|
Ronaldinho begon zijn profloopbaan bij Grêmio. In 2001 tekende hij een contract bij de Franse club Paris Saint-Germain. Het contract van Ronaldinho bij Grêmio was weliswaar ten einde, maar aangezien het Bosman-arrest niet in Brazilië geldt, kon hij niet gratis vertekken. Grêmio eiste daarom 23 miljoen euro schadevergoeding, iets wat PSG aanvankelijk weigerde te betalen. Na tussenkomst van de FIFA werd de zaak geschikt en kon Ronaldinho spelen voor PSG. In 2003 wilde Ronaldinho vertrekken bij PSG en verschillende topclubs boden de Braziliaan een contract aan. Uiteindelijk bleven Manchester United en FC Barcelona over. De goede band tussen Ronaldinho en Sandro Rosell, vice-voorzitter van FC Barcelona en voormalig directeur van Nike in Zuid-Amerika, was een belangrijke factor in de uiteindelijke keuze voor FC Barcelona. De Catalaanse club betaalde 28 miljoen euro voor de Braziliaanse ster. Hij debuteerde op 28 juli 2004 in het oefenduel met Juventus. Zijn eerste doelpunt volgde twee dagen later tegen AC Milan. Na een goed, maar prijsloos eerste seizoen, werd Ronaldinho in het seizoen 2004-2005 Spaanse landskampioen met FC Barcelona. In augustus 2005 volgde de Supercopa. Op 26 oktober 2005 speelde Ronaldinho tegen Málaga CF zijn honderdste wedstrijd voor FC Barcelona. Hij luisterde dit jubileum op met een doelpunt in een wedstrijd die met 2-0 zou eindigen. Uiteindelijk zou Ronaldinho ook in 2006 met FC Barcelona de Spaanse titel veroveren en de Champions League winnen ten koste van Arsenal FC.
[bewerk] Nationaal elftal
Ronaldinho debuteerde op 26 juni 1999 tegen Letland voor het Braziliaans voetbalelftal. Datzelfde jaar won hij met de Goddelijke Kanaries de Copa América. In 2002 werd Ronaldinho met het nationale elftal wereldkampioen tijdens het WK voetbal in Zuid-Korea en Japan. Zijn WK-doelpunt maakte hij tegen China vanuit een strafschop. In de kwartfinale tegen Engeland maakte Ronaldinho een doelpunt door een vrije trap van grote afstand achter doelman David Seaman te schieten. Het betekende de winnende treffer (3-1), nadat Ronaldinho eerder in de wedstrijd al de voorzet had gegeven voor de gelijkmaker van Rivaldo. In 2005 wonnen de Brazilianen Goddelijke Kanaries in Duitsland de Confederations Cup door in de finale aartsrivaal Argentinië met 4-1 te verslaan. Ronaldinho, die in de finale scoorde, kreeg als aanvoerder de trofee uitgereikt. Op het WK voetbal in Duitsland van 2006 werd hij met Brazilië in de kwartfinale met (1-0) verslagen door Frankrijk. Het betekende het einde van een teleurstellend toernooi voor zowel het Braziliaans elftal als Ronaldinho, die te maken had met een vormcrisis.
[bewerk] Persoonlijke prijzen
Ronaldinho werd in 2004 door de FIFA tot Wereldvoetballer van het jaar verkozen. Een jaar later wist hij zijn titel met succes te verdedigen en werd hij tevens verkozen tot Europees voetballer van het jaar. In 2006 werd Ronaldinho derde in de verkiezing van Wereldvoetballer van het jaar achter de Italiaanse winnaar Fabio Cannavaro en de Fransman Zinedine Zidane.
De naam Ronaldinho betekent Kleine Ronaldo. Ronaldinho kreeg deze bijnaam, omdat een paar jaar eerder de Braziliaanse speler Ronaldo Luiz Nazario de Lima doorbrak aan de wereldtop. Ronaldo werd in zijn begintijd overigens ook Ronaldinho genoemd.
Op 25 november 2006 scoorde Ronaldinho in het competitieduel tegen Villarreal CF zijn mooiste doelpunt uit zijn carrière. In de 88e minuut kwam hij in Camp Nou met een prachtige omhaal tot scoren en zorgde zo voor de 4-0 overwinning
|
