Vanavond speciaal voor jullie, de 2 beste renners van het volledige peloton.
Na onze welverdiende Leffe blond van gisterenavond (die we kregen van 2 bloedmooie dames) kwamen we deze morgen fris en mon(s)ter wakker. Door onze raampje zagen we dat het niet regende, oef ! Na wat getreuzel vertrokken we vanuit Montierchaume voor een etappe van 150 km.
Lucy (of Sander) was niet uitgeslapen en stuurde ons langs een zigeunerhond naar een doodlopend straatje.De eerste helft van het parcours verliep over de heuveltjes van Erika. Na het nuttigen van ons stokbrood met heerlijke salami en kaas begonnen de heuveltjes meer te lijken op cols van Lolo Ferrari. Maar tot ieders verbazing bleef Neckie (Alexander) maar op de fiets en trok zelfs enkele keren serieus kop! In de namiddag passeerden we ook een pittoresk dorpje genaamd 'Folles', de plaatselijke bevolking (café-gangsters) bood zelf een massage aan. Omstreeks 17u30 arriveerden we in Limoges in ons gezellig Hotel Familia. Nu zijn we juist terug van een Baskisch restaurant waar we konijn gegeten hebben. Voor het slapengaan bekijken we nu nog eens de Tour de France, waar de renners vandaag de Tourmalet hebben beklommen. via deze beelden bekijiken, plant iedereen de tactiek en de demarrages voor onze beklimming van maandag.
Hier nog enkele opmerkelijke feiten van de dag :
- Remi zijn darmen zijn wat verstopt van de muesli-repen
- enkele jongens hebben wat last van hun testosteron-gehalte ( door de overvloedige doping??)
- Rudy en Alexander hebben gemerkt dat hun armen niet even lang zijn ( aan de lezers om te raden hoe dit komt)
Slaap wel en tot morgen vanuit Bergerac van jullie lieftallige en sexy vriendjes
Beste Blogger (hier soms ook wel blokken genoemd),
Deze morgen vertrokken we vanuit Briare pas om 8u15 dordat we ons ochtendmaal maar konden nuttigen om 7u30. Natuurlijk stonden alle renners al om 7u20 vol ongeduld aan de deur van de ontbijtzaal. Dit is zeker opmerkelijk want sommigen onder ons sliepen afgelopen nacht zelfs in de badkamer en kwamen er na 23u30 nog veel luide 'quotes' uit een andere vierpersoonskamer. Net voor vertrek vielen er al enkele druppeltjes en na ongeveer een klein uurtje gingen de sluizen volledig open en op twee uur na was dit het beeld van de ganse dag. In het begin waren de benen van de 'ouderen' (Rudy en ikzelf) nog een beetje stijf. Al snel veranderde dit en kwam de lei(ij)der van de groep ook goed op dreef. Na en korte, natte en koude middagpauze onder een afdakje, die onze fantastische opmerkzame en zeer hulgevende begleiders (Linda en Thierry en rarara) gespot hadden, werd onze rit verder gezet. In de namiddag gingen onze tellers vlot en kwam het eindpunt Montierchaume in zicht. Het laatste rechte stuk was alweer op een gevaarlijke weg en iedereen was verstandig om mooi op één lijn aan te komen waardoor de groten weer niet konden uitmaken wie nog het meest fris zat. Na een verrassend welkom door twee mooie dames werden we direct getracteerd op een drankje en een stukje fruit.
Ik ben blij dat je mij gezien hebt op de Tourmalet. Je moet wel beseffen dat ik weeral met mijn vingers in de neus naar boven reed, nu heb ik me terug bij de 'renners' van velolourdes gevoegd. Vandaag was een korte rit maar het werd behoorlijk lastig doordat de weergoden ons niet gunstig gezind waren vandaag en de hemelsluizen volledig opentrokken. Gelukkig is het doorzettingsvermogen van uw papa evengroot als zijn hart en nam hij het volledig peleton op sleeptouw. Ik hoop natuurlijk dat jij ook zo'n sterke, vlotte, snelle, ... renner wordt als jou papa. En niet zoals uw naamgenoot die nu mee is.
Jammer dat uw mama mijn koffers niet gemaakt heeft want ik ben namelijk enkele dingen vergeten en ben nu genoodzaakt om met kledij rond te rijden van een amateurploeg. Laat dit dus een levenles zijn en zorg ervoor dat uw papa niet teveel centjes moet spenderen aan uw sport, en indien je er toch nodig hebt, dan bestaat er nog zoiets als nonkels. Ik voeg hier graag nog een foto van jou bij zodat de wereld het aanstormend talent nu al leert kennen.
omdat iedereen volledig verbrand en opgebrand in zijn bed ligt zal ik, Sander Delmeire, de stand van zaken met u delen. Vandaag vertrokken we uit Tresigny voor dag 3 van onze heldentocht. Er stond 162km op het programma. Gelukkig voor de mindere goden onder ons was het parcours redelijk te pruimen. We gaspelden de eerste 15km af langs een drukke autoweg waar alle vriendelijke chauffeurs, die opgehouden werden door ons peloton, ons vriendelijk toeterend voorbij vlogen. Ons Lucytje(de gps voor de outsiders) was braaf vandaag maar dat was niet te verwonderen want ze werd getemd door de grootste ladykiller onder ons. De insiders hier weten direct dat ik dus de touwtjes in handen had.
Op de middag hadden we 92km en was het tijd voor een drankje en wat krachtvoer. Onze held 'Deneckere' kroop vanaf dit punt in de wagen om de koers tactisch te kunnen volgen en instructies te geven.
We vorderden vrij vlot en na enkele oneindig lange wegen in het bos kwamen we aan de laatste 20 km waar onze grootste kopmannen (iedereen weet over wie we het hebben)hun moment zagen om indruk te maken op kop. Het moet gezegd dat Rudy deze lastige tocht onder de loden zon op een heldhaftige manier heeft doorstaan(de flandriens zullen trots zijn).
's Avonds hebben we een restaurantje gevonden waar het eten maar vooral de bediening zeker te pruimen was. Onze marmotte,Remi, zag zijn moment gekomen om zijn slag te slaan met de slogan:" Als het niet lukt in de koers dan maar met de vrouwen." Jammer voor hem wist hij niet eens dat 'Pousser' duwen is in het nederlands en hiermee was de vlam in kwestie niet meer geïnteresseerd. (Keep on trying mate!!!).
Dit gezegd zijnde zal ik ook maar in mijn nest kruipen zodat ik mij morgen nog maar eens bij de beste 10 van het peloton kan voegen.
Met sportieve en vriendelijke en redelijk sexy groeten vanuit het hete Briare
Sander Delmeire
Ps: de geïntereseerde vrouwen kunnen altijd mailen naar sanderdelmeire@hotmail.com
vandaag rit van 180 km gereden en 8 uur onderweg. We hebben al 1 lijk onder de renners. De zon en de opeenvolging van heuvels deden hun werk. Ook lucy ( fietsgps) had vandaag haar kuren. Terug een vrouwelijk trekje; Morgen zullen we er eens een gesprek onder vier ogen mee hebben. Voor de rest prachtige vergezichten en mooie natuur. Helaas minder prettig voor lichaam en leden. Maar een pelgrimstocht zal het zeker worden. Warmte, heuvelachtig parcours, afstand, maken het iedere dag zwaarder maar de tocht moet en zal gereden worden . Slaap zacht.
Van deze keer werd ik, Peter Denys, aangeduid als verantwoordelijke om een kort dagoverzicht te geven.
Het was vandaag bloedheet, dit maakte de tocht nog zwaarder dan anders.
Velen waren lichtjes tot zwaar verbrand ( bv. Rudy) van gisteren nog en met de zon vandaag die constant boven
ons hoofd zat te schijnen was het bijna niet te doen. Omdat het medisch niet verantwoord zou zijn, heeft Alexander halfweg in de camionette moeten stappen, hij had namelijk een sneetje in de vinger. Het was een rit met veel hellingen en de hellingen waren ook wat langer dan de hellingen
die we normalerwijs op onze trainingen deden. Vandaag zorgde super Kim voor de eerste platte band van de reis. We vertrokken kwart na acht onder aanmoediging van Sofie Vervaeke en Pieter Leenknecht, die speciaal voor de gelegenheid vroeg waren opgestaan om ons te komen aanmoedigen. Een dikke elf uur later en 180 km later kwamen we aan op onze bestemming. We hebben een paar keer goed moeten zoeken naar
onze baan maar voor de rest doen we prachtige wegen met magnifieke uitzichten en landschappen. Morgen staat ons een etappe van een goede 160km voor de boeg. Na een goede maaltijd deze avond zien we het zitten om er morgen weer keihard tegen aan te gaan. We danken Martin ook speciaal vandaag om de laatste 20 km de kop te pakken zodat we deze aan meer dan 30km per uur konden afleggen.
De uitspraken van vandaag waren:
"Je mag mijn achterwiel niet hebben want ik zie dat je er de hele tijd zit naar te kijken."
"Ik kan zwijgen als een radio."
"Ik zal mijn beste vriend eens een hand gaan geven" (als je plasje gaat gaan doen)
als oudste van de groep zal ik de spits afbijten met en verslag van de eerste rit. Het vele volk bij de depart was een grote steun om de tocht te aan te vatten en ons geloof ( Lourdesterm )in een goede afloop is enorm gegroeid. De eerste helft van de tocht verliep heel vlot ondanks de strook kasseien ( parijs-Roubaix) die verteerd moest worden. Na de middag was het zoals in Gent-Wevegem met loslopende (boere)paarden op de weg en hiermee bedoel ik niet onze renners. Hierna kwamen de waalse klassiekers met in de laatste 30 kilometer het ene heuveltje na het andere. De tocht was wel een 7 km langer omdat Lucy ( fietsgps ) de weg kwijt was . Nog eens een bewijs dat vrouwen en kaartlezen moeilijk tesamen gaat Morgen een rit van 160 km naar Fontenay-Trésigny en het zal bakken worden volgens de locale meteo.
Vanaf 1 september2008moet u verplicht een veiligheidshesje dragen op de fiets buiten de bebouwde kom zowel dag en nacht, wanneer de zichtbaarheid slecht is. U riskeert een boete van 35 indien u géén veiligheidshesje draagt. Deze wetgeving is bedoeld om de zwakkere weggebruiker te beschermen.
zondag 18 juli - Marke / Saint Quentin = 133 km maandag 19 juli - Sant Quentin / Fontenay-Trésigny = 154.7 km dinsdag 20 juli - Fontenay - Trésigny / Briare = 131.4 km woensdag 21 juli - Briare / Montierchaume : 128.2 km donderdag 22 juli - Montierchaume / Limoges : 145.8 km vrijdag 23 juli - Limoges/Bergerac : 150 km zaterdag 24 juli - Bergerac / Larressingle : 117km zondag 25 juli - Larressingle / Lourdes : 122 km
totaal = 1085 km
maandag 26 juli - mogelijkheid tot verkennen van Pyreneeën : Aspin, Aubisque, Luz Ardiden, Hautecam, Tourmalet etc dinsdag 27 juli : retour met TGV
Beste sportvrienden,
Omstreeks vier uur hebben de renners het Campanile Hotel te Saint Quentin bereikt!
