Stap 3 op weg naar het Vormsel stond in het teken van 'Vreemde wordt vriend'.
De bedoeling van deze stap was dat we eens op zoek ging naar andere mensen uit onze parochie. Wat doen ze binnen de parochie, wat is hun taak, wat drijft hen,.... Op die manier hoopten we jong, minder jong en oud wat dichter bij elkaar te brengen.
Het werd een erg deugddoende activiteit. In 4 groepjes gingen we op be'ZOEK'. Hieronder vind je de verschillende verslagjes.
Amber M., Davina, Ilka, Jarne, Jolien C., Maxime ging op bezoek bij Wiske van KVLV
Silke, Floor, Robbe, Brandon, Paulien, Jana mochten samen met koster Jos Deijgers op bezoek in de kerk
(dit vond Jana van het bezoek)
we hebben mensen van de kerk geïnterviewd
we moesten vragen stellen en ze hadden op alles een antwoord
we hebben veel bijgeleerd
het was heel tof en toen we terug waren hebben we nog toffe spelletjes gespeeld
het is heel leuk op de catechese
het zijn ook lieve mensen die het doen
we hebben al veel plezier gemaakt en we gaan nog veel plezier maken
Amber D., Arno, Geert-Jan, Brent en Jolien kregen bezoek van het Jeugdpastoraalteam van onze parochie. Aan de hand van spelletjes 'proefden' zij van wat jongeren pastoraal o.a. kan bieden.
(dit vond Jolien er van)
we moesten eerst vraagjes oplossen, daarna vroegen ze of we er iets over wouden weten.
Toen iedereen terug was, speelden we een spelletje, een magisch spelletje. Iemand werd de kamer uitgestuurd, binnen moest iemand op een stoel gaan zitten. Degene die in de gang stond moest nadien raden op welke stoel er was gezeten.
Het tweede spelletje heette 'familie'. We werden in 3 groepen verdeeld. In elke groep zat een zus, een broer, een baby, een moeder, een vader een opa en een oma. Opa en oma moesten de naam van hun familie schrijven met tandenstokers. Toen kwamen de zus en de baby aan de beurt. Ze kregen een blinddoek om. De zus moest een boterham met chocopasta aan de baby geven. Dan kwamen de vaders aan de beurt. Ze moesten een beschuit opeten en fluiten. De broers moesten toen een ballon opblazen en die zo snel mogelijk laten ontploffen.
Mauri, Sarah, Jorick, Laura en Niels brachten een bezoekje aan Willy en Margriet Schoumans-Wauters
Afgelopen zaterdag kwamen we weer een stapje dichter bij ons Vormsel. Aan de hand van enkele bijbelteksten kwamen we Jezus op het spoor. Door ons in te leven in zijn boodschap, probeerden we onze voornemens voor de advent op te schrijven.
Aan het einde maakten we ook een adventskrans met 4 symbolische kaarsen op, waarop we onze ervaringen neerschreven. De adventskranskreeg een plaatsje in de parochiekerk.
Hier lees je wat Geert-Jan en Floor er van vonden:
We hebben vandaag in de kerk teksten moeten lezen,en daarna vraagjes erover invullen. Dat was kei tof!!! We moesten ook een liedje zingen. De catechisten waren een Adventskrans aan het versierenop het einde. We waren een beetje over tijd. Maar het was toch leuk. doei!!! Geert-Jan
We hebben een kaars gekregen die ofwel rood, groen, blauw of geel eruit zag. Daarmee zij we naar de kerk geweest en hebben daar teksten moeten lezen en oplossen. We hebben de adventskrans gemaakt. Daarna hebben we een gebedje gedaan en heeft Bea gezegd wie we op 22 januari moeten interviewen. Dus moet ik ook nog vraagjes opschrijven op een blaadje wat ik aan die persoon ga vragen.
Tijdens een mooi verzorgde zondagsviering, gaven alle kandidaat-vormelingen hun naam op voor het vormsel. Ze werden hierbij geruggensteund door hun ouders en peter en meter. Zelf mochten ze een tochtgenoot kiezen, waaraan ze tijdens de viering vroegen of die met hen op stap wilde gaan.
Alle 22 toekomstige vormelingen vierden en zongen enthousiast mee en zo werd het een hartverwarmend moment. We zorgen binnenkort ook voor wat sfeerfoto's en de viering kan je hiernaast nog eens nalezen.
Graag sluit ik af met dezelfde tekst als tijdens de viering:
Als je twaalf bent, kan je veel als je in je rug de veilige steun voelt van een goede thuis. En daarom moeten wij ons altijd herinneren:
Als wij vertragen, zal het kind stoppen;
Als wij verzwakken, zal het mislukken;
Als wij twijfelen, zullen zij wanhopen;
Als wij kritiek uitbrengen, zullen deze jonge mensen stukken maken.
Maar, als wij voorgaan, zullen zij ons voorbijsteken,
Als wij lachen, zullen zij wonderen doen,
Als wij de hand geven, zullen zij hun leven inzetten,
Als wij bidden, zullen deze jonge mensen leren geloven,
Zij zullen ervoor zorgen dat het hier, thuis en overal goed wordt, dank zij Jezus Christus, waarvoor zij willen kiezen.
Zaterdag 23 oktober 2010. De 2e bijeenkomst van dit catechesewerkjaar.
In deze stap wilden we stilstaan bij de 'jonge boom' die deze jongeren aan het worden zijn.
