Deze morgen om 8.30 uur stond de taxichauffeur ons op te wachten. Alle bagage geladen (en dat was wel wat van drie vrouwen die langere tijd in Namibië blijven.) Dan natuurlijk afscheid nemen van al de mensen op de farm! Toen was het tijd om te vertrekken. Eerste stop Windhoek. Onze auto ophalen!! Dat ging vlot, de man van het bedrijf hielp ons met inladen en het lukt eigenlijk heel vlot! De auto had precies de juiste grote! Dan snel winkelen om eten te kopen voor de volgende dagen ontbijt, lunch en avondeten. Dan plots zagen we een pizzeria! Dus snel een pizza voor onderweg!! Dan richting Outjo. We verblijven de volgende twee dagen in sasasafari camp. Een plekje in het midden van nergens!! En we zijn de enige gasten hier dus hebben plaats zat. We koken voor ons zelf. Morgen staan we vroeg op om naar Etosha te rijden HET dierenreservaat in Namibië. Bijna iedereen die hier komt bezoekt het! Dus wij morgen ook. We hopen dat we veel dieren kunnen zien, en hopelijk ook enkele dieren die we nog niet gezien hebben. gelukkig hebben we hier internet zodat ik jullie op de hoogte kan houden. Er is hier enkel 's avond energie voorziening! Dus niet opladen gedurende de dag! Zaterdag rijden we dan terug naar Windhoek waar we dan tot zondag met de drie van ons blijven in een lodge. Op zondag gaan we naar een jeugdherberg en Johanna en ik blijven daar 1 nacht samen in een gedeelde kamer, daarna blijf ik tot woensdag alleen in die kamer. En op woensdag vlieg ik terug naar huis!! Ik hou jullie op de hoogte ivm Etosha
Vandaag de
laatste dag in de kleuterschool. De kleuters waren heel braaf vandaag. Ik denk
dat ze begrijpen dat ze vanaf morgen geen school meer hebben. Ik hoop dat ze
snel een nieuwe juf hebben. Ik hoop ook dat ze de handleiding gaan gebruiken
zodat ze niet meer met drie jaar oude kinderen gaan lezen en schrijven.
We hebben
eerst een laatste verhaaltje verteld, dan met de hamertje tik gespeeld. Hier
konden we weer tellen en kleuren en vormen benoemen. Ze vonden het geweldig. Na
de pauze speelden ze met de automat en de poppen. Voor het eerst speelde ze
echt met het materiaal en speelde ze niet allemaal tesamen, Anto met de poppen
en Adriano en Kunka op de automat. Kristiano en Eddy zijn nog steeds niet op
school. ( Ze zijn sinds maandag in Windhoek omdat ze ziek zijn) Na een tijdje
wordt Anto een beetje moe. Ik leg haar op een puzzelmat met een beertje zodat
ze een beetje kan rusten.
Ik ben blij
dat ik zoveel materiaal hier kan achterlaten, want zo verdwijn ik niet helemaal
uit hun leven. En ik hoop dat ze op deze manier een betere start kunnen maken
in de lagere school. Ik ben blij dat ik heb gezien dat deze kinderen in staat
zijn om te leren en om regels te volgen en samen te spelen, als je er maar
genoeg tijd en energie in steekt.
Na de lunch
kijken we nog een filmpje van Pingu en krijgen ze allemaal een zakje koekjes.
Voor ze naar huis gaan kregen ze nog een tandpasta mee en een doosje kleurtjes.
Ik hoop dat
deze kinderen een mooie toekomst hebben want ze verdienen het.
Vandaag is het de laatste dag met de kinderen, want morgen vertrekken we voor enkele dagen om een stukje Namibië te ontdekken. Ik vind het wel raar om de kinderen achter te laten, als ik zie hoe erg ze veranderd zijn in zo een korte tijd!!! En als je ziet hoe de klas is veranderd met een paar simpele aanpassingen!! Ik hoop dat de kinderen er nog heel veel plezier aan zullen hebben!!
