Hello everybody... Hoe is het daar in het zonnige Belgium?? HIer is het weer echt raar . Overdag super warm, maar elke avond lopen we in een tropische stortbui naar huis... Gisteren op fieldtrip geweest met groep 2. Dit was mijn enige kans om eens op fieldtrip te gaan met Alemayuhu... Maar ja je kan het al raden zeker??? HIj moet 15 dagen afgezonderd zitten bij de kg. Omdat hij gevochten heeft. Dat zijn de regels in Layla. Ik ging naar hem toe om te weten te komen wat er scheelde en hij begon super hard te huilen en vroeg mij waarom hij daar zat. Dus ik had het wel een beetje moeilijk gisteren. In de ochtend heb ik de kleine hond pijn gedaan. Ik had hem omhoog gezet zoals gewoonlijk, voor zijn eten en hij is uit de lavabo gesprongen. Dus hij had zijn pootje vertwist... Gelukkig was het gistererenavond weer heel wat beter!!! In ieder geval ik mis jullie allemaal heel erg he... maar de tijd gaat vooruit. vandaag verhuis ik naar mijn nieuwe kamer , dan kan ik eindelijk mijn veliezen uitpakken en in een bed slapen!!! Ik mis jullie en zie jullie graag... iwedehaleuxxxx
Dag iedereen... Hoe gaat het ermee? Hier is alles in orde hoor. Gisteren weer een zware werkdag gehad, een beetje les gegeven, verder geschildert... maar een echte voldoening. Vanochtend zijn we weer naar sele enat geweest. Spelen met de kinderen doet echt deugt. Ze hebben gewoon nood aan dat beetje speciale aandacht en als wij het ze kunnen geven, waarom zouden we dat dan niet doen? We hebben besloten dat Buna de kleine hond daar zal wonen. Pas als hij groot genoeg is naturlijk!!! Nu ben ik even thuis maar om drie uur vertrekken we op uitstap met groep twee. Met alemayuhu hihi... Ze gaan uit eten. Dit is vooral om hen de omgansregels te laten ondervinden en dergelijken... Dus vanavond waarschijnlijk laat thuis. We gaan deze week brainstormen over de donaties. Zodat we deze volgend weekend kunnen halen en dan in de loop van volgende week en de week daarna naar de weeshuizen brengen. Dan is het nog maar 1 week he dus zoveel tijd hebben we niet meer. Het gaat hier inderdaad heel snel. Alleen de avonden zijn heel moeilijk. Als ik zo in mijn bedje lig en nadenk over het moeilijke afscheid dat nadert... maar het gemis van mijn familie en geliefden voel. Het is echt moeilijk soms. Ik heb van jullie afscheid genomen maar ik weet dat ik jullie binnen een maand terugzie. Als ik hier vertrek en ooit terugkom zal ik waarschijnlijk deze kinderen nooit meer terugzien want tegen die tijd zijn ze hopelijk geadopteerd.
Ons structureringsprogramma werkt!!! Vanochtend hebben de kinderen op het belsignaal rijen gevormd en het lied gezongen. Tegen het einde van het lied stond iedereen in zijn rij en waren de leerkrachten aanwezig. Jammer genoeg waren de uitvinders(ik en Tania) niet aanwezig omdat we pech hadden in het verkeer. Door de storm van gisteren en de tropische regenbuien van deze nacht was de hele weg verandert in een slijkbad. We hebben dus een paar keer vastgezeten en er heeft een auto tegen onze voorbumper gereden. Heel avontuurlijk hoor zo om half negen 's morgens. Hopelijk zijn we morgen op tijd in Layla zodat ik foto's kan trekken voor de thuisblijvers he.
In ieder geval ik mis jullie heel erg en zal blij zijn als ik al mijn schatten terugzie.
ps; Jonas bedankt voor die leuke foto's. Dat doet me echt deugt. Ik heb ook een verrassing in een mailtje voor jou> Je mag dit altijd op mijn blog zetten.
Hey hey, even ter informatie voor degenen die het moeten weten. Ik vertrek hier op 23 april en ben thuis op 24 april om 7.55 in de ochtend. Mama , papa , jonas vergeet mij niet he. Ik heb vandaag gekeken op de site en voorlopig is het nog steeds hetzelfde. Dat is goed he.. dikke kussen van Vicky.
