|
Vrij vroeg werd de slaap gevat. De meeste gasten haalden
niet eens de wisseling van de dag. De vermoeidheid is bij velen toegeslagen en de
rust keerde sneller dan verwacht weer.
Het ontbijt werd met enkele kwartieren verlaat om de
broodnodige inhaalbeweging van de slaap te bewerkstelligen.
Het ontbijt bestond uit de laatste kruimels die nog in ons
huisje aanwezig waren. Het was toch nog voldoende om gesterkt de dag door te
komen.
Daarna begonnen we als mieren ons verblijf, waarvan we tien
dagen van genoten hebben, te ontdoen van alle menselijke tekens van
aanwezigheid. Hier en daar trachten enkele werkmieren zich toch te ontdoen van
hun eerste deel maar daar werd onder streng toezicht een stokje voor gestoken.
Tussen de resten werden vooral enkele onderbroeken
teruggevonden maar die werden niet meer erkend door de rechtmatige eigenaars.
Na veel schikken en duwen kregen we zowel de valiezen als
onze gasten nog net in de Vitos zodat we in de loop van de voormiddag
richting Nancy konden vertrekken.
Tijdens de eerste uren gleden de kilometers maar vrij traag
onder onze wielen door. Het is immers een parcours door berg en dal.
Eénmaal we de snelweg zijn opgereden gaat de kilometerteller
met rasse schreden vooruit.
Na een paar plaspauzen bereikten we om 19.00 uur ons hotel waarna
snel een grillrestaurant werd opgezocht om de honger te stillen.
De laatste nacht gaan we hier in zonder onze geliefden, tot
zo.
|