Maandag konden de kinderen met het materiaal aan de slag dat we van Jos, Magda, Liezle en Klaas gekregen hebben. De kinderen hebben er super geconcentreerd mee gespeeld!! Het is echt super materiaal waar heel veel speelkansen inzitten. Enkele foto's waar je ze met het materiaal aan de slag ziet en nog enkele andere foto's.
Deze ochtend nogmaals meegegaan met de cheeta wandeling. Deze keer waren alleen Johanna en ik mee. De cheeta was zeer goed gezind deze keer. Ze liet ons netjes binnen en begon meteen te spinnen. We konden haar meteen aaien. We gingen een stuk verder de omheining binnen en de gids voerde haar. Daarna nog even tijd om haar weer te aaien en een foto te nemen met de cheeta. Nu heb ik een foto van mij en de cheeta alleen. Leuke activiteit zo op een zondag morgen.
De andere twee vrijwilligers en ik vertrekken hier iets vroeger dan gepland. We trekken een paar dagen door Namibië voor dat we weer naar huis vertrekken. De toeristen waren zo laaiend enthousiast over Etosha dat we eigenlijk niet willen missen om dat te zien. Dus vertrekken we donderdag naar Windhoek om via daar naar een plekje op 90 kilometer van Etosha te rijden. Daar kunnen we de eerste dag dan gewoon wat relaxen, de tweede dag Etosha bezoeken en de derde dag nog wat relaxen, de omgeving wat ontdekken en dan weer naar Windhoek rijden. Daar blijven we dan tot zondag samen, een van ons vertrekt zondag naar huis en de andere maandag. Ik blijf dan nog twee dagen alleen in Windhoek in een soort van jeugdherberg. Daar heb ik dan de kans om nieuwe mensen te ontmoeten en reiservaringen uit te wisselen. Op die manier ben ik ook al veel dichter bij de luchthaven. Ik weet niet of ik internet ga hebben de volgende dagen. Als dit niet het geval is zet ik het verhaal zeker achteraf op de blog.
Vandaag kreeg ik bezoek uit België Jos, Magda, Liese en Klaas kwamen me bezoeken. Al je mijn gastenboek leest dan zie je dat ze een berichtje hadden achtergelaten. Ze wilden mijn project steunen en ze waren hier in Namibië op vakantie. Dus vandaag reden ze even voorbij om de kleuterschool te bezoeken en de cadeautjes voor de school af geven. Ze waren in het begin van hun trip langst gegaan bij de Play ground shop. Een winkel in Windhoek. Ik heb daar ook al een deel spullen gekocht! Ze hadden een doos met blokken bij, een spel met vormen een spel met cijfers en stokjes om te tellen en enkele puzzels. Echt super lief van hen!! Via deze weg wil ik hen nog eens heeeeeeeeel erg bedanken. Want ik ontmoete hen hier voor het eerst! Het zijn heel lieve vriendelijke mensen met een hart van goud!! Zo morgen kan ik weer met nieuwe spullen aan de slag, wat zullen de kinderen blij zijn!!!
