elkaars ogen en lachten voortaan zijn we zo alle ruzie's vergeten. Onze ruzie's duren NOOIT lang. Het leuke is we zijn nog altijd even goede vriendinnen!!!!!
vrienden voor het leven
