het einde van mijn oude leven en begin van mijn nieuwe leven
het leven voor en na mijn gastic bypass
03-05-2011
naar huis!!!!!
Vijdagavond mocht ik de eerste keer iets eten. Een magere vanillepudding! Die eerste hap smaakte enorm lekker, na bijna 3 volledige dagen niets te eten. Ik heb eerst de helft opgegeten en dat viel heel goed mee, na een groot uur de andere helft. Ik heb toen bijna 2 uur moeten rechtzitten omdat ik zo ongemakkelijk was aan mijn maag anders. Op den duur is het dan toch gezakt, en kon ik slapen.
Ik moest er goed aan denken om nu en dan kleine slokjes water te nemen, maar i kwerd er zo misselijk van. Ik ging dat eens navragen aan de dokter zaterdag.
Zaterdagmorgen kreeg ik mijn eerste ontbijt: 2 sneetjes wit brood met dieetconfituur en thee (koffie drink ik niet, en fruitsap kreeg ik nog niet, dus zat er niet veel anders op he). Ik heb 1 sneetje gegeten en ben gestopt, ik was bang dat ik net zoals de vorige avond weer ongemakkelijk ging zijn, maar nee, het viel goe mee. En maar slokjes water drinken....en maar misselijk worden.
net voor mijn middagmaal toekwam kwam de dokter en ik vroeg hem hoe het kwam dat ik zo misselijk werd van gewoon simpel water, en die raadde mij aan om teisseire grenadine of een uitgeperste citroen in te doen eens ik thuis was. En, dat ik naar huis mocht!!! YIPPPIIEEE
Ik moest nog eerst mijn 'lekker' stukje gekookte vis en puree proeven. Dat ging heel moeilijk, ik had enorm veel pijn aan mijn maag binnenin, ik ben dan ook rap gestopt. Het was het proberen waard he.
Rond 13.30u kwam bart me halen, ik was plots zo moe he, was dat nu van dat warm eten ,ik weet het niet... Ik zag het helemaal zitten om naar huis te gaan, maar tegen dat ik thuis was, moest ik dringend in mijn bed, mijn buik trok tegen, deed pijn. Het was ook een eindje wandelen vanaf mijn kamer naar de auto (alhoewel dat in feite niet ver is hoor, maar toen leek het 1 km)
Ik heb de rest van de dag in mijn zetelke gezeten met een deken bovenop mij, hoewel het buiten 25 graden was. ik kon me niet verwarmen. Ik ben dan maar buiten in de zon gaan zitten, met mijn deken boven op mij, en deugd dat dat deed.
Snachts heb ik supergoed geslapen, terug in mijn eigen bedje......
Het eten gaat nu beter en beter, behalve mijn warme maaltijden blokkeren wat, maar het is nu nog maar 6 dagen dat ik geopereerd ben, dus ik zal wat geduld moeten hebben zeker...
Mijn darmen broebelen enorm, en heb diarree, maar ook dat blijkt niet abnormaal te zijn...
Ik had vanmorgen (dinsdag) een dipje, ik voelde mij zo flauw toen ik opstond, was lijkbleek, maar na mijn ontbijt begon het te beteren.
Iedere dag een stapje vooruit he
Wat eet ik nu momenteel op een dag: 2 sneetjes brood van een groot bakjes brood met enjoy confituur of magere smeerkaas, in voormiddag een tas (200ml) soep, smiddags boterhammekes met mager beleg, rond 15u mijn super de lekkere fruitpap zonder koek (dat smaakt me enorm), en savonds mijn warm eten wat nog moeilijk gaat, en dan in de avond nog wat yoghurt.
Waarom ik ee GBP gedaan heb? om al mijn lichamelijke klachten kwijt te zijn: pijn aan mijn hielen, onderbenen, rug, zweten bij het minste, moe zijn, bijna suikerziekte (was op het randje), om te kunnen sporten (wat ik in feite graag deed, ik voelde mij daar alleszins goed bij), om te gaan zwemmen met kindjes, of fitter te zijn in het algemeen, omdat ik het beu was dat mijn lichaam mij tegenhield om alles te doen waar in zin in had...
Waarom typ ik dat hier nu? gewoon, als ik eens een mindere dag heb, nu of binnen enkele maanden, ik kan dat dan eens komen lezen en weet ik weer waarom ik die stap gezet heb, en hoe mijn leven in die periode is veranderd (hopelijk, maar dat zal wel)
aja, nu zijn we 3 mei 2011= -9 kg
doei
Reacties op bericht (2)
03-05-2011
ben er weer
ha, nu lukt het me wel............amai Verootje, het is nogal wat hé, zo'n operatie. Ben heel blij dat je dit aandurft, en het is echt wel een goede keuze. vandaag hebben de dokters zo'n goeie operaties dat niemand nog zou mogen twijfelen. want dit gaat uiteindelijk over de kwaliteit van je leven en gezondheid. je zal nog veel mogen (sport) genieten met je kaboutertjes, :) ik denk heel veel aan jou, daag en nog veel courage. dikke zoen
03-05-2011 om 13:34
geschreven door ANN
moed - ik kan niks in het vakje typen voor reactie????