Geen kind meer en toch nog niet volwassen. Wat is het nu eigenlijk? Zoals een jonge boom af en toe een paaltje als steun nodig heeft, zo heeft elk van ons af en toe een steun nodig. Een steun die met een rode draad bevestigd is. De rode draad van Gods vriendschap die met ons meegaat.
We probeerden met de jongeren om even in hun toekomst te kijken: zoals dat kleine boompje eens groot zal zijn, zo hebben zij ook een toekomst vol verrassingen voor zich liggen
Om die toekomst waar te maken, hebben ze echter steun nodig van mensen die hen een duwtje in de rug geven. Daarom kozen ze elk een 'tochtgenoot'. Een vertrouwenspersoon die samen met de hen de weg naar het Vormsel wil gaan en die hen ook daarna wil blijven steunen in hun jonge leven.
De brief die ze aan deze tochtgenoot mochten sturen, vind je hiernaast bij onze werkvormen.
Wij catechisten hopen dat het voor iedereen weer een deugddoende voormiddag geweest is. Hieronder lees je alvast hoe Silke het ervaarde:
Al dagen lang keek ik uit naar de catechese.
We kregen een mailtje van Bea wat we moesten mee brengen, onze kaft, de liedjes, schrijfgerief, kussentje of matje en ons goed humeur.Iedereen was er en had er zin in, behalve Jolien C. die spijtig genoeg ziek was.
We hebben onze liedjes herhaald, spelletjes gespeeld, en een verhaal gehoord.
Het thema was tochtgenoot. We moesten onze tochtgenoot kiezen. We schreven een brief voor hen om te vragen dat ze het willen doen.
Er stond een plant op tafel met een stok naast dat betekent wij zijn het boompje en het stokje zijn onze tochtgenoten.
Nele las een verhaal, Ingrid zette de muziek op en wij moesten luisteren met onze ogen toe. We moesten vraagjes oplossen over de toekomst bv dat je een feest houd als je 18 word, welk beroep je gaat kiezen en waar, dat je later met een bromfiets gaat rijden of met een auto of rij je met je oude fiets.
Het was super leuk vandaag.
Ik kijk uit naar de volgen de keer.
Groetjes Silke
En ook Brent wil zijn ervaring van deze leuke voormiddag met ons delen:
Gisteren was het de 2de samenkomst. Iedereen was aanwezig behalve Jolien C. ze was ziek heel jammer.
28 november is de naamopgave, 27 november moeten we repeteren.
Tot nu toe is het heel leuk en ik denk ook dat het leuk zal blijven. Met Bea, Peggy, Ingrid, Nele. De mama van Floor deed ook catechese maar ze is er mee gestopt.
Toen moesten we onze tochtgenoot kiezen, ik heb mijn mama gekozen. Ik vond het wel grappig want de stiefmama van Robbe heet ook Nadine net dezelfde naam als mijn mama. Maar doet er nu niet toe .
Dus we moesten onze tochtgenoot kiezen. Onze tochtgenoot moet ook op de naamopgave aanwezig zijn. We moeten ook onze doopkaars meebrengen en onze meter of peter of ze alle 2.
We hebben onze liedjes nog eens geoefend want we moeten het uit ons hoofd kunnen zingen tegen de naamopgave.
Op zaterdag 25 september hielden we startdag voor catechesejaar 2010-2011. Met 21 vormelingen zetten we onze eerste stappen op weg naar het Vormsel op 2 juni 2011. Het werd wederom een deugddoende namiddag, waarbij we de gelegenheid hadden om elkaar wat beter te leren kennen.
Wij catechisten hebben er alvast een goed oog in: het is een FANTASTISCHE groep!
Hieronder kan je lezen wat Amber van de startdag vond:
De eerste dag catecheseJ!!!
We zijn begonnen met een beetje voorstellen wie we zijn enz. Onze catechisten zijn Bea, Wendy, Nele, Peggy en Ingrid .
Daarna zijn we direct voortgegaan met het echte werk! We hebben een oefening gedaan: “Zoals jou is er niemand” – daarin moesten we op verschillende vraagjes antwoorden.
En daarna hebben we 3 liedjes geleerd en gezongen: “Vaar mee het leven in”, “Welkom” en “Heer wees mijn kracht” .
We hebben zelfs al een spel gespeeld. We moesten van groot naar klein gaan staan en dan stelde Nele vraagjes, daar moesten we dan even over nadenken en dan bij “JA”, “NEEN” of “?” gaan staan.
We hebben ook een brief van God gekregen en moesten antwoorden op de vraag van God of we met Hem op pad wilden gaan en daarna hebben we de brief verbrand. Dat was LEUK!
Ik kijk nu al uit naar de volgende keer dat we catechese hebben!
In de rechterzijbalk van ons blog kan je ook steeds de teksten vinden waarmee we
werkten. Voor de startdag is dat 'Brief van God' en het verhaal van de Houtsnijder.
Welkom op dit blog van de vormselcatechese Hulst-Tessenderlo.
De voorbije 3 jaar hadden we per jaar een nieuw blog. Vanaf vandaag willen we het blog jaar na jaar verder uitbouwen.
Je zal hier terecht kunnen om onze belevenissen mee te volgen, om te kijken met welke werkvormen we aan de slag gaan, om de teksten die we gebruiken nog eens na te lezen, om onze liedjes mee te zingen, om onze vieringen te bekijken,…
Ook zullen we geregeld foto’s posten, zodat je wat mee van de sfeer kan opsnuiven die er leeft in onze groep.
