Het is weer even geleden dat wij nog iets van ons lieten horen, maar de laatste tijd is het hier nogal windstil. Er zijn dus geen echte speciale zaken meer gebeurd. De laatste kamer is bijna volledig plafondvrij verklaard, maar de laatste hamerslagen moeten nog volgen. Aangezien het vorige week nogal warm was en het bijgevolg niet houdbaar was qua hitte boven, hebben we het werk wat uitgesteld. Maar ik hoor hier op dit moment gerommel boven mijn hoofd. Ik denk dus dat Jo nog even in gang zal schieten. Mijn werk volgt erna... met de borstel!
De dakwerkers zijn intussen aangeschreven. Nu is het wachten op de offertes. Het bouwverlof steekt echter wat stokken in de wielen. Het wordt dus nog wachten tot begin augustus vooraleer we de eerste offertes zullen krijgen (als het al zo snel gaat natuurlijk). Laat ons hopen dat we het dak dus nog voor de winter kunnen leggen!
Op 2 augustus worden we ook opnieuw bij de architect verwacht om het tweede voorontwerp te bespreken. Normaal zou het dan ongeveer in orde moeten zijn, aangezien we al relatief tevreden waren over het eerste ontwerp. We zien wel. Het is altijd afwachten hé!
En voor de rest voelen we ons hier thuis in Oetingen. We wonen in een toffe en rustige buurt en hebben eindelijk een tuintje waarin we kunnen zitten als het zonnetje schijnt! Wat heb ik dat gemist. Het onkruid groeit wel weelderig, maar daar kan een mouw aan gepast worden. Peter kwam al eens spuiten, maar blijkbaar is het onkruid nogal hardnekkig. Onze kat Tuur trekt het zich in elk geval niet aan. Hij vindt het zalig om tussen het onkruid te spurten.
Wat het onkruid betreft heb ik er mij vorige week eens aangezet om het trottoir 'grasvrij' te maken. Het was eigenlijk wat schandalig om zien. Sorry buren! Nog enkele grassprieten wachten erop om vakkundig verwijderd te worden, maar dat zal voor de nabije toekomst zijn als het zonnetje weer van de partij is. Nu regent het pijpenstelen. Maar ja, zo worden we er nog eens aan herinnerd dat we in België wonen!
Voila, de twee kamers, de zolderkamer en de gang werden reeds uitgebroken. Er staan enkel nog wat balken overeind. Nu nog de balken in de grootste kamer verwijderen en klaar is kees!
Hier moet de oorspronkelijke zolderkamer eraan geloven. Dit was een kleine onafgewerkte ruimte waar enkel rommel stond. Na het uitbreken van het kamertje blijkt de kamer groter dan verwacht. Op deze plek komt op termijn een kinderkamer.
Op deze foto zie je de muur tussen de oorspronkelijke gang en de middenste slaapkamer. De verticale houten planken moeten hier nog verwijderd worden. Voorheen waren het hier allemaal kartonnen muurtjes.
JOEPIE! ER KOMT EEN EINDE AAN HET EERSTE BREEKWERK
Nog enkele balken te gaan en de volledige bovenverdieping is 'plafondvrij' gemaakt. Het werk vordert relatief snel, al is het nog maar een begin natuurlijk. Als alles goed gaat zouden eind augustus de plannen van de architect volledig rond zijn. Het eerste voorontwerp zag er alvast veelbelovend uit. De charme van het huis blijft vooraan behouden, maar achteraan wijzigt er heel wat. Er komt immers een "vide" - een raam dat loopt tot onder de dakgoot - waardoor er heel wat licht zal binnenvallen. Het plafond valt door de vide ook voor een stukje weg, waardoor we een open ruimte creëren tussen het gelijkvloers en de eerste verdieping. Je zal m.a.w. vanop de gang boven naar het zitgedeelte beneden kunnen kijken. Voor de rest wordt er heel wat met de ruimtes gegoocheld. De oude badkamer beneden wordt een overdekt terras, er komt een afgesloten bureau beneden en de keuken + zithoek + eetkamer worden één grote ruimte. Daarnaast komt er nog een berging. Boven komen er drie kamers en een badkamer. De garage blijft behouden zodat we op termijn boven op de garage ook een speelzolder kunnen creëren. Maar dat is allemaal toekomstmuziek. En ik ben een kanjer in het 'op de zaken vooruitlopen'. Ik ben al aan het denken met welke bloemen ik het overdekt terras kan inkleden, terwijl de grote werken nog moeten starten!
Dat het weghalen van plafonds een stoffig werkje is dat effect heeft op de luchtwegen, bewijst de enorme keelontsteking waarmee ik nu kamp. Amai, ik heb me al lang niet meer zo miserabel gevoeld. Of de keelontsteking en sinusitus afkomstig is van het stof zal het bloedonderzoek uitwijzen. Ik heb de dokter toch even bloed laten afnemen zodat ik zekerheid heb. Kwestie dat ik weet of een stofmasker voor mij absolute noodzaak is!
Op de foto zie je Jo andermaal aan het werk... Jullie moeten nu niet denken dat ik niets doe hé, want ik sta nooit op de foto... Maar er moet iemand foto's maken. Knipoog...
Deze foto is voorlopig de laatste. Later volgt meer nieuws. Nu is het even het gesprek met de architect van aanstaande vrijdag afwachten...
Lang tijd om uit te rusten is er niet. We kregen alvast een eerste opdracht van de architect om het plafond op de eerste verdieping uit te breken. Jo is er alvast ingevlogen. Op dit moment werden al in twee kamers en een zolderkamer het plafond verwijderd. Ook de overloop is reeds 'plafond-loos'. Vrijdag komt de architect langs om te bekijken wat er nog kan gebeuren. Op de definitieve plannen is het nog wachten. Het opmetingsplan is wel bijna klaar...
Op de foto: Jo die het plafond aan het uitbreken is. Een stofmasker blijkt hiervoor de uitvinding van de eeuw!
Onze poes Tuur voelt zich al goed thuis in Oetingen. Logisch ook. We kunnen onze kat eindelijk buiten laten. Super om hem nu door het gras te zien rennen. Nu heb ik zo'n beetje spijt dat we hem een jaartje op appartement binnen hielden. Maar ja.
Onze kat heeft wel zijn pleziertjes al gehad. Soms is hij wel wat te avontuurlijk. Zo klom hij vorige week zaterdag op het dak en geraakte hij er niet meer af. Resultaat: Hij heeft van 22 uur 's avonds tot rond 6 uur 's morgens op het dak gezeten. Uiteindelijk hebben we hem kunnen redden door een ladder op het dak te schuiven en hem te lokken met eten. Een geluk dat we de brandweer niet moesten opbellen! Ik heb die nacht alvast niks geslapen. Hopelijk lapt hij ons dat geen tweede maal.
Op de foto zie je onze badkamer. Jo installeerde er een douche zodat we ons nu deftig kunnen wassen. Voor de rest lieten we alles zoals het was. Het heeft geen zin om grote aanpassingen te doen als je weet dat toch alles gaat veranderen...
Na bijna twee weken noeste arbeid konden we onze intrek nemen in Oetingen. Het resultaat van ons "voorlopig" nestje kan je op de volgende foto's bewonderen... Hoewel vele mensen ons voor gek verklaarden dat we tijdens de werken in het huis zouden gaan wonen, moeten we zeggen dat we tevreden zijn met het "voorlopige" resultaat. We moeten het stellen met minder luxe dan in Bodegem, maar daar wen je zeer snel aan...
Op de foto. Ons bureau, gesitueerd in de bijliving. We hebben zelfs internet en kunnen bijgevolg zeer goed onze plan trekken.
Peter Roger ontfermde zich over het uitkuisen van de mazoutkachels. Een hels karwei waar hij hééél zwart van werd. Na een ckeck up bleek dat we uiteindelijk maar één van de drie kachels deftig kunnen gebruiken. Gelukkig gaat het om de kachel in de bijliving, waar we onze intrek nemen...
Joepie! Het is gelukt om de foto's te verkleinen... met dank aan mijn collega. Hierbij geef ik graag wat commentaar bij de foto's.
Op deze foto zien jullie Jo aan het werk in de bijliving. Daar werd alles met vliesbehang behangen en vervolgens geverfd in een fris groen kleurtje. Jo is op de foto aan een eerste laag bezig. In totaal zullen er nog twee volgen. Gelukkig namen mama en Bob af en toe de kwast over. Want verven gaat af en toe vervelen...
Nu we geïnstalleerd zijn kan het echte werk van start gaan. Het is wel nog wachten op de plannen, maar de architect gaf ons al enkele werkjes waarmee we al mogen starten. Zo is Jo nu het plafond boven aan het uitbreken. Het plafond in de middelste kamer werd al volledig verwijderd. Nu zijn we aan de tweede kamer bezig. Ongelooflijk trouwens hoeveel stof er bij dergelijk werk komt kijken. Als ik de deur boven opende zag ik Jo gewoon niet meer staan. Een stofmasker was en is meer dan nodig.
Jo krijgt maar niet genoeg van het werken. Eigenlijk wel leuk, want zo zien we het vooruit gaan. Hopelijk blijft hij tijdens de volledige verbouwingen zo ijverig Ikzelf loop er op dit moment maar wat bij. Buiten wat plafondplaten naar beneden dragen en wat nagels verwijderen heb ik nog niet zoveel moeten doen. Maar ja, die dingen moeten ook gebeuren hé!!
Wat ik wel al geleerd heb is met een koevoet werken. Belachelijk eigenlijk dat ik gewoon niet wist hoe een nagel met dat werktuig te verwijderen. Maar ja, ik ben nooit een echte doe-het-zelver geweest. Ik denk dat ik gedurende deze verbouwperiode heel wat zal bijleren. Ik zie het alvast als een grote uitdaging!!
FOTO'S VOLGEN NOG MAAR IK ZIT MET EEN KLEIN PROBLEEMPJE. MIJN BESTANDEN ZIJN TE GROOT OM OP DE WEBSITE TE PLAATSEN. ZODRA ZE VERKLEINT ZIJN VOLGEN EEN RESEM FOTO'S!
