Wanneer in september de schoolpoorten opengaan,
begint voor vele ouders het troosten, aanmoedigen
en met pijn in het hart hun krijsende peuter achterlaten.

Verdriet bij het afscheid is normaal de eerste dagen.
De peuters komen immers terecht in een totaal onbekende
wereld: een vreemde omgeving, vreemde kinderen, een vreemde
volwassene die men “juf” noemt, …  Bovendien moet een kind
nog leren dat mama en papa hem/haar niet in de steek laten,
maar écht terugkomen.  Kinderen kunnen dan ook koppig en
boos reageren de eerste schooldagen.  Je kind heeft tijd
nodig om dit alles te verwerken en om zich aan te passen.

De voorbereiding thuis begint ermee dat je een vertrouwens-
relatie opbouwt met je kind.  Bijvoorbeeld niet zomaar een
smoesje verzinnen en verdwijnen.  Daarnaast is het belangrijk
om een eerlijk beeld van de school op te hangen.  De peuter-
klas is geen speelgoedparadijs waar alles mag, maar ook
geen strafkamp waar je moet stilzitten en luisteren!

De belangrijkste stap is de manier van afscheid nemen!

Een kind mag huilen, dat is heel normaal!  Wordt hiervoor dus
zeker niet boos en vermijdt om zelf te huilen, want dit maakt
het afscheid nog moeilijker.  Zeker ook niet plots vertrekken, je
kind van je afduwen of stiekem achterlaten terwijl het afgeleid
is. Je peuter moet immers leren afscheid nemen.  Het beste is
om hierbij een ritueeltje op te bouwen.  (Samen naar school komen,
afzetten in de opvang of op de kleuterspeelplaats, een kusje en
zwaaien tot mama/papa achter de hoek verdwijnt)

Er zijn 3 groepen:

•    Peuters die zonder problemen naar school komen.
(eventueel door broertjes, zusjes, …)

•    Peuters die de eerste dagen wenen en
nadien wennen aan de situatie.

•    Peuters die de eerste dagen niet wenen, maar nadien wél.

Bij bijna alle huilers gaat het zo: zodra mama of papa weg is,
is het ook gedaan met de tranen.  Blijven rondhangen aan de poort
maakt het alleen maar erger.  Geef een dikke kus en knuffel en ga dan gewoon weg.
Wees ook duidelijk: niet de ene dag je peuter thuis, de volgende
naar school, en dan weer thuis.  Zo krijgt je kind nooit de kans
om te wennen, vriendjes te maken en de juf te leren kennen.

Het helpt je peuter als hij/zij iets vertrouwds bij zich heeft,
zoals een knuffeldiertje.  Heel wat kinderen grijpen naar hun
gezellige houvast: hun dekentje, vodje/doudou, popje of knuffeldier.
Een kind heeft een emotionele band met zijn knuffeldiertje
en het biedt dan ook troost tijdens de eerste schooldagen.
Een knuffeldier zorgt voor een extra-geruststellend,
veilig gevoel bij de peuters.

Kindertranen in de peuterklas, zó droog je ze het snelst:

10 gouden tips van de juf

1.    Geef een eerlijk beeld van de school.

2.    Zorg dat je kind zich voor zijn basis-
behoeftes verstaanbaar kan maken.

3.    Maak van tevoren duidelijk
dat mama/papa niet blijft.

4.    Laat de eerste schooldag niet samen
vallen met een grote verandering thuis.

5.    Begin eventueel met halve dagen.

6.    Maak het afscheid kort:
een knuffel, een zoen en weg!

7.    Toon je eigen verdriet niet.

8.    Geef een knuffel mee.

9.    Hou een vast patroon aan: wel óf niet naar school,
maar niet soms wel en soms niet.

10. Maak ‘s avonds tijd om te luisteren,
te knuffelen en tot rust te komen.