Om vijf uur s morgens werden we opeens door een sms-geluid
gewekt. Onrustig werd er gezocht naar de oorzaak van dit onheil. Na even
grabbelen naar de nodige leesmiddelen kwamen we gewoon tot de conclusie dat
onze Peter minder goed kon slapen dan wij. Het bericht vermeldde dat we door de
tranen van de wolken pas later op de dag zouden beginnen te plukken. Goed
nieuws voor ieder van ons behalve voor de ontvanger en zijn bijslaper van dit
bericht.
Slechts één woord dat men langer mocht slapen, werd net niet
op gejuich onthaald. Uitslapen kwam voor enkelen zeker als geroepen waardoor
het heel lang stil bleef.
De taken werden herschikt, de voormiddag werd gebruikt voor
het aanschaffen van de nodige herinneringen in de cave Cevenole. Hopelijk
blijven deze zaken gesloten tot men weer huiswaarts keert om de familie te
verblijden.
Na een speedlunch werd er nog snel eventjes grondig
opgeruimd waarna de leefruimten en de keuken er weeral piekfijn bijlagen. Dit
kunnen we echter niet altijd zeggen van de slaapgelegenheden, we hebben die in
alle kleuren en vooral in geuren.
Wanneer de vroege namiddag is aangebroken roept onze plicht.
De druiven glinsteren nog meer dan tevoren door het nodige vocht waaraan ze
zich vannacht tegoed hebben gedaan. Samen hebben ze gezorgd voor een flinke
oogst waarvan ze ondertussen reeds enkele malen de geneugten hebben van kunnen
smaken.
Als tegenprestatie zorgden de oppergriezels voor een
culinaire verwennerij van de eerste hap tot aan de laatste likoké. Een fris
entreeke van meloen op een bedje van parmaham gevolgd door kabeljauw met een
preiwortelroomsausje van de beste kwaliteit aangevuld met een smeuïge aardappelpuree
van bekende makelij. Een luchtig chocoladedessert was een mooie en gesmaakte
afsluiter van deze avond.
Later op de avond werd een ongelijke strijd door de
oppergriezels toch in hun voordeel beslecht.





|