Op donderdag 17 juni ging het technisch personeel terug op jaarlijkse daguitstap. Het zonnetje scheen van ’s morgens vroeg, enkel gesluierd door een aantal mooi-weer-wolkjes. Zoals steeds vatten we het ontbijt aan in sportcafé De Treffer. Heidi en haar team stonden terug gerant voor een stevig begin van de dag met heerlijke croissants, boterkoeken, pistolets en ander lekkers. Ook hardgekookte of roereitjes mochten niet ontbreken. Iets na negen vertrokken we met z’n 52 naar Waterloo. Wegens een ongeval in de file t.h.v. Deinze was de rijrichting snel gemaakt: via Kortrijk en Doornik belandden we op de E429 naar Halle. Eenmaal dit bedevaartsoord gepasseerd was het nog een kwartiertje bollen op de Brusselse Ring tot aan de Leeuw. Pech voor ons, want door de voorbereidingen van de festiviteiten n.a.v. de 195^ste verjaardag van de slag (18 juni 1815) werd de Battlefield Tour (een rondrit met open bus op het slagveld) pas deze morgen geannuleerd. Een overijverige vuurwerkmaker zou de boosdoener zijn… Niet getreurd, er kon nog een bezoekje gebracht worden aan het infocenter, het wassenbeeldenmuseum, het panorama of de heuvel zelf. Diegenen met hoogte- of uitdrogingsvrees nestelden zich op een terras met zicht op de Leeuw. Het middagmaal was sober en goed. Een aperitief ging het middagmaal vooraf. Een pittige koffie hield ons wakker voor de komende uren. Door het wegvallen van de busrondrit in Waterloo werd in allerijl een noodscenario in elkaar gebokst. Na wat heen en weer gebel konden we gelukkig een uur vroeger de degustatie meemaken in het Streekproductencentrum in Halle. Exact om 14 uur kon uitbater Johnny ons verwelkomen en genoten we van een wit appelwijntje, een rood kriekenwijntje, een kriekenaperitiefje, 2 postzegelgrote plakjes kaas en een fruitige jenever. De decibels in het lokaal bereikten hun hoogtepunt na het einde van de proeverij. Na wat geslenter in het centrum van Halle was iedereen prima op de afspraak om onze weg naar de Edelareberg (in de volksmond beter gekend als Keizer’n) verder te zetten. Dankzij de vrijgekomen tijd konden we gelukkig terecht bij Jan van Gent, de gekende suikerbakker van de lekkies. Na de demo hoe deze lekkere snoepjes tot stand komen, stond voor iedere reiziger een doosje lekkies te wachten in de bus. Onze laatste stop was het sportcentrum in Deerlijk. Zoals bij onze vorige uitstappen werden we vlot bediend. De croque boum-boum ging er bij iedereen vlotjes in. Ruim de helft van de groep waagde zich aan het bowlingspel waarbij Francky de gouden plak mocht opspelden met 134 punten. De spaarlamp van Rudy scheen niet hard genoeg want met 127 punten kwam hij terecht op een teleurstellende 2^de plaats. Het gerucht deed zelfs de ronde dat Rudy ooit nog professioneel bowling gespeeld heeft. Deze Poulidorhistorie wordt ongetwijfeld vervolgd. Ondergetekende deed het met 117 punten, voor een amateur, ook niet slecht. Omstreeks half 11, terwijl diezelfde zon van ’s morgens stilaan ging slapen, was iedereen terug op de stadionparking na een prachtige dag.

Foto’s kan je bekijken op http://picasaweb.google.com/vriendenkringwaregem