Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
leven als vrouw van een gedetineerde allochtoon
01-09-2009
1september
hallo allemaal
ale ja niemand leest mijn blog ma toch schrijf ik ma, vandaag 1september mijn ventje naar de raadkamer, ben benieuwd , ben een en al zenuwen deze voormiddag , advokaat zei dat er een kleine kans was dat ze he m gingen vrijlaten, maar dat zal wel niet , ik hoop het nochtans want mis hem veel te hard! Mijn zoontje had vandaag ook een grote dag, naar school en dan nog een nieuwe school in een nieuwe provincie waar hij nog niemand kent, ik hoop dat het wat meevalt,hij had zo'n zenuwen deze morgen, vond het echt erg, maar ben al blij dat hij hier bij mij is en niet bij mijn ex , volgende week kan ik dan zelf naar de rechtbank voor hoederecht zoontje, heb schrik omdat mijne ex ne lepe is en heel goed kan babbelen, maar ja ik heb die pv s van slagen en verwondingen, dus hoop dat het ne rechter zal zijn met een hart, anders ga ik zeker in beroep, ik voel me echt opgefuckt nu ze, jullie zouden mijn binnenste es moeten voelen, heb zenuwen voor mijn 2 mannen in mijn leven, maar toch meer voor mijn grote man, omdat ik dat niet zelf in de hand heb , en mijn zoontje dat zal wel loslopen met den tijd, he
ik weet dat mijn blog niet gelezen wordt maar toch blijf ik verder schrijven ook voor mezelf zo kan ik mijn emoties wat verwoorden, vandaag ging het weer slecht ik kreeg telefoon van de vrouw van mijn man zijn celmaat, mijn ventje zit in het cachot , waarom weet ik niet ik voel me rot , kan niks doen om hem te helpen niks waarom kan dat nu nooit es goed lopen , waarom niet? ik kan met mezelf geen weg, kween ganse tijd , ik heb hem niet meer gehoord , hij mag me niet bellen en daarom is hij woest geworden, op de cipiers, ja ik weet het dat haalt niks uit ma das mijne vent als hij mij niet mag horen of zien wordt hij razend, en nu zal ik hem wss 2weken niet zien dan wordt ik echt zot van verdriet waarom toch