Welkom op onze blog, Vincent, Virginie, Gilles en Mathis
18-08-2013
Charleston dag 2
Hoi familie, vrienden, buren en collega'tjes, deze keer ben ik het, Virginie die jullie ons dagreisverslag zal brengen. Bedankt dat jullie allemaal zo bezorgd waren over mijn gezondheid, mijn maag is gelukkig al een paar dagen terug in orde, de Bourgondier in mij is terug en kan weer erg genieten van eten en drinken, oef! Alleen ben ik mijn duizeligheid nog niet helemaal kwijt maar dat zal ook hopelijk wel weer in orde komen. Genoeg over mij want dat wordt te saai voor jullie . Vandaag hebben we een heel mooie boottocht gedaan langs de kust van Charleston, we hebben forten gezien die dateren van de periode van de north en south burgeroorlog, hele mooie huizen waar de bourgeoisie van Charleston woont en een mastodont van een brug bestand tegen de vele orkanen die daar geregeld plaatsvinden, we hebben tot groot plezier van Gilles en Mathis zelfs dolfijnen gespot . Daarna nog een klein wandelingetje in het pittoreske Charleston, iets eten en tot grote opluchting van de kids terug naar ons hotel voor een frisse duik in het zwembad want het is hier toch wel heet en vochtig. Vavavond terug een zoektocht naar een restaurant dat voldoet aan de hoge eisen van onze kids, vooral Gilles dan en opnieuw zal een leuke dag ten einde zijn . Morgen terug een rit van ongeveer twee uur naar Savannah, benieuwd wat we daar zullen beleven . Dikke kus aan iedereen en tot het volgende verslag
Hey,
Vanmiddag aangekomen in Charleston. Onderweg gietende regen gehad. Nu weer droog. Het zijn hier andere temperaturen. Hot and sweaty.
Prachtig hotel, we logeren in de Marriot.
Charleston is prachtig, mooie typische huizen die doen denken aan de serie North and South van vroeger. Kvoel mij een beetje Patrick Swayze
Heel romantische pier, en zelfs dolfijnen gespot. Fantastisch!
Morgen geen autorit, we blijven hier twee daagjes. Nu gaan zwemmen met de kids.
Groeten en tot morgen.
Na een rit van 4u, aangekomen in Ashville.
Nadat we gisteren een beetje ontgoocheld waren, maakt dit stadje alles goed. Een leuke sfeer, een beetje hippie, flower power, toffe winkeltjes en leuke eettenten.
Een leuke stadstour gedaan, met onze kaartlezer Mathis, die zodanig verdiept was in zijn kaart dat hij tegen de muur liep. Een traantje, maarcdie megaijs verzachtecdirect de pijn.
Virginie is nog altijd wat wankel, maar het gaat wel. Hopelijk gaat dit snel over. Ze heeft al wat kunnen shoppen, ja het zijn hier ook solden .
Morgen gaat de rit verder naar Charleston, en daar blijven we dan 2 nachten.
Daar valt weer veel te beleven.
Het wordt weer een rit van een 4tal uren. De laatste verre rit. De volgende dagen zijn het nog maar ritten van 2 a 3 uur. En dan beloofd het hit and sweaty te worden.
Ik heb iets veranderd in de instellingen van de blog, en hoop dat reageren makkelijker gaat, of misschien gaat het nu niet meer
Tot morgen allemaal.
The Kuurense Americans
Hey, allemaal Vandaag een rit van 4,5 u gedaan naar Roanoke. Nu doen we een tweetal kleiner stadjes aan, om de afstanden te overbruggen. In Roanoke is niet zoveel te beleven, een mooi zicht op de Mill Mountain met plaatselijke kleine zoo. Het centrum is klein, met een soort marketplace waar ze vanalles verkopen. In een klein uurtje waren we rond. Gilles en Mathis vonden dat niet zo erg, dan konden ze nog eens gaan zwemmen Virginie is meegeweest, al is alles nog niet tip top in orde. Nog wat wankel op haar benen. Eten lukt wel al weer. Ze ergert zich vooral aan het feit dat ze Washington niet heeft kunnen zien. Je kan natuurlijk niet zelf kiezen wanneer je ziek bent. Morgen weer een lange rit naar Asheville. En hopelijk is er daar wat meer te zien. Maar volgens ons boekje zou dat zo zijn. Bedankt nonkel Joost voor de tips. Groetjes aan iedereen, en tot morgen voor een nieuw verslagske. Slaapwel
Washington bezocht met ons drietjes, nee Virginie kon nog niet mee. Maag is beter, maartse is nog altijd flauwste been.
