Inhoud blog
  • poeslief
  • Moederdag
  • Wandeling in de dreef
  • Gezondheid
  • Kerkhofromantiek
  • Het leven
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Welkom op mijn blog!
    Rondvraag / Poll
    Is het moeilijk leven in deze computertijd
    Ja
    Ja, maar ik probeer te volgen
    Nee
    Nee, al vlug pikte ik mee in
    Geen mening
    Bekijk resultaat

    vava'swereld

    18-08-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerkhofromantiek
    Het was al enkele weken snikheet. Jos besloot om naar het kerkhof te gaan. Zijn schoonouders lagen er al meer dan twintig jaar. Jos en zijn vrouw onderhielden de zerken. In de lente zette hij er verse bloemen. Door de hitte hadden de bloemen veel te lijden. Net voor sluitingtijd bij de bloemist had Jos nog wat nieuwe stinkertjes gekocht. Tegen 21 uur was het al iets minder heet zodat hij besloot de bloemetjes te planten. Nadat ze in de grond staken goot Jos er een fles water bij. Even liet hij het water in de harde grond trekken. Dan ging hij een emmer halen. Die ter beschikking van de bezoekers aan een kraan stond. De graven lagen nogal ver uit mekaar. Wanneer Jos water ging halen voor het graf van zijn schoonmoeder zaliger, kwam er een vrouw in die gang. Ze bleef voor een graf staan, niet ver van de plaats waar Jos moest zijn. "Uw moeder?" vroeg Jos beleefdheidshalve. "Ja" antwoordde de vrouw. “Wil je ook wat water?” Stelde Jos voor. “Kan dat?” antwoordde de vrouw met een vraag. “Geen probleem” Lachte Jos. Een paar minuten later kregen de bloemen van de moeder van de vrouw verfrissend water. Je kon zien dat de bloemen dorst hadden. Jos zei dat hij nog een ander graf van water moest voorzien. Hij vroeg de vrouw te wachten dan zou hij de bloemen een tweede keer laten drinken. Wanneer dat gedaan was verlieten ze samen het kerkhof. Ze moesten dezelfde kant op. “Ben je getrouwd?” Vroeg Jos om een gesprek op gang te brengen. Ze gaf een positief antwoord. “Ik ook.” Zei Jos. “En gelukkig.” Voegde hij er snel aan toe. “Och ik ook wel.” Zei de vrouw. Ze klonk niet overtuigend. Dat was Jos niet ontgaan. Inmiddels naderde de dorpskom. Op de terrassen zat nog veel volk. “Zullen we iets drinken daar op het terras is nog een tafel vrij.” Nodigde Jos de vrouw uit. Duidelijk twijfelde ze. Enerzijds wou ze wel. Van de andere kant was ze bang met een andere man gezien te worden. “Als je me Anna noemt.” Gaf ze de aantrekkelijke uitnodiging een kans. Ondanks het warme weer hield Jos zich aan zijn koffie. Zij dronk een limonade light. ?iet dat ze het echt nodig had. Het was Jos niet ontgaan dat Anna er heel knap uitzag. Na een halfuur op het terras gezeten te hebben en over hun respectievelijke echtgenotes te hebben gesproken, zonder te klagen, zei Jos dat het stilaan tijd werd om verder te gaan. Anna gaf hem gelijk. Inmiddels wist Jos dat de vrouw een beetje verder woonde dan hij maar in dezelfde richting. Ze konden langs de hoofdstraat gaan of een binnenweg nemen. De binnenweg was een pad, amper anderhalve meter breed. Langs beide kanten stond een haag van twee meter hