Haar zoon was net komen vertellen dat hij het beu was dat gij zowel mij als zijn ma aan het lijntje hield. Toen ik het jaar daarvoor een februari uw berichtje vond, bleek het geen afgewezen kus, maar toen al een relatie van 5 maanden te zijn. Nu waren we op het punt dat ge al 21 maanden een relatie met mij en met haar had. 

Ge waart niet thuis, dus ik vroeg aan de zoon om terug te komen nadat ge thuis zou zijn. In eerste instantie bleef ge alles ontkennen. Dus ging ik met haar praten. 3 kwartier heb ik met open mond zitten luisteren. Hoe jullie dat allemaal voor elkaar hadden gekregen, op welke momenten en op welke plaatsen het bedrog plaatsvond. Hoe ge zo verslingerd waart aan haar en toch ook mij niet kon lossen. Toen ik terug thuiskwam, had ontkennen geen zin meer. 

Ik heb de keuze voor u gemaakt. Vanaf dat moment telde voor mij nog maar één ding: de kinderen. Ik en de kinderen.

Ge had verdorie de kans gehad om het op te biechten, toen in febuari. Ge had de kans om het op te biechten bij de therapeut. Zelfs op de vakanties waren er gelegenheden genoeg dat we met ons twee alleen waren en ook thuis hebt ge uwe mond er nooit van open gehad. In tegendeel, als het over "haar" ging, kwamen er de lelijkste woorden uit uwe mond. Ge lachtte haar gewoon uit, maakte haar met de grond gelijk. 

Een week later, woonde ge bij haar.