Hey hey hey, denane ( goede dag voor de mannen), denanesh( voor de vrouwen he) Ik had vrijdag weer een moeilijk momentje he.... maar ja dat hoort erbij. Zo meteen hebben we vergadering dus zit ik hier al klaar met een tas koffie. Gisteren was het wel een leuk dagje. Gisterenochtend kwam Charlie naar Layla , hij geeft dan een paar uurtjes dans aan de kinderen. Echt super het was tapdansen gisteren. De kinderen kregen van die grote hoeden en leefden zich volledig in. Ik heb natuurlijk volop meegedaan. Na de middag zijn we naar churchill gegaan om nog wat souvenirs, want hoe het er nu uitziet gaan we niet veel tijd meer hebben voor souvenirs. Hey schat ik heb iets heel moois gekocht voor u ze. Mama en papa , voor jullie een echt handgemaakte jembe. maar het is wel een echte Afrikaanse he , dus dat is niet te vergelijken met die geindustrialiseerde tam tams van bij ons, deze is heel mooi. En al de rest ik breng zoveel mogelijk souvenirs mee, maar ik heb maar een beperkte mogelijkheid in bagage he Zussen maak u geen zorgen, ik vergeet jullie niet hoor:- Ja ja het was echt een avontuur gisteren, zo zelf met de minibus taxi naar mexico square en dan naar churchill. Spannend Gisterenavond zijn we iets gaan drinken in crown hotel voor kathie haar verjaardag, het was een zeer mooie bar echt Afrikaans, ze dansten en zongen daar. De moeite om eens te zien. Ik en Tania hadden echt plezier. Maar we waren zo moe dat we vroeg naar huis zijn gegaan. Vandaag gaan we eten in dat kleine terras/eethuisje. Elke zondag geef ik hier vijf euro uit aan een uitgebreide maaltijd met vers vruchtensap en drie macchiato's( heel sterke en super lekkere koffie) achteraf. Dit mag wel eens he zo een keer in de week. Volgende week donderdag moeten we verhuizen van kamer. Daar ben ik wel blij om , dan slaap ik niet meer op de grond en kan ik eindelijk mijn valiezen uitpakken. HIHI In ieder geval ik hou jullie op de hoogte he... Dikke zoen en ik mis jullie allemaal super erg he.... nog maar vier weekjes. Voor mij zullen die snel gaan , voor jullie dat weet ik niet. Ik zie jullie allemaal zo graag!! Wees lief voor elkaar en denkt soms eens na over het feit dat je elkaar nog hebt. Duizenden kinderen in de wereld hebben niemand en zeer moeilijke trauma's te verwerken. Zeg elkaar elke dag minstens een keer dat je van elkaar houdt en dat je blij bent dat die persoon hier bij je is... Echt waar het is de moeite. Dikke zoen, vergeet mij niet!!!
Dit is een van de grote jongens. Ik heb echt een super goede band met de grote mannen. Ik denk omdat ik graag serieuze gesrpekken met ze heb en ook een vechtpartijtje er eens af kan. Dit zijn jonge pubers , ze hebben een beetje persoonlijke ontwikkelingstijd nodig vind ik...
Als je heel goed kijkt kan je zien dat hij volledig bruine oogjes heeft. Dit is omdat hij zijn ogen verbrand heeft met zuur van een ontplofte batterij. Het is een mirakel dat hij nog kan zien eigenlijk. Maar hij is zo een scheetje.
Ik ben ¨vicky de groof, en gebruik soms ook wel de schuilnaam vickytje.
Ik ben een vrouw en woon in kemzeke (België) en mijn beroep is Student laatstejaar lager onderwijs.
Ik ben geboren op 14/05/1986 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, dans en reizen.
Hey iedereen,
Mijn naam is Vicky de Groof en ik ben studente aan de KaHo Sint - Lieven Hoge school te Sint - Niklaas.
Binnenkort vertrek ik twee maanden naar Afrika. Wat ga ik daar doen? Wel ik zal in Ethiopië verblijven in een huis met meerdere vrijwilligers.In de omgeving van dit huis is een weeshuis en meerde schooltjes. De kinderen van het weeshuis worden ter adoptie gesteld voor gezinnen uit de VS en Engeland. Deze kinderen gaan naar school in de verschillende schooltjes en krijgen een degelijke educatie( gegeven door plaatselijke bevolking). Ook de kinderen van het dorp gaan hier naar school. Ik zal gedurende deze twee maanden me inzetten om deze kinderen bekend te maken met de Westerse Cultuur. Zodat ze voorbereid zijn op hun ( mogelijk) nieuwe leven bij het adoptiegezin. De kinderen van de omgeving zelf krijgen dezelfde vakken. Zij krijgen op die manier ook het onderwijs waarop ze recht hebben en leren onze cultuur kennen. Het is zeker niet de bedoeling dat wij die kinderen onze eigen cultuur zullen opleggen. De kinderen krijgen op school ook geschiedenis, godsdienst( eigen godsdienst), Amharic(de taal die daar gesproken wordt) Engels, sport, koken/huishouden,wiskunde,beeldopvoeding,... en nog zoveel meer. Een goede emotionele / psychische ondersteuning, veel liefde en warmte, begeleiding in hun groeiproces, aangenaam en welverdient onderwijs is wat er aan deze kinderen wordt geboden. Ik wil daar een deel van uitmaken en zal mij daar dan ook hondert procent voor inzetten. Gedurende mijn verblijf daar zal ik via deze blog contact houden met het thuisfront. Dus tot dan.... Als je graag wat meer wil weten over dit initiatief ga dan via google naar Layla House... echt de moeite!!!
Dag iedereen...
