Brentjes Classic achter de rug - winter voor de deur
Met de Brentjes Classic zondag ll. zit het seizoen er zo goed als op. Het was een relatief vettige boel, met wachtrijen aan de moeilijke afdalingen en klimmen. Hier en daar nog een MTB-tourke of een klein fietsritje, maar veel meer staat er niet meer op de 2009 menu. Vooruit kijken is de boodschap en de tourrit voor cyclo's op 18 Juli 2010 met aankomst op de Tourmalet staat nu reeds genoteerd. Maar opdracht 1 bestaat er nu in om aan een nummer te geraken .En goedkoop is het niet. Alles in en rond de Tour moet (veel) geld opbrengen.
De laatste Lotto cyclo deze morgen was zowat het einde van het 2009 fietsseizoen. De MTB daarentegen gaat nog niet op stal. De inschrijving voor de Brentjes Classic is buiten. Maar terug naar Wurth, nee eigenlijk Turnhout. De opdracht luidde 100km. Van bij bet begin stond er hevige wind, en dus was de rug van Kris VH af en toe de perfecte schuilplaats. Vanaf de tweede bevoorrading - na ca.60km - vormde zich een stevig groepje met vooraan een paar locomotieven. Het tempo ging de hoogte in, en op het bochtige parcours werd wel 50 keer opgetrokken om in het zog te blijven. En een regen-, of was het zelfs hagelbui kwam ons het laatste uur ook nog teisteren. Maar na 3h17 fietstijd zat het prima aangeduide ritje erop: Statistics of thh day: 101.2 km @ 30.7km/h
Na Buxy ging het richting Ovifat voor nog een weekje Oostkantonnen. En op zaterdag 22 Augustus stond les Géants op de menu. Zowat 16 of 17 hellingen kwellen je de godganse dag (http://www.garmin.be/Parcours/GeantsDes%20Ardennes/fullscreen147.html). Het was telkens pompen, net niet verzuipen, naar beneden, en weer van dat...Het eerste gedeelte van La Redoute week af van wat we gewoon zijn, maar het echte zware stuk kregen we natuurlijk ook voor de wielen. Na 147.7km zat het ritje erop. En met een gemiddelde snelheid van 22.4km/h kon ik mezelf moeilijk als een berggeit beschouwen. Met 24.4km/h kon Steven daar al iets meer aanspraak op maken.
Vanop ons terras in Buxy kan er zowel terug als vooruit gekeken worden. En naar de wijngaarden ... De voorbije dagen werden rustige familie-kilometerkes afgehaspeld langs het Canal de Bourgogne en het Canal de Nivernais. Sluizen genoeg gezien voor een jaartje. En sommige plaatsjes verdienen ondertiussen één of meerdere sterren voor hun ligging, kookkunsten of super gastvriendelijkheid: Chateauneuf-en-Auxois, Villeferry (prachtig resto met geweldig zicht!!!!) en Autun.
Morgen gaat het richting Taizé, Cluny,..ja...een kerkelijke tocht op de "Voie Verte". Meer daarover volgt.
Een zomerse dag en dus vroeg op en richting de Petit Ballon. Bresse-Col de la Schlucht - afdaling naar Munster - langzaam klimmen tot Sondernach en dan "de kleine" op. Mooie col, smalle weg, weinig wagens, mar wel lang, ttz zo'n 11km. Vandaar in vliegende vaart naar Soultzbach-les-bains voor een snack...maar helaas...noegaballen! Niks open. Dus nog 7km verder tot in Munster voor hapje & tapje. Er staat zowat 71km op de middagteller. Maar na de pauze doet de zon helemaal zot, en de Collet du Linge is met zijn pittige 9km klim absoluut geen leuk dessert voor de benen. En dan rij ik fout en sta ik terug aan de voet van de Schlucht met de lekkere melding: 14km (bergop). Steil is het niet echt, maar ik begin langzamerhand te ervaren wat "pieredood" echt betekent. En in de laatste 2km krijg ik Leffe visioenen....die dan ook met volle teugen gedronken worden na 120km in dit tropenweer. En zeggen dat ge hier kunt keuvelen en wandelen rond de meerkes.....
Na een opwarmerke van ca. 45km met de Col des Feignes en de klim van Gerardmer naar Bresse, ging de eerste 100km rit naar Markstein. Vanuit Bresse gaat het heel rustig tot in Bussang want de Col de Mesnil stelt niks voor. De Col du Page daarentegen kent wat lastige stukken in het eerste stuk, en een zeer rustige bosweg op het einde. Na 2km dalen is het nog efkens kimmmen tot de top van de Oderon. Vandaar in vliegende vaart naar Kruth en de 14km lange maar gemakkelijke klim naar Markstein. Vanaf daar word je beloond met prachtige vergezichten en de laatste 20 kilometer vliegen voorbij. Uiteindelijke bilan : 93km in 4h10.
Het zomerverlof 2009 begint met een vroeg ritje richting Baraque Fraiture, waar weer een ongelooflijke drukte heerst en dezelfde overrompeling aan de inschrijvingen. Rond 9h is het nog redelijk fris, maar het wordt een warme en dorstige dag. De Côte de Wanne is de eerste serieuse brok, daarna gaat het heel vlot tot in Remouchamps (want 74km in ca. 2h37). Maar dan begint het pas: La Redoute,Les Chambralles (wat een miserie) en de Trou de Ferrieres. Vanaf dan is het vat op, en ging het gestaag trager richting de Baraque. De laaste 20km is het stoempen². Maar het lekkere eten in Dolesca - 500m verder waar onze eerste overnachting freeds was geboekt - doet al veel vergeten.
Na een korte, maar prachtige fietsvakantie op de grens van de Drome en de Vaucluse - en met permanent zicht op de Ventoux - staan beide voetjes terug op de natte Belgische bodem. De eerste dag ging het doorheen het prachtige "Dentelles de Montmirail" met passages in Vacqueyras, Gigondas en Séguret. Op dag 2 ging het meer in Oostelijke richting met Monbrun les Bains en de de Col de l'homme mort als hoofdgerecht. Vooral tijdens de afdaling stond er een zeer strakke wind en was alle concentratie nodig. Zondag werd een halve rustdag met een 10km loopje in de voormiddag, gevolgd door een uurke fietsen en een paar Grimbergen's om de aankomst in Verbier te volgen vanuit een rustige kroeg in Malaucene. De dag nadien stond de hoodfbrok op de menu, zijnde 152 km met de cols D'Eye, Fontaube en de N.D. des Abeilles .., of ja...grosso mode de rit van Montélimar naar de Ventoux in de Tour de France. Bilan: 352km
Het klinkt nogal bizar met avondtemperaturen rond de 30°C, maar zondag ga ik MTB-en. De MTB tocht in Oud-Heverlee is meer dan de moeite waard. Het wordt wel vroeg op, en meer dan 48km zal er niet inzitten want om 12h30 wordt de kleindochter gedoopt, en word ik geacht netjes aan de kerk te staan in de Naamsestraat. En zowat 10 dagen later gaat het voor een mini-weekje richting Mollans sur Ouvèze, dorpje net ten noorden van de Ventoux. Daar wordt het fietsen, rusten, zwembad liggen en wijn proeven. Naarmate de week daar vordert, kan de volgorde wel eens best wijzigen. Het echte verlof begint op 1 Augustus, en maniakaal: met de Sean Kelly Classic in Vielsalm. Vandaar gaat het verder naar de Vogezen en de Bourgogne.
Gezien het herfstweer, heb ik de plannen maar wat dooreen geschud. Geen zonnig loopje in Verviers, maar een dagje wintersport. Dus na Willingen ging het richting Waanrode voor een "spurtje". Het parcours was vlot berijdbaar met gelukkig hier en daar een mooie single track in het bos. Na een goed uurke rijden was er een degelijke bevoorrading, zoals heel dikwijls aan de voet van een klim. Vandaar was het nog 23km. Maar mijn eigen tellerke stopte na 42,3km en zowat 2h06' fietstijd.
Het familieweekendje Sauerland met het MTB festival te Willingen zit erop. Als echte amateurs-recreanten kwamen we terecht in een speelgoedpaleis voor echte MTB freaks en - professionals. Bij het gros kost hun voorvork alleen meer dan onze ganse vlo. Maar onze voornaamste betrachting was om dit "vlotjes" te overleven en te genieten van de vele hoogtemeters en de natuur. Dus zaterdagmorgen om 5h was er volop leven in het huis te Sudeck. Om 6h30 konden we aftellen. Nummers waren afgehaald, en dus was het wachten en lichtjes inrijden.
Buiten categorie vloog Koen over de 94km- of waren het toch 98km??. Kris hield het met de verkoudheid bij een stevige 52km en kon als eerste genieten van de gekte op het Bike Festval. Ongeveer alle merken uit het wereldje stonden er, en bij Shimano was het gratis bier en worst.
Na 63km had Steven - 15' later gestart - ondergetekende bij de lurven. De eerstvolgende afdaling deden we nog samen, maar de eerste helling verder verdween hij uit het zicht om nog zo'n 13' te nemen. De tweede ronde van 42km werd persoonlijk een harde noot. De klimmen leken langer, en als die plots 10km duren vloek je wel! Maar al was elkeen stikkapot, 's avonds bij de BBQ kwam het laatste restje energie terug boven. En konden we met trots terugblikken: " We did it"! Officiele getallekes: - 51.2km met 1.467 hoogtemeters - 94.2km met 2.759 hoogtemeters
Om 6h30 was ik reeds bed uit om tegen 7h20 Steven op te pikken in Tienen. En vandaar ging het vlot - geen kat op de baan zo vroeg - naar Houffalize. Een deel van het parcours kenden we reeds uit het hoofd, maar de Côte de la Haussire blijft een marteling. De bevoorradingen waren prima, en 3 op een goeie 100km zijn we zelfs nie gewoon. Met een gemiddelde van 23.7km/h sloot ik af. Tijd om een café op te zoeken en La Chouffe van het vat te proeven. En om de pluim van loempste uitbater van het jaar - tot op vandaag - te geven aan die Hollanders met hun cafe/camping/kajakverhuur op zo'n 2km van Houffalize. Zonder oranje sjerp word je er waarschijnlijk niet bediend. Maar de Choufkes in Nadrin waren nog een stuk goedkoper...en een vriendelijke cafebaas daar. Statistics of the day: 101.2km average: 23.7 fastest: 59.2
Willingen (http://www.bike-festival.de/willingen/) komt met rasse schreden dichterbij. Tijd dus om nog wat kilometers te maken. Vanuit Landen ging het gestaag lichtjes bergop, tot je naar beneden richting de Maas dukit. Vandaar klom het richting Nandrin en Rotheux waarbij wat lange, maar niet steile klimmekes zaten. Terug naar de Maas, richting Flémalle, nog één klimmeke en dan in vliegende vaart terug. De laatste 30km gingen in dalende lijn en met de wind in de rug. En in het zog van de Tiense Trappers zat de 110km er na goed 4h op. Prima organisatie.
Statistics of the day: 110.2km - gemiddelde 27.4km/h
Vandaag stond de Col de Menée (1402m) op onze Franse menu. Na wat MTB'en en een rit rond St Nazaire Le Désert was het tijd voor wat langer klimwerk. Via een omweg - lees de Col St Croix - ging het richting Die en Chatillon en Diois. En vandaar - reeds vroeger zelfs - gaat het gestaag omhoog gedurende zowat 20km tot op de col, die tevens de grens vormt tussen de Drôme en de Isere. Boven was het lichtjes aan het regenen, dus was het snel omkleden en terug de vallei in om in Chatillon op een terras van de lokale pint, menu en wijn te genieten. En het "ritje" werd afgesloten met een proeferke in domein "Les Trois Becs" te Saillans. De dagteller spreekt van 84km in 4h17.
Gisteren efkens 2h gereden vanuit Leuven naar Brugge - KMI heeft waarschijnlijk weer goed weer voorspeld - om vandaag familiebezoek en vlo te combineren. Dus bed uit, en richting Oostende langs het kanaal;. De groepen fietsers rden helaas in tegenovergstelde richting. Vandaar ging het solo richting Slijpe, St Pieters Kapele, Keiem, Leke, Koekelare, Ichtegem - met warempel wat bergop - Aartrijke, Zedelgem, en back home; Zonnig weer, en niet at teveel wind. ook al heb ik n a 3uur fietsen nog geen idee hoe die nu precies stond
De eerste MTB tocht van 60km - in werkelijkheid blijkbaar 64km- is achter de rug. Na net geen 4 uur stoempen - bevoorradings-, val- en andere stops inbegrepen - zat het erop. En een mens is toch weer slimmer geworden: a/ Willingen wordt een harde noot - b/ steile klimmen in zandheuvelkes met boomwortels zijn een specialitiet op zich en - c/ gebrek aan concentratie of vermoeidheid leidt al snel tot een val. Gisteren toch ongeveer 4 keer hett zand van zeer nabij gezien. Volgend stap is terug de duur wat verlengen op de koersfiets, en straks ook wat opsteken van de MTB rit in de Ardeche.