Ze moet stilletjes aan weer eten, zodat ze kracht op kan doen.
Hopelijk s morgen alles weer volledig ok, en kunnen we alles weer samen doen.
Washington is prachtig. Heel mooie foto's genomen. Ja zelfs met Mister Obama himself.
De fietstocht was leuk, mooi weer maar winderig.
In vergelijking met New York, beginnen dikke mensen het voortouw te nemen. Het eten is hier slecht voor de lijn. De Belgische kost is toch meer afwisselend. Maar ja, dat wisten we op voorhand.
Morgen gaan we naar Roanoake, meer in het binnenland.
Beste buren, bedankt voor jullie berichtje.
Mama en papa jullie ook, en niet ongerust zijn hoor.
Caroline, Gio en Cas saluutjes.
Tot morgen, vanaf onze nieuwe bestemming.
Virginie voelt zich al veel beter. Nog wat flauw, maar ja heeft ook al 2 dagen niets gegeten.
Ze zou de fietstocht niet willen missen, maar geen risico's nemen. We zien wel na het ontbijt.
Tot later, en dan het verslag van onze fietstocht.
Doe de groeten aan meme van ons, is ze al thuis?
Tgaat nog niet goed met mijn Vrouwke.
Ze is flauw en kan niets binnen houden.
Dokter isgeweest, en hij had veel tijd, meer dan een uur consultatie. Hij begon met wat reisverhalen, het onderzoek was maar bijzaak. En dan maar vragen stellen. Uiteindelijk een spuitje gegeven, een beetje beter, maar ze bleef een slappe vot. Ik wilde een nachtje langer blijven, maar Virginie wou vertrekken. Buiten het hotel, viel ze bijna van haar stokje, twas efkes paniek bij de kids en mij.
Om 15u30 vertrokken en 3 uur later aangekomen. Het hotel valt tamelijk mee, maar er is niet direct iets dichtbij.
Heb dan met kids een ritje gedaan, en een restaurantje gevonden. Spicey maar lekker, een mooi decor, precies Cuba.
Tes toch anders zonder mijn vrouwke, ge voelt u minder op je gemak. Maar ja we moeten toch eten.
Ik vrees dat Virginie de fietstocht morgen door Washington niet zal kunnen meedoen. Ze moet kunnen eten, zodat ze kan op krachten komen, ze heeft al niet veel vetreserves.
Tot morgen iedereen, en bedankt voor de leuke berichtjes. We horen graag ook eens iets van de andere kant.
Groetjes aan de oma's en opa van de kindjes.
Groetjes van iedereen aan de buren, en collega's.
Nen dikke knuffel aan Cas van ons allen en de groeten aan Rikky, en zijn verzorgers .
Virginie, nog niet beter.
Ze kan niets eten, en drinken. Ze is flauw en kan niet echt wandelen. We blijven nog wat op de kamer en hebben de dokter gebeld. Dit leek ons het beste, dit ook omdat we nog een hele reis voor de boeg hebben.
Niet ongerust zijn hoor, we belden de dokter omdat we snel weerszijden kunnen doorreizen .
Gilles en Mathis zijn heel begripvol en zorgzaam voor hun mama. We zitten veel,in onze kamer.
Normaal komt de dokter binnen een uurtje langs.
Ik hou jullie op de hoogte, no panick!
Groetjes
Tas weer een lastig dagske voor de voetjes.
Chapeau voor onze kids, ze hebben wat afgestapt.
Vanmorgen gingen we naar het vrijheidsbeeld met de metro. Verkeerde kant op, we zaten in de Bronx.
Snel kunnen terugkeren in de goede richting.
Eindelijk ons boottochtje naar het vrijheidsbeeld, magnifiek.
Een wandelingske op Brooklyn Bridge stond ook nog op het programma.
Daarna de metro terug naar het hotel.
Vanavond nog een etentje en daarna een zicht vanop the top of the rock.
New York by Night.
Groeten aan al de volgers. Morgen onze eerste autorit, richting Philadelphia .
. Vandaag hebben we een heel mooie boottocht gedaan langs de kust van Charleston, we hebben forten gezien die dateren van de periode van de north en south burgeroorlog, hele mooie huizen waar de bourgeoisie van Charleston woont en een mastodont van een brug bestand tegen de vele orkanen die daar geregeld plaatsvinden, we hebben tot groot plezier van Gilles en Mathis zelfs dolfijnen gespot
Tot morgen allemaal.
The Kuurense Americans
