Welkom op onze blog, Vincent, Virginie, Gilles en Mathis
15-08-2013
Roanoke
Hey, allemaal Vandaag een rit van 4,5 u gedaan naar Roanoke. Nu doen we een tweetal kleiner stadjes aan, om de afstanden te overbruggen. In Roanoke is niet zoveel te beleven, een mooi zicht op de Mill Mountain met plaatselijke kleine zoo. Het centrum is klein, met een soort marketplace waar ze vanalles verkopen. In een klein uurtje waren we rond. Gilles en Mathis vonden dat niet zo erg, dan konden ze nog eens gaan zwemmen Virginie is meegeweest, al is alles nog niet tip top in orde. Nog wat wankel op haar benen. Eten lukt wel al weer. Ze ergert zich vooral aan het feit dat ze Washington niet heeft kunnen zien. Je kan natuurlijk niet zelf kiezen wanneer je ziek bent. Morgen weer een lange rit naar Asheville. En hopelijk is er daar wat meer te zien. Maar volgens ons boekje zou dat zo zijn. Bedankt nonkel Joost voor de tips. Groetjes aan iedereen, en tot morgen voor een nieuw verslagske. Slaapwel
Washington bezocht met ons drietjes, nee Virginie kon nog niet mee. Maag is beter, maartse is nog altijd flauwste been.
Ze moet stilletjes aan weer eten, zodat ze kracht op kan doen.
Hopelijk s morgen alles weer volledig ok, en kunnen we alles weer samen doen.
Washington is prachtig. Heel mooie foto's genomen. Ja zelfs met Mister Obama himself.
De fietstocht was leuk, mooi weer maar winderig.
In vergelijking met New York, beginnen dikke mensen het voortouw te nemen. Het eten is hier slecht voor de lijn. De Belgische kost is toch meer afwisselend. Maar ja, dat wisten we op voorhand.
Morgen gaan we naar Roanoake, meer in het binnenland.
Beste buren, bedankt voor jullie berichtje.
Mama en papa jullie ook, en niet ongerust zijn hoor.
Caroline, Gio en Cas saluutjes.
Tot morgen, vanaf onze nieuwe bestemming.
Virginie voelt zich al veel beter. Nog wat flauw, maar ja heeft ook al 2 dagen niets gegeten.
Ze zou de fietstocht niet willen missen, maar geen risico's nemen. We zien wel na het ontbijt.
Tot later, en dan het verslag van onze fietstocht.
Doe de groeten aan meme van ons, is ze al thuis?
Tgaat nog niet goed met mijn Vrouwke.
Ze is flauw en kan niets binnen houden.
Dokter isgeweest, en hij had veel tijd, meer dan een uur consultatie. Hij begon met wat reisverhalen, het onderzoek was maar bijzaak. En dan maar vragen stellen. Uiteindelijk een spuitje gegeven, een beetje beter, maar ze bleef een slappe vot. Ik wilde een nachtje langer blijven, maar Virginie wou vertrekken. Buiten het hotel, viel ze bijna van haar stokje, twas efkes paniek bij de kids en mij.
Om 15u30 vertrokken en 3 uur later aangekomen. Het hotel valt tamelijk mee, maar er is niet direct iets dichtbij.
Heb dan met kids een ritje gedaan, en een restaurantje gevonden. Spicey maar lekker, een mooi decor, precies Cuba.
Tes toch anders zonder mijn vrouwke, ge voelt u minder op je gemak. Maar ja we moeten toch eten.
Ik vrees dat Virginie de fietstocht morgen door Washington niet zal kunnen meedoen. Ze moet kunnen eten, zodat ze kan op krachten komen, ze heeft al niet veel vetreserves.
Tot morgen iedereen, en bedankt voor de leuke berichtjes. We horen graag ook eens iets van de andere kant.
Groetjes aan de oma's en opa van de kindjes.
Groetjes van iedereen aan de buren, en collega's.
Nen dikke knuffel aan Cas van ons allen en de groeten aan Rikky, en zijn verzorgers .
Virginie, nog niet beter.
Ze kan niets eten, en drinken. Ze is flauw en kan niet echt wandelen. We blijven nog wat op de kamer en hebben de dokter gebeld. Dit leek ons het beste, dit ook omdat we nog een hele reis voor de boeg hebben.
Niet ongerust zijn hoor, we belden de dokter omdat we snel weerszijden kunnen doorreizen .
Gilles en Mathis zijn heel begripvol en zorgzaam voor hun mama. We zitten veel,in onze kamer.
Normaal komt de dokter binnen een uurtje langs.
Ik hou jullie op de hoogte, no panick!
Groetjes
Vandaag onze auto gaan afhalen bij Hertz.
Valiezen passen niet in de koffer, dus een grotere moeten huren. Nen SUV van Chevrolet. Nen sjieken bak.
