En hoe ik mijzelf verloor de avond dat ik haar zag doodgaan
Inhoud blog
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
16-03-2017
HIJ EN HAAR
Hij komt terug. Eindelijk. 2 maand heb ik hier naar uitgekeken. X stuurt dat hij vanavond naar dansen komt.
Als hij er is lukt alles zonder moeite.
Als hij lacht kan ik haar ook horen lachen. Die geweldige schaterlach. Ik zie de manier waarop ze haar ogen dichtkneep om te kunnen stoppen... bij hem.
Als hij er is heb ik opnieuw mijn draaipunt, een gezicht om vast te zetten en te vinden in de ruimte. Als hij er is brengt hij haar elke keer eventjes mee terug...
Het maakt mij rustig. Al zijn het ook soms momenten dat ik heel even besef waar ik allemaal mee bezig ben. Maar al snel volgt dan de gedachte... zie je wel ik kan stoppen als ik wil. Ik ben er niet afhankelijk van, ik ben niet verslaafd...
J ziet dat ik lach. Een echte lach. Hij kent mij intussen goed genoeg om het verschil te kennen tussen mijn echte en gemaakte lach. Je was echt goed vandaag, lang geleden dat ik u zo heb zien genieten.
Ja zeg ik en ik kijk opzij... ik zie hem staan, X, hij knipoogt. Ik moet opnieuw lachen.
Na wat er laatst op school is gebeurd is hebben we niet veel meer gepraat, maar het is duidelijk dat we alle twee weten dat zoiets niet meer mag en kan gebeuren.
Ik ben blij voor u zegt B in de kleedkamer. Wat? Vraag ik omdat ik met mijn gedachten ergens anders zit. Ik ben blij voor u herhaalt ze. X... zegt ze als ik haar niet begrijpend aankijk. Wat is er van X vraag ik? Komaan zegt ze lachend, denk je dat niemand ziet dat er iets is tussen jullie? Er is niks tussen ons zeg ik. Dan heb ik toch een ander idee over "niks" hoor. Kom t is al goed zeg ik, denk wat je wilt! toch kan ik een nieuwe lach niet onderdrukken. Rij jij mee? Nee, ik heb afgesproken met X.
Jaja lacht ze, echt niks hoor! En ze loopt de kleedkamer uit.
Ik ben ook klaar dus loop vlak achter haar. X staat buiten te wachten. Veel plezier straks zegt B en ze grijnst naar X.
Weet jij waarom B zo grijnsde? vraagt hij.
Ja lach ik, ze denkt dat wij iets hebben.
Hij lacht ook. Moet je naar huis of kom je nog even mee? Mijn ouders merken het toch niet of ik er ben dus ik heb wel nog even. Is u mama thuis? vraag ik
Nee hoor. Het kost mij heel veel moeite om binnen te gaan. Als ik haar kamer passeer blijf ik even staan. Maar ik ga er niet binnen. Ik voel de tranen in mijn ogen staan... ik loop door naar zijn kamer en kijk nog even om. Doe je de deur dicht vraagt hij. Hoe laat is het eigenlijk vraag ik. We liggen al een tijdje op bed. Hij zit met gekruiste benen tegen de muur, mijn hoofd ligt op zijn been. 01u- half2 denk ik zegt hij. Ik moet gaan zeg ik.
Kom je morgen terug naar dansen? vraag ik als we aan mijn huis zijn. Geen idee... please? Ok dan. Ik wil hem een zoen op zijn wang geven. Maar hij draait zijn gezicht... het is muisstil... Tot morgen zeg ik nog snel.
