Op dinsdag 24 november 2015 kwamen we met de ouders samen om na te denken over:
Wat is het vormsel?
Een korte samenvatting:
We begonnen het samenzijn met een gebed omdat de spanning ook in ons land, rond terreur en aanslagen ons niet koud laat. We bidden voor vrede in onze gezinnen, voor de toekomst van onze kinderen.
De onzekerheid en angst. Voor de zielen van de slachtoffers, hun familie, de Engelbewaarders van de veiligheidsdiensten, politiemannen en -vrouwen die ook papa's, mamas en echtgenoten zijn.... en opdat terroristen tot inkeer mogen komen. In ons aller naam werd een kaars aangestoken bij het beeld van Maria.
Bewust hebben we vandaag plaats genomen dicht bij de doopvont. Voor sommigen onder jullie zal dit herinneringen met zich meebrengen als we terug denken aan de dag waarop jullie zoon of dochter misschien op deze plaats het sacrament van het doopsel mocht ontvangen.
Zijn de kinderen eigenlijk verplicht om het sacrament van het vormsel te ontvangen? Bij de geboorte van jullie kind hebben jullie als ouders gekozen om uw zoon of dochter te laten dopen. Het vormsel is eigenlijk een bevestiging van dit doopsel met het grote verschil dat het nu aan uw kinderen is om te kiezen. Om eigenlijk te durven zeggen: Ik ben blij dat mijn ouders me lieten dopen en ik wil nu kiezen om ook het sacrament van het vormsel te ontvangen. Ik wil meer te weten komen over de katholieke kerk, het christelijke geloof. Ik wil Jezus meer leren kennen en leren hoe je als gedoopte kunt groeien tot een goed christen mens.
De kinderen krijgen dus nu bewust de kans om te kiezen voor het vormsel of een lentefeest...? We zijn er ons van bewust dat die jongeren, om het in de computertaal te zeggen, in hun harde schijf nog wat mee hebben van zingeving, van waarden en idealen. Als catechisten, als parochiegemeenschap planten we veel zaadjes, stoppen we veel knollen in de grond en we wachten we geduldig op betere tijden. Het helpt niet om daaraan te trekken en te sleuren., maar je moet die bollen wel in de grond leggen voor het vriest. Anders ben je te laat op het moment dat de zon weer schijnt. Om het met de woorden uit een lezing van Prediker te zeggen: alles heeft zijn tijd
er is een tijd van planten en een tijd om wat geplant is te oogsten. Toch vinden we het de moeite om met een groep jonge gasten op weg te gaan en er een groot deel van onze vrije tijd in te steken.



|