En hoe ik mijzelf verloor de avond dat ik haar zag doodgaan
Inhoud blog
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
16-03-2017
I FEEL YOU
Afgelopen weken heb ik vaak aan de dag met X gedacht. Ik heb hem niet meer gezien maar we bellen en smsen vaak.
Hij heeft een opdracht bij een balletcompany in Amsterdam gekregen. Zoals ik al schreef, hij is echt goed.
Hij stuurde onlangs dat hij het voor haar doet. Hij wist hoe graag zij prima ballerina wou worden. Ik hoop dat hij het ook een beetje voor zichzelf doet.
Thuis is het erger dan ooit. Ik ben weer een paar keer niet naar school geweest. In plaats van een brief hadden ze gebeld nu.
School: Strafstudie en leerlingenbegeleiding.
Thuis: 2 weken geen dans, niet weggaan, niets. Mijn gsm moet ik afgeven.
Aan mijn laptop hebben ze gelukkig niet gedacht. Na school en in het weekend zit ik constant op mijn kamer. Af en toe hoor ik geruzie beneden. Soms vraag ik mij af waarom. P zie ik vaak op school en hoewel ik maar al te goed besef dat ik uit zijn buurt zou moeten blijven zoek ik hem toch op. Mijn ouders hebben hem voordien 1 keer gezien. Een tijdje nadat A gestorven is. Zoon van advocaten, mooi groot huis. Alsof alles daarmee gezegd was. 1 van de eerste avonden klopt mijn vader op de deur. U vriendje staat hier, 10 minuten en dan moet hij weg zijn. Ik weet hoe kwaad mijn vader kan worden dus ik loop snel naar beneden. Aan de deur zeg ik hem dat hij niet meer mag komen en dat ik mijn gsm heb moeten afgeven. Ik zie u op school wel zegt hij en hij geeft het zakje wiet waar ik via msn om gevraagd heb.
T is tijd hoor ik mijn vader opeens achter mij zeggen. P vertrekt. Ik ga naar binnen en ik zet mij even in de zetel voor tv.
We zitten te eten. Mijn ouders ik en mijn 2 broers. Ik krijg met moeite iets binnen. Het is stil aan tafel. Ik kijk naar mijn broer en hij lacht geheimzinnig... ik ken hem, hij heeft een plannetje. Ik grijns.
Waarom kijk je zo? vraagt mijn pa opeens.
Oh niks . Ik prik een paar keer in mijn bord maar eet niet verder. Als je graag nog een extra week niks doet moet je vooral zo verder doen zegt mijn pa. Ik zet mij recht, neem mijn bord en ga kwaad naar de keuken. Wat er nog op ligt smijt ik in de vuilbak. Mijn bord vliegt in de spoelbak.
Laat mij gerust zeg ik, en ik verdwijn opnieuw naar mijn kamer. Waarom zeggen ze niks tegen mijn broer?
Ik neem het zakje uit mijn broekzak en ik doe mijn schuif open. Een paar minuten later zet ik mijn raam open en blaas ik de rook weg. Ik denk aan niks meer. Het is te stil. Ipod... oortjes weer in...
They gave me a life that's not so easy to live. And then they sent me on my way.
I left my love and forgot my dreams
I lost them along the way.
Those litlle things you say
When words mean so much
You never back down
And they all shy away
You always listen to me.
And what do I get to get me trough these sleepless nights? And what do I have to hold when no one's there to hold me tight. And what do I see? The only thing that gets me through...
This is what I feel and I feel you...