Ver weg geweest: de Breugelclassic staat voor bos, rust, vredige dorpen en wegen, hopen boerekarren, paarden.... En de taverne Run-Inn heeft zowat 42 bieren, te veel dus om die na een ritje van 80km allemaal aan een kwaliteitscontrole te onderwerpen. Dus na wat plaatselijk vocht besloten maandagfietsers Kris, Ilse, Lien en ondergetekende om richtng het centrum van Peer te trekken. En het moet gezegd: een knap gerestaureeerd binnenplein vlakbij de markt - met ietwat dat aan een zwembad deed denken - bood ons heerlijke tonijn, mixed grill en lekkere rosé. De Provence is soms bijlange niet zo veraf. Het weer is er op dit ogenblik zelfs slechter. In Limburg waanden we ons dus efkens God in Frankrijk.
Niks te paaseieren rapen deze morgen. Bed uit, "fast speed" ontbijt en koffie, fiets de wagen in en richting Aarschot voor de cyclo over een stukje van het parcours dat de beroepsrenners morgen voorgeschoteld krijgen. En dat heeft niet altijd voordelen, want dit impliceert dat er heel wat op brede - of zelfs hoofdwegen gereden wordt. Het mooiste stukje was dan ook de regio Meldert, Willebringen enz...En het wordt een gewoonte, maar op het laatste - met nog een paar korte klimmekes - werd er weer gevlamd. Na 3h11 zat mijn 89km ( Garmin even uitgevallen) erop. Morgen es een vlak ritje.
Tussen 2 maratonweekendjes in ( Parijs en Wenen ) is het tijd om wat kilometerkes te maken temeer daar lichte hamstring problemen het lopen op een licht pitje zetten voor een paar dagen. Morgen gaat het richting Hageland voor een relatief korte cyclo (ca. 80km) onder begeleiding. Maandag steken we met een groepje de grens en trekken richting Limburg voor een Breugeliaans ritje, ook van 80km rond Peer.
.En goedkoop is het niet. Alles in en rond de Tour moet (veel) geld opbrengen.
Een zomerse dag en dus vroeg op en richting de Petit Ballon. Bresse-Col de la Schlucht - afdaling naar Munster - langzaam klimmen tot Sondernach en dan "de kleine" op. Mooie col, smalle weg, weinig wagens, mar wel lang, ttz zo'n 11km. Vandaar in vliegende vaart naar Soultzbach-les-bains voor een snack...maar helaas...noegaballen! Niks open. Dus nog 7km verder tot in Munster voor hapje & tapje. Er staat zowat 71km op de middagteller. Maar na de pauze doet de zon helemaal zot, en de Collet du Linge is met zijn pittige 9km klim absoluut geen leuk dessert voor de benen. En dan rij ik fout en sta ik terug aan de voet van de Schlucht met de lekkere melding: 14km (bergop). Steil is het niet echt, maar ik begin langzamerhand te ervaren wat "pieredood" echt betekent. En in de laatste 2km krijg ik Leffe visioenen....die dan ook met volle teugen gedronken worden na 120km in dit tropenweer. En zeggen dat ge hier kunt keuvelen en wandelen rond de meerkes.....
Na een opwarmerke van ca. 45km met de Col des Feignes en de klim van Gerardmer naar Bresse, ging de eerste 100km rit naar Markstein. Vanuit Bresse gaat het heel rustig tot in Bussang want de Col de Mesnil stelt niks voor. De Col du Page daarentegen kent wat lastige stukken in het eerste stuk, en een zeer rustige bosweg op het einde. Na 2km dalen is het nog efkens kimmmen tot de top van de Oderon. Vandaar in vliegende vaart naar Kruth en de 14km lange maar gemakkelijke klim naar Markstein. Vanaf daar word je beloond met prachtige vergezichten en de laatste 20 kilometer vliegen voorbij. Uiteindelijke bilan : 93km in 4h10.
Vandaag stond de Col de Menée (1402m) op onze Franse menu. Na wat MTB'en en een rit rond St Nazaire Le Désert was het tijd voor wat langer klimwerk. Via een omweg - lees de Col St Croix - ging het richting Die en Chatillon en Diois. En vandaar - reeds vroeger zelfs - gaat het gestaag omhoog gedurende zowat 20km tot op de col, die tevens de grens vormt tussen de Drôme en de Isere. Boven was het lichtjes aan het regenen, dus was het snel omkleden en terug de vallei in om in Chatillon op een terras van de lokale pint, menu en wijn te genieten. En het "ritje" werd afgesloten met een proeferke in domein "Les Trois Becs" te Saillans. De dagteller spreekt van 84km in 4h17.
