Normaal ga ik alleen naar de kapper als Bas thuis gaat komen. Deze keer is het anders. Mijn haar was zo lang geworden, dat het niet nog 2,5 maand kon wachten. De kapper moest er wel om lachen, want die kent mijn 'normale' schema. Ik heb er zo'n hekel aan: ben ik net gewend aan het beeld dat dagelijks niet zichtbaar verandert in de spiegel, kom ik van deze dienstverlenende sector terug en herken ik mezelf niet meer!:lol: Door het supersnelle vertrek van Bas, is hij deze keer ook niet geknipt. Oei, hij laat zich nooit door de kok onder handen nemen, zoals menig zeeman wel doet. Als hij over 3 maand terug komt, hoop ik, dat hij nog tussen de haren de weg naar huis kan vinden! Ach, anders doet hij er maar een bandje om. We hebben er in ieder geval 2,5 weken op zitten! Het schiet nog niet op.