Jullie hebben even niets meer van me gehoord omdat ik enkele dagen in Swakupmund was. Dat is een kuststadje in Namibië. We deden daar de living dessert tour. Dit is een gegidste toer door de woestijn van Namibië. Ze vertellen er alles over de diertjes die er leven en hoe de woestijn in elkaar zit. Om te beginnen had het al 17 maanden niet meer geregend in de duinen. En toch is er leven. Er is namelijk veel nevel en de neveldruppels zorgen voor voldoende water voor de diertjes en planten om te overleven. Er leven een hele hoop dieren in de woestijn: hagedisjes, gekko's, hagedissen zonder poten, spinnen, torren, slangen, cameleons hazen, jakhalzen, .... Het eerste diertje dat we tegenkwamen was de witte dansende spin. Die maakt een web onder het zand en als je niet weet waar te zoeken vind je ze nooit! De gids moest diep graven voor we ze vonden. Ze was ongeveer 2 cm groot, het was een baby. Deze spin is dodelijk giftig, dus we moesten vooral zorgen dat ze ons niet beet. Ik heb enkele heel mooie foto's kunnen trekken van het spinnetje! Dan zagen we een cameleon, een zwanger vrouwtje!! Ze was bijna helemaal zwart omdat ze het koud had! Ze zat dus te zonnen in een struikje. Ze was niet actief ze wilde zelfs geen wormpje eten. Het volgende dier was een slang. Je kon ze eigenlijk niet zien omdat ze zich onder het zand verstopte. Enkel haar ogen kon je zien. Maar dan moest je dus weer weten wat je moet zoeken. De gids nam een foto om het ons te tonen en hij trok met iedereens fototoestel een foto als je dat wilde. Zo was je zeker dat je het zand niet fotografeerde maar de slang. De gids lokte ze uit haar hol. En het bleek een heel kleine slang te zijn. Er was goed nieuws en slecht nieuws over de slang. Het goede nieuws was dat als ze je beet je niet zou sterven, het slecht nieuws was dat je wel 3 dagen wilde dat je dood was. Zo erg is het gif van deze slang. Daarna spraken we over de verschillende kleuren in de woestijn. Dit was het verschil van ertsen in het zand!! Dan zagen we een andere slang, zeer zeldzaam en ze was wel giftig, maar beet amper mensen en je ging ook niet dood. Dan zagen we een iets actievere cameleon die wilde wel een lekker wormpje van de gids, zo grappig hoe ze eten met de lange tong van hen! Dan zagen we opnieuw een slang deze keer dodelijk giftig, dus ben ik heel wijselijk ver uit de buurt gebleven. We vonden ook nog torren en een hagedisje. Een heel kleintje grappig dat hij de gids beet en aan zijn vinger bleef hangen. Dit deed hem gelukkig geen pijn. daarna zijn we wat duinuitzichten gaan bekijken. Maar eerst een plaspauze. Nee er waren geen toiletten gebouwd in het midden van de woestijn. Er was een heel ecologische wc: ga achter de duin naar links en als je de auto niet ziet dan zien wij je ook niet meer! En gebruik geen wc papier aub! De mannen links de vrouwen rechts van de duin. Netjes op een rij, maar wel welgekomen na een aantal uren in de duinen. De duinen zijn zo mooi!! En ik hoop dat ik enkele mooie foto's heb van de duinen. Op woensdag deden we een dolfijnen cruise in Walvisbay. Walvisbay is niet zo ver weg van Swakopmund en is de plaats waar mijn doos met materiaal aangekomen is. We hadden geboekt op een catamaran. Mooie boot. Al snel sprong de eerste zeeleeuw aan boord. Hij kreeg een visje en wij konden foto's maken. Ook de pelikanen kregen een visje en kwamen dus met plezier aanvliegen voor de foto. Even later sprong er een andere zeeleeuw aan boord. Deze was heel lief en die kon je dus gewoon aaien. Dus dat deed
ik ook. Hij voelde zo zacht aan!! Dan mochten we zelfs op de foto met hem. Toen
het mijn beurt was kwam de zeeleeuw niet gewoon op mijn schoot zitten, maar
sprong zowat in mijn zij. Dus dat leverde enkele heel grappige fotos op. Een
tijd later zagen we onze eerste dolfijnen. Ze zwommen voor de boot en even
later achter de boot. Als je vooraan de catamaran gaat staan dan kan je de
dolfijnen mooi voor de boot zien zwemmen. Na een hele tijd zagen we plots 2
walvissen! We hadden geluk want die zaggen ze niet alle dagen. We bleven de
walvissen volgen en een tijd later zagen we een derde een eindje verderop. We
waren echt heel dicht bij de walvissen. Ze waren zelfs zo lief om hun staart te
laten zien! Zo mooi. Daarna
gingen we verder naar een strand met zeeleeuwen. Het was een broedstrand. Dat
was zo luidruchtig!! De mamas riepen hun kinderen als ze aan land kwamen en de
kinderen riepen hun mama. Er lagen echt honderden zeeleeuwen op dat strand en
zwemmend voor het strand ook een paar honderd. We waren omsingeld door
zeeleeuwen. We zijn er bijna zeker van dat het er meer dan 1000 waren!!!! Zo
schattig liggend op het strandje of spelend in het water. Ook hier sprong er
weer eentje aan boord. Het zijn enkel de mannetjes die aan boord komen! Toen we
verder vaarden kwam er weer een zeeleeuw aan boord, deze keer een jong mannetje
van 2 jaar oud. Met hem ging ik ook op de foto en deze keer werd ik niet geplet
door de zeeleeuw! Leuke fotos, maar de zeeleeuw wilde niet meer van mijn
schoot af hij zat blijkbaar goed. Toen we hem eindelijk van boord kregen gingen
we verder. De mensen toonden ons de oesterbanken. Ze kopen oesters in als ze
enkele cm groot zijn dan zetten ze die uit in netten in open zee. Na 8 maanden
zijn de oesters klaar om op te eten. Nergens in de wereld groeien de oesters zo
snel. Terwijl de ene gids de uitleg deed, opende de andere oesters. Wat later
zette hij ook nog een deel hapjes op de bar en konden we een snakje eten.