Lang geleden dat we nog iets op onze blog publiceerden, maar het was nogal windstil rond ons huisje. Vandaag is er echter al heel wat veranderd, want we zijn sinds 15 mei officieel eigenaar!! Klinkt volwassen hé. Om het huis 'woonklaar' te maken hebben we in één week tijd heel wat werk verricht. Het behangpapier in de bijliving werd verwijderd en vervangen door een groen verfkleurtje. Een heel karwei hoor! Na het hangen van vliesbehang om de oneffenheden te verbergen hebben we drie lagen verf aangebracht. Door de oneffen oppervlakte (er hing nog nauwelijks pleistering aan de muren) zitten we wel met wat kleurverschillen op het papier, maar bon. Alles is toch maar voorlopig. En zo opvallen doet het nu ook weer niet.
We voelen ons alvast thuis hier in de Vollezelestraat en kunnen met beperkte middelen al goed onze plan trekken. Zo installeerde Jo zopas een douche in de badkamer en lieten we al kabel en internet installeren in de woonkamer. Het is gezellig om 's avonds vanuit bed TV te kijken. We hebben alles bij de hand. Peter Roger kwam de schouw uitkuisen dus kunnen we ons ook warmen aan de kachel als het te koud is. Bedoeling is om voorlopig alleen in de bijliving te leven. Deze ruimte kunnen we afsluiten van de rest van het huis zodat we tijdens de verbouwingen iets minder hinder zullen ondervinden.
De volgende stap is wachten op de plannen van de architect. We hebben ervoor gekozen om samen te werken met Geert Van Eeckhoudt (www.geertvaneeckhoudt.be). Hij zal ons begeleiden in de renovatie die we grotendeels zelfs willen realiseren. Ikzelf schrik nog altijd van de handigheid van Jo. Een gasbrander die niet werkte was in een uurtje weer gebruiksklaar. Een douche werd snel geïnstalleerd... Toch leuk om een handig lief te hebben!
Aangezien we binnenkort de stap zetten naar een huis komt ons appartement te huur. Wie op zoek is kan dus steeds bij ons terecht. Het gaat om een recent gerenoveerd appartement met op het gelijkvloers een individuele ingang, hal + wc, grote living, keuken met afwasmachine (!) en een berging. Op de eerste verdieping vind je nog een wc, een badkamer met bad en douche en twee kamers. Een terras is er niet. Wij hebben altijd heel erg graag op onze duplex gewoond en gaan het eigenlijk met spijt in het hart doorspelen aan een volgende huurder. Maar geïnteresseerden mogen altijd een seintje geven. Ons appartement is gelegen op de Kerkberg 12 te Sint-Martens-Bodegem (Dilbeek). Van hieruit ben je binnen de 5 minuten op de autostrade. Ideaal dus voor wie die vervelende uren in de file wat wil inkorten. Binnenkort plaatsen we ook enkele foto's online!
We hebben zonet de Batibouw-hel doorstaan. Echt verschrikkelijk. Interessante zaken dat wel. Maar druk! Ongelooflijk. Het werd een volledige dag slenteren van keukens naar badkamers, dakpannen, deuren... Resultaat: 's avonds kwamen we uitgeteld naar huis en zijn we allebei als een blok in slaap gevallen in de zetel. Ik (Veerle) heb alvast mijn droomkeuken gezien, maar spijtig genoeg bleek ze onbetaalbaar. Zoals wel meerdere zaken op Batibouw. Het werd dus vooral een dag van brochures verzamelen en de ogen de kost geven. Iets bijgeleerd hebben we niet echt. Of toch wel iets... Batibouw is niks voor ons. Geef ons maar gewoon een winkel waar we rustig kunnen rondkijken zonder dat er honderden mensen tegen ons aan botsen.
Onze kat Tuur amuseert zich te pletter boven. Hij vindt het de max om op alle balken te klauteren. Een leuk schouwspel!
Ikzelf loop er op dit moment maar wat bij. Buiten wat plafondplaten naar beneden dragen en wat nagels verwijderen heb ik nog niet zoveel moeten doen. Maar ja, die dingen moeten ook gebeuren hé!!
Echt verschrikkelijk. Interessante zaken dat wel. Maar druk! Ongelooflijk. Het werd een volledige dag slenteren van keukens naar badkamers, dakpannen, deuren... Resultaat: 's avonds kwamen we uitgeteld naar huis en zijn we allebei als een blok in slaap gevallen in de zetel. Ik (Veerle) heb alvast mijn droomkeuken gezien, maar spijtig genoeg bleek ze onbetaalbaar. Zoals wel meerdere zaken op Batibouw. Het werd dus vooral een dag van brochures verzamelen en de ogen de kost geven. Iets bijgeleerd hebben we niet echt. Of toch wel iets... Batibouw is niks voor ons. 
Geef ons maar gewoon een winkel waar we rustig kunnen rondkijken zonder dat er honderden mensen tegen ons aan botsen. 
