|
Ik val in herhaling als ik zeg dat de personeelsreis van dit jaar terug een pareltje was. Maar iedere meegereisde collega is het er roerend over eens: de uitstap kon niet beter zijn.
De basis voor de jaarlijkse trip werd gelegd in sportcafé De Treffer. Nog voor het populairste café van Waregem zijn deuren officieel opende, zorgde de technische dienst ervoor dat de koffieautomaten gespoeld werden. Het uitgebreide scala ontbijtkoeken, charcuterie, kaas, fruit, yoghurt en eieren kon uiteraard ook niet ontbreken.
Met een goedgevulde maag vertrokken we rond kwart over 9 naar de hoofdstad van de frontstreek uit den grooten oorlog van bijna 100 jaar geleden: Ieper. De bus werd rustig geparkeerd langs de ring waarna we nog een klein wandelingske van 10 minuten voor de boeg hadden. Het prachtige en multimediale In Flanders Fieldsmuseum konden we zonder wachten bezoeken. Sommigen hielden het rap voor gezien, anderen sleten er meer dan anderhalf uur.
Het middagmaal werd genuttigd in de gloednieuwe kazematten van Ieper. Op een boogscheut van de Markt kon de overgrote meerderheid smullen van 2 uit de kluiten gewassen croque-monsieurs, de overigen genoten van een berg spaghetti bolognaise. Bovendien waren er 2 drankjes inbegrepen en trakteerde de buur van het depot Hans Depypere uitbundig met St.-Bernardus.
Het ingenomen vocht kon daarna uitgezweet worden door een wandeling (op een zwoele middag) over de vestigen van Ieper. De meesten gingen op mijn voorstel in, sommigen namen de kortste weg naar de Markt waar ze nog een ijsje konden binnenwerken om dan met een slakkengangetje de bus op te zoeken.
Volgende halte was de brouwerij St.-Bernardus waar we buiten werden ontvangen door Ann. Haar korte uitleg gaf ze in de brandende zon vóór de ingang van het gebouw, waardoor bij sommigen de zweetdruppels terug op hun gelaat verschenen. Dan maar snel het rustieke cafeetje binnen alwaar we een film over de brouwerij konden bekijken, gevolgd door een korte rondleiding door o.a. de brouw- en waszaal, de bottelarij en het magazijn. Geen bezoek zonder degustatie en dit was ook hier het geval. Speciaal voor zijn buren uit Waregem liet Hans de tap langer open staan dan gewoonlijk. Voor de geheelonthouders was er gelukkig ook frisdrank voorzien.
In een luidruchtige bus reden we verder naar Wijtschate. Tussen de stikkn maakten we kennis met het sympathieke koppel Marleen en Luc die geloofden in kleinschaligheid en kwaliteit, i.p.v. schaalvergroting, wat hét modewoord voor landbouw was eind jaren 90. Ze bouwden een hoevewinkel en een bezoekersruimte waar we op sleeptouw werden genomen door de enthousiaste gastvrouw die de geschiedenis van de boerderij uit de doeken deed. Haar man liet zich ook niet onbetuigd en vertelde over de activiteiten op het erf. Geen bier als degustatie, maar wel 4 lekkere hapjes.
Na anderhalf uur, waarin ondertussen de wolken almaar dreigender werden, vertrokken we met de autocar van de Reisvogel naar het pittoreske dorpje Loker. Op een boogscheut van de kerk is restaurant De Heksestoel gelegen, waar we de dag afsloten met een varkenshammetje, lekkere groentjes en frieten.
Iets na half 11 waren we terug op de plaats waar de dag bijna 15 uur tevoren begon, nl. aan de stedelijke camping. We kregen een 3-tal buien over ons hoofd, maar enkel de rokers konden dit ervaren. Tevreden over het vlotte verloop van de dag gingen de meesten huiswaarts.
Fotos op http://picasaweb.google.com/vriendenkringwaregem/personeelsreis2013
|