Oesters en hapjes en er was zelfs champagne voor wie wilde. Er was ook drinken
a volonté aan boord voor tijdens de hele trip. De oesters waren zo vers!!! Dus
ik heb er een paar van gegeten. De hapjes smaakten ook enorm goed, na 4 weken
eens een lekker tussendoortje. Ik heb dus genoten van de hapjes en de oesters.
Na ongeveer 3 uur en half waren we weer aan land!! Dit was een heel leuke
ervaring en ik raad iedereen deze trip aan!!! Op woensdag
en donderdag zijn we gaan gocarten. Nu niet meteen mijn sterkste kant omdat ik
het nog nooit eerder deed. Dus ik ben 2 keer grandioos verloren, maar ja het is
een spelletje en de andere hadden het al heel vaak gedaan! Maar dat hebben we
dan ook eens gedaan hé! Op vrijdag
gingen ze met een quad door de duinen rijden met een gids. Maar daarvoor heb ik
gepast!! Ik ben een wandelingetje gaan maken langst de zee. Zo mooi, maar ruig.
Ik heb me volledig laten gaan in het foto maken van de zee en de schelpen.Later die
dag (na de lunch) zijn we dan weer naar Windhoek gereden waar we laat op de
avond weer aangekomen zijn. Onderweg naar de farm stopten we voor te tanken en
ik kocht me snel een broodje zodat ik niets mee moest eten en meteen naar bed
kon als we aankwamen, want ik was zeer moe. Het was niet wat je noemt de meest
uitrustende vakantie ooit. Maar we hebben zoveel mooie dingen gezien. En ik heb
me goed geamuseerd met de twee andere vrijwilligers.
Ze hebben hier een cheeta met drie poten. Ze hebben haar met de papfles moeten grootbrengen nadat de mama gestorven is. Ze had een ongeluk toen ze klein was en hebben haar poot moeten amputeren. Ze kunnen haar niet meer vrijlaten omdat ze niet voor zichzelf kan zorgen. Je kan meegaan tijdens de voederbeurten. Dit hebben we dus deze ochtend gedaan. Je rijdt met de auto tot aan de omheining en gaat dan te voet naar binnen. Geen zorgen ze is heel tam. En dan voert de gids het dier. Daarna als het dier gegeten heeft en het is goed gezind dan kan je haar soms aaien. Toen we aan de omheining kwamen kwam ze al aangelopen, ze zat te spinnen zoals een grote kat. Daarna na het voederen hadden we echt geluk dat ze een goede dag had. Eerst even poseren voor de foto en dan konden we haar aaien. Echt een bijzonder moment. Want een cheeta is nu niet iets dat je elke dag tegenkomt en als je het tegenkomt kan je het toch maar beter niet meteen gaan aaien en zo. Je moet natuurlijk altijd voorzichtig zijn het blijft toch een gevaarlijk dier. Maar ze is zo lief. Enkel is ze niet zo gesteld op kleine kinderen. Maar volwassenen vindt ze prima.