GPS werkte niet direct, een beetje paniek, maar alles kwam in orde.
Rit naar Philadelphia, ging vlot met wat file, ja wegenwerken kennen ze hier ook.
Aangekomen in het hotel, maar eigenlijk Philadelphia niet kunnen bezoeken.
Waarom? Vrouwke is ziek, een plaagske ??? Hopelijk is het maar dat. Ze is duizelig, moet overgeven, geen honger.
Ze moet in bed blijven, tegen haar zin. Ze is aan het balen, ze is anders nooit ziek, waarom nu?
Dan maar met de kids, wat gaan zwemmen, en een kort wandelingske. Een drankje in het Hard Rock Café, misschien gaan we straks daar eten straks met z'n drietjes, want honger heeft het Vrouwke niet. Het wordt een eenzame avond.
Hopelijk is ze morgen beter en kunnen we verder zonder zieken, en krijgt de rest van ons het ook niet.
Morgen vertrekken we naar Washington DC.
Foto's lukt nog altijd niet, tzal moeten wachten tot thuis.
Groeten aan iedereen
Tas weer een lastig dagske voor de voetjes.
Chapeau voor onze kids, ze hebben wat afgestapt.
Vanmorgen gingen we naar het vrijheidsbeeld met de metro. Verkeerde kant op, we zaten in de Bronx.
Snel kunnen terugkeren in de goede richting.
Eindelijk ons boottochtje naar het vrijheidsbeeld, magnifiek.
Een wandelingske op Brooklyn Bridge stond ook nog op het programma.
Daarna de metro terug naar het hotel.
Vanavond nog een etentje en daarna een zicht vanop the top of the rock.
New York by Night.
Groeten aan al de volgers. Morgen onze eerste autorit, richting Philadelphia .
Vandaag, een mooie tour gehad met onze gids.
Central park, Down Town, Italien city, China City met de vreselijkste eetgewoonten, Ground Zero, Wall Street en nog veel meer.
Onze gids was cool and friendly.
Toen we afscheid namen van de gids en hij ons de juiste metro op stak, met de nodige richtlijnen en nog zei: I know you can do it, liep het ons kennende verkeerd.
Eerste halte ok, maar nergens vonden wij de yellow subway. No problem, te voet dan maar. Verkeerde richting uitgelopen, te laat gezien, dus een beetje lost in New York.
Maar tes goed gekomen, een zeer lange tocht gedaan, een beetje pijn aan de voeten, maar we zitten terug veilig in ons hotel.
Ready for diner, maar niet te verre.
Als ik dat schrijf liggen jullie te ronken, en misschien te denken aan jullie werk voor morgen, of misschien te denken: wat gaan we eten morgen?
Wij gaan eten en als jullie bijna opstaan slapen.
Groeten vanuit Aaaaamerika.
Last van Jet lag.
Iedereen wakker rond 5 uur.
Proberen nog wat te slapen, maar het lukt niet meer.
Mathis en Gilles zijn al goed in form, en kunnen elkaar al wat plagen.
We gaan dan maar ontbijten, want straks hebben we een afspraak om 10u met onze gids Max, nen acteur, stand up comédian uit NY. (Dat staat op de site)
Hij neemt ons een volledige dag mee, naar de schoonste plekjes van NY.
Foto's opzetten lukt (nog) niet. Misschien later.
Dag1 : New York, the city that never sleeps, maar wilder wel.
Beste familie, vrienden, buren,....
We zijn er, na een lange vlucht van iets meer dan 8 uur, een douane en bagagecontrole van meer dan een uur en een taxirit van een uur zijn we eindelijk in the Big Apple aangekomen.
Het doet toch altijd een beetje raar, waar zitten we nu?
Ons hotel is in ieder geval goedgekeurd, en we kregen een upgrade gratis. Nice!
We zijn moe, maar ja we kunnen niet nu al in ons bed kruipen, het uurverschil speelt ons parten.
Een wandelingske naar central parc, een stukske maar. En dan nog naar time square. We komen ogen te kort, al vallen ze al een beetje dicht.
We moeten ook gewoon worden aan de fooien die we moeten geven overal.
Tes tijd om te gaan slapen, want morgen staat nog een zware dag voor onze voetjes voor de boeg. Morgen komt onze persoonlijke gids langs, en neemt ons mee in de straten van New York.
Tot morgen.
Vincent, Virginie, Gilles, en Mathis
De valiezen beginnen stillekes aan gevuld te raken. Vrijdag is het zover om 10u30 (zonder vertragingen) gaan we de lucht in. 8 uurkes vliegen. We landen in New York om 13u30 plaatselijke tijd. We proberen dagelijks via deze weg contact te houden met het thuisfront. Wie dat wil kan een bericht achterlaten. Tes altijd leuk om te weten hoe het in België is.
