je proeft
tussen je tanden
de pasta van de meid,
en tegen je borst
drukt weer
dat veel te strakke
onderlyfje.
je chauffeur belde:
hy lag opnieuw in panne,
hy kon wel gemakkelyk een ander bestellen -
- laat maar, ik ryd zelf...
voor ieder verkeerslicht bezag je nog je papieren:
steeds deze zelfde paar thema's,
hoewel vandaag ander dan anders, -
redelyk serieuze dingen...
en nu voer je
oppositie, nu sta je by die katheder en ben je belangryk,
en leg je statistieken voor en luisteren
van rompuy en pieter decrem
en zelfs dat takkenwyf achteraan
naar je harde betoog, je veroordelingen;
zoals
je pa
het wilde;
zoals waarom je pol&soc studeerde;
je bent goed bezig en die zieke pasta, die telt nu even niet,
noch dat onderlyfje
dat de meid had klaargelegd.
nu voer je oppositie...
(wordt vervolgd)
|
