onze eerste dag zit er (spijtig genoeg) bijna op. Het was echter een dag vol avontuur. Tot 9 uur (vertrek te Puurs) hebben we ons rustig gehouden, maar eens weg van het vertrouwde nest hebben we ons helemaal laten gaan. Op de trein was er voor onze school geen plaats gereserveerd. Tot Mechelen moesten enkele kinderen rechtstaan. Maar vanaf dan hadden we plaats in overvloed! Dank u wel, lieve mensen van de NMBS. Van Leuven naar Luik: een rijtuig voor ons alleen. Van Luik naar naar Barvaux: een rijtuig(je) voor ons alleen. En alle treinen keurig op tijd! In Barvaux stond de bus van het centrum ons reeds op te wachten. Om 13 uur zaten we al met onze voetjes onder tafel te genieten van soep, aardappeltjes met appelmoes en een supergehaktbal. Nadien vlug onze koffer naar de kamer gebracht en ons klaargemaakt voor een leerrijke wandeling met meester Jonas als gids. Onder een stralend zonnetje genoten we van zijn verhalen én wijsheid. Wat kan die tof vertellen; we waanden ons terug in de jaren stillekes. Nadien moesten we nog een hele klimtocht ondernemen voorbij het liefdeskapelleke. (Niemand van de kinderen mocht hier zijn lief kussen om eeuwige liefde te bekomen.) Na een zware wandeltocht met een trap met 162 treden stapten we richting LPM. De bokes met salami of kaas smaakten ons heel goe! Nu nog vlug enkele kaartjes schrijven en een gezelschap spelen om te bekomen van een vermoeiende dag. Zeker weten dat we straks goed zullen slapen. (dat hopen we toch) Tot morgen!
begint het bij jullie ook al te kriebelen? Bij mij anders wel! Het begon deze morgen, bij het pakken van 'mijn valies'. Het was niet méér dan een kleine kriebel ergens in mijn buik. Bijna onvoelbaar, maar toch... Een kwartiertje en een volle valies later was het al een pak erger. Het voelde aan als een storm. Omstreeks half6 bracht ik mijn koffer naar Willaert. (Ik heb daar trouwens nog enkele bosklassers gezien!) Ik liet mijn koffer achter in de laadbak en ... niet meer te doen! Het leek of er een orkaan door mijn lijf raasde. En nu wist ik het zeker... BOSKLASSTRESS Hopelijk hebben jullie daar geen last van. Ik weet nu al dat het een nachtje zonder slaap wordt. Ik doe wellicht geen oog toe! Maar morgen spring ik opgewekt uit mijn bed want... ik vertrek op bosklas naar DURBUY. Met de toffe bende van 5 en 6 wordt het een superleuke, leerrijke schoolweek. Maar dus eerst nog proberen wat te slapen! meester-bosklasser Karel
Hoi bosklasser,