Vandaag is het dan eindelijk gelukt om te gaan paardrijden. We hadden woensdag een afspraak om te gaan paardrijden, maar toen was de gids niet komen opdagen, hij had geen zin!! Nu gingen we vandaag om 10.30 uur rijden, dus wij iets vroeger daar. De paarden stonden in de stal, maar waren niet opgezadeld. Ze moeten de paarden eerst binnen drijven, omdat die hier vrij mogen rondlopen. En geen gids te zien. We dachten al dat we niet konden gaan! Maar we vonden hem en konden dan om 11.30 uur toch vertrekken op paardrijtocht. Ik ging eerst met Kristian (de gids) en Johanna rijden. Johanna had nog nooit op een paard gezeten en dus hebben we de hele weg gewoon gewandeld. Dan terug naar de stal en toen wisselde Johanna en Hanna elkaar af. Toen gingen ik dus voor een tweede rondje met Hanna die wel paard rijd. We namen dan ook een andere weg en die was meer op en neer. Bij de berg op hebben we een aantal keer in galop naar boven gereden.Zalig!! Ik ben blij dat we dan toch hebben kunnen rijden en dat we niet enkel gewandeld hebben! We hebben ook een aantal dieren gezien: oryx, gnoe, hartebeest, impala, wrattenzwijnen, rock dasies.
Op donderdag nam ik de twee vergrootglas potjes mee naar school. De kinderen vonden dit geweldig, maar ik moest ze wel eerst uitleggen waarvoor het diende. Toen zijn we tijdens de speeltijd op zoek gegaan naar kleine diertje. We vonden een hele hoop mieren en die moesten allemaal het potje in. We vonden ook 2 spinnen en een rupsje. Die gingen de andere pot in. De kinderen wilde steeds maar kijken in de potjes. Ze vonden het fascinerend dat ze de diertjes zo goed konden zien!! We lieten de spinnen en de rups dezelfde dag nog vrij. De mieren kregen een stuk boterham en een gratis overnachting in het potje. De kinderen vonden het fantastisch dat de mieren de boterham opaten!! Ook vrijdag gingen we weer op dierenjacht deze keer enkel mieren gevonden! Vrijdag nam ik de auto's en de automat mee! De kinderen konden hun oogjes niet geloven!! Dit hadden ze nog nooit gezien, maar ze vonden het wel een leuk idee. Ze wilden er dan ook meteen mee spelen. En zoals altijd maakten ze eerst ruzie om de auto's, maar dat doen ze steeds als er nieuw speelgoed is. Dus dat zal wel weer beteren.
Zoals jullie al gelezen hebben zijn de nachten hier soms echt heel koud en kan je wel een warmwaterkruik gebruiken! Maar als er te veel gasten zijn dan zijn er geen meer voor ons. Dus dan hebben we het koud. Er waren er meer, maar we denken dat enkele gasten hun kruik hebben meegenomen. Nu hadden we een geweldig plan: we kopen er als we nog eens naar Windhoek gaan gewoon een voor ons zelf. Maar enkel Johanna was naar Windhoek. Maar gelukkig had ze aan ons gedacht!! Toen ze thuis kwam vertelde ze ons dat ze een cadeautje voor ons bij had! Je kan het al raden een warmwaterkruik!! Nu moeten we er dus geen meer kopen en gaan we geen kou meer lijden als er veel gasten zijn!! En de kruiken kwamen juist op tijd, want gisteren waren er alweer te veel gasten (of te weinig kruiken het is hoe dat je het bekijkt) en zouden we dus geen gehad hebben. Maar dankzij mijn lieve mede vrijwilligster hebben we nu onze eigen exemplaren.
Allé ja ik heb boodschappen laten doen! Het zit zo. Ik had in de catalogus van de speelgoed winkel in Windhoek, waar we de tafel en stoelen gekocht hebben, het een en ander zien staan dat ik echt wilde kopen. Johann ging dus naar Windhoek gisteren en ik vroeg of hij die dingen voor me wilde meebrengen. Johanne een van de andere vrijwilligers ging ook mee naar Windhoek. Ze zijn wel de dozen vergeten mee te brengen om alles in op te bergen, maar ze hadden verder mijn boodschappen netjes bij. Wat heb ik gekocht: een automat en enkele autotje, een poppenbedje met dekentje en kussen, een balans weegschaal en van die vergrootpotjes om insecten in te steken! Dus vanaf morgen begin ik ook dat materiaal mee te nemen. Ik trek zeker foto's en probeer die op de blog te zetten! Maar vandaag is dat dus totaal niet mogelijk omdat het internet in mijn kamer daar niet sterk genoeg voor is en het internet in het huis op dit moment niet werkt. Maar ik hou jullie op de hoogte van hoe ze het materiaal vonden. Tot nu toe vinden ze elk soort nieuw speelgoed heel uitdagend! En ze genieten er echt van! Ze beginnen ook stilaan te spelen met speelgoed, elke keer ze iets nieuws hebben moeten ze uitzoeken wat ze er mee aankunnen! Na die fase beginnen ze ermee te spelen. Maar als ze bv een paardje hebben gehad de eerste keer dan denken ze dat dat hun paard is en dan mag niemand anders er mee spelen. Dus dat is een werkpuntje voor de volgende dagen! Zo weet ik ook weer wat doen natuurlijk!! Ik ben echt benieuwd hoe het bedje, de loeps en de speelmat onthaald gaan worden.
Zondag hebben we weer het een en ander aangepast in de kleuterschool. Eerst ben ik 2 maal met materiaal naar de kleuterschool gegaan! En zoals beloofd kwam ik de man tegen die de boor kwam brengen. Hij hielp me met het dragen van het materiaal. Dat was wel lief, want het was net een doos vol met houten blokken en die woog toch wel wat! Dan na de middag ben ik samen met Johanna (een andere vrijwilliger) naar de kleuterschool gegaan gewapend met boor en andere materialen. Eerste werk: vlagjes ophangen. De draad op de juiste lengte knippen en de vlagjes aanrijgen! Dan mooi ophangen. In totaal hangen er nu 3 vlaggenlijnen in de klas. Dat geeft meteen wat kleur en het gevoel in een klas te komen. Dan op twee plaatsen enkele puzzelmatten gelegd, weer extra kleur en nu kunnen de kinderen op de grond spelen ipv altijd aan een tafel! De spiegelfolie hebben we ook opgehangen. Dan het muziekdoosje en de kalender in de onthaalhoek opgehangen. En de meter naast de spiegel gehangen. Johann (de baas) kwam na een tijdje eens kijken in de kleuterschool, want die had eigenlijk nog niets van de veranderingen gezien! Hij vond dat het er al veel beter uitzag! En hielp ons toen een handje om het schap aan de muur te bevestigen zodat het zeker niet kan omvallen. En gaten te boren in de muur om haken in te draaien zodat we kapstokjes hebben. Na uren werk zag de kamer er plots echt uit als een klasje! Veel meer kleur! Ik vroeg ook aan Johann of de matras uit de klas weg mocht! Want die was echt vies en stond in de weg. Hij zei me dat die gebruikt werd als er een kind moe was of om op te springen. Maar nu kan een kind op een puzzelmat slapen als het echt moet en ze hebben nu voldoende materiaal om niet te moeten springen op een vuile matras met super veel stof in. Dus even later was ook de matras uit de klas! Een hele verbetering. Dan nog even opkuisen en klaar was voorlopig Kees! Maandag kwamen de kinderen binnen en waren volledig opgewonden door alle veranderingen! Ze keken rond en konden hun ogen niet geloven!! De jassen en rugzakken hangen nu netjes aan haakjes! De kinderen kunnen zichzelf bewonderen in de spiegel. Er is weer een nieuwe lading materiaal om mee te spelen. Veel beter! En de kinderen waren onder de indruk van het muziekdoosje. We hebben voor de eerste keer geprobeerd om op twee plaatsen in de klas met ander materiaal te spelen. Maar dit zijn ze echt niet gewoon en zorgt voorlopig nog voor wat onrust in de klas, maar we blijven oefenen zodat ze tegen hopelijk het eind van de week tussen twee of zelfs drie dingen kunnen kiezen zonder ruzie te maken!
Een korte voorstelling van de kinderen: Antonet :maar iedereen zegt Anto: 2 jaar en half, spreekt bijna niets Engels, kent de regels min of meer en heeft wel een eigen karakter!!
Eddy: Is hier op vakantie en komt dus voorlopig naar school. Hij is 3 en spreekt zo goed als geen Engels!! Heeft de regels totaal nog niet door! Blijft dingen gooien, huilt een half uur als je hem straft!
Kunka: Is 3 jaar. Is de liefste van de hoop, maar heeft toch wel een willetje! Ze spreekt het beste Engels (omdat papa ook Engels tegen haar praat) Is lief voor mij. Wordt in de groep een beetje gepest!! De andere sluiten haar soms uit! Was beter, maar ze is ziek geweest dus moeten een beetje opnieuw beginnen.
Kristiano: Is 4 jaar. Spreekt heel beperkt Engels! Is eigenlijk een lieve jongen, maar laat zich soms meeslepen door Adriano.
Adriano: Is 4 jaar. Spreekt wel een beetje Engels (ook enkele scheldwoorden) Is de leider van de bende! Maar een leider op een negatieve manier! Hij stookt iedereen op! Hij kent de regels heel goed, maar hij heeft er voor afgezien om ze te leren!! Hij is een beetje hardleers!! Als zijn mama niet thuis is is hij oké, anders probeert hij toch soms iets uit te steken. Heeft vaak weinig concentratie, wil snel iets anders doen, wil steeds het meeste hebben (ook al verdeel je het speelgoed eerlijk, hij denkt steeds dat hij minder heeft) en als eerste kiezen, slaat kinderen als hij zijn zin niet krijgt!! Ik denk dat als hij niet in de klas zou zijn de andere kinderen heel anders zouden zijn!
Zondag hebben we weer het een en ander aangepast in de kleuterschool. Eerst ben ik 2 maal met materiaal naar de kleuterschool gegaan! En zoals beloofd kwam ik de man tegen die de boor kwam brengen. Hij hielp me met het dragen van het materiaal. Dat was wel lief, want het was net een doos vol met houten blokken en die woog toch wel wat! Dan na de middag ben ik samen met Johanna (een andere vrijwilliger) naar de kleuterschool gegaan gewapend met boor en andere materialen. Eerste werk: vlagjes ophangen. De draad op de juiste lengte knippen en de vlagjes aanrijgen! Dan mooi ophangen. In totaal hangen er nu 3 vlaggenlijnen in de klas. Dat geeft meteen wat kleur en het gevoel in een klas te komen. Dan op twee plaatsen enkele puzzelmatten gelegd, weer extra kleur en nu kunnen de kinderen op de grond spelen ipv altijd aan een tafel! De spiegelfolie hebben we ook opgehangen. Dan het muziekdoosje en de kalender in de onthaalhoek opgehangen. En de meter naast de spiegel gehangen. Johann (de baas) kwam na een tijdje eens kijken in de kleuterschool, want die had eigenlijk nog niets van de veranderingen gezien! Hij vond dat het er al veel beter uitzag! En hielp ons toen een handje om het schap aan de muur te bevestigen zodat het zeker niet kan omvallen. En gaten te boren in de muur om haken in te draaien zodat we kapstokjes hebben. Na uren werk zag de kamer er plots echt uit als een klasje! Veel meer kleur! Ik vroeg ook aan Johann of de matras uit de klas weg mocht! Want die was echt vies en stond in de weg. Hij zei me dat die gebruikt werd als er een kind moe was of om op te springen. Maar nu kan een kind op een puzzelmat slapen als het echt moet en ze hebben nu voldoende materiaal om niet te moeten springen op een vuile matras met super veel stof in. Dus even later was ook de matras uit de klas! Een hele verbetering. 
