Dag iedereen, Het is lang geleden dat ik nog zin heb om iets op blog te zetten. Het fiet heeft niet mee ta maken met zin maar het is gewoon dat Ik te druk heb. Ik ben moeder van 2 kinderen zoals jullie het wist en nu in november ga ik de derde kopen! Wij zijn in Vietnam geweest in march. Ik ging terug naar Sapa. Hier heb ik weer de arme kinderen gezin en heb ik nog altijd mijn best doen om hen te helpen voor wat ik kan. Eten geven, materialen voor de school, geld als ik het nodig vind. Het maakt mij zo gelukkig als ik zie hoe belangrijk om je eten te verdelen met wie die minder dan je hebt. Het is hard te zien hoe de kinderen daar moeten leven! Het mag niet uit hoe oud je bent, zelfs als je 4 jaar mag je al bezig zijn met werken. Sommige kinderen moeten hele dag achter de tourisme lopen om bepaalde dingen te kunnen verkopen, dat moeten ze doen van hun ouders. Andere kinderen moeten wereken in de veld of hele dag zusje of broertje op de kleine rug dragen zodat papa en mama kunnen werken. Het woord school is niet echt zo bekend voor hen!!!!!! Ik zelf had ook geen gemakkelijk kindertijd, in mijn gedachten het woord kindertijd is helemaal vreemd voor mij maar zo hard moesten werken in de kindertijd???? Nee dat heb ik nooit moeten doen!!! Ik wou dat ik maar e'en wens heb gekrgen dan bestaat de arme kinderen niet!!!!!!!!!! Het spijtig me dat ik niet voor elke iets kan doen, ik kan maar bepaalde kinderen helpen! Dung is een meisje die ik dus sponsor voor haar ben. Dung is pas 7 jaar en als haar ouders verloren. Haar ouders gebruikte drugs en dus ge geur maakt Dung ook verslafd van. Ze werdt ontdkekte door de stadhuis en werdt naar ziekenhuis gebracht om te behandelen. Haar ouders werden in de instelling gebracht voor verslavende mensen maar daar door bloedonderzoek geweten komen dat ze aller bei aids hebben! Dung staat nu helemaal alleen zonder ouders! Ik kan haar ouders niet zijn maarik hoop dat ik iets voor haar kan doen. Op dit moment kan ik alleen maar helpen met finaciel, maar ik denk een knufel voor de kleine meid dat is even ook heel belangrijk! Waarom het leven is te hard met haar?????????? Ik zal mijn best doen om veel mogelijk te helpen en ik bid tot God dat gij een verwonering doet dat op een dag mag ik voor Dung zorgen als mijn kinderen . Het doet pijn als ik achter in vietnam moet laten!!! Ze verdient een mama toch!?? Het is heel hard voor mijn om afscheid met haar te nemen Maar mijn man steunt mij heel goed! Hij steunt mij niet alleen Dung te helpen maar over algemene arme kinderen. Hij steunt mij om hen te helpen maar hij geeft ook wat heel grote bedrag zodat ik meer mensen kan helpen! Dank je wel mijn Cliff!!!