Ik ben Katrien
Ik ben een vrouw en woon in Gooik () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 26/11/1979 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Met de hondjes bezig zijn,lezen en af en toe is lekker niks doen..
Tis al een tijdje geleden maar ik ben terug. Heb al 14 dagen niet meer naar Geraardsbergen geweest sinds mijn fameuze tuimeling in de laatste les met de mechelaar. Vorige zondag heeft Dimi mij een beetje gepusht om te gaan want eerlijk gezegd zag ik het niet meer zitten om nog te gaan. Op weg naar geraardsbergen was ik misselijk en ziek van de stress,aangekomen aan de hondenschool en ons Dai was ook nerveus. Logisch,ik kon mij net kalmeren en als ik dan nog zag dat ze der was met de mechelaar dacht ik dat ik ging flauwvallen. Dimitri dan den hond overgenomen en mij proberen te kalmeren en dan begon de les. Beetje gewandeld en de mechelaar had ons Dai al int oog en we waren vertrokken. Gelukkig hebben we nu ne lesgever die er iets aan doet en die ook merkt dat er aan de mechelaar iets moet gedaan worden want dat het zo niet verder kan. Al bij al heb ik zondag een goede les gehad want heb niet zoveel in de buurt van de mechelaar geweest. Vandaag dan (03/06/2009) alleen vertrokken vol goede moed en daar aangekomen ons nog een beetje gezet omdat het nog geen tijd was. Wie komt er toe,rarara,jullie zullen het wel al weten ondertussen,ze wil mij passeren en ik was kalm ons Dai had nog nie gemerkt dat ze in de buurt was tot de mechelaar begon te blaffen. Gelukkig ben ik recht gesprongen en verder gelopen want t'was weer prijs. Vanwaar ze de moed blijft halen om te komen,ik weet het niet,maar ze mag hem leren beter onder controle te houden. De les start en we zijn maar met 4,ik dacht "ojee" dit komt niet goed vandaag. Eerst een beetje opgewarmd en dan moesten we slalommen,ik moest al eerste en de oefening ging super totdat we jaja aan de mechelaar waren. Die vloog natuurlijk uit en ons Dai die veranderde precies in een kat die ging in mijne nek springen. Dus nu heeft ze de ganse les schrik als ze de mechelaar nog maar hoort blaffen. ik ben ten einde raad en twijfel of ik wel nog naar Geraardsbergen ga verder les volgen,ik wil tenslotte mijnen hond nie kapot maken. Dus we zien wel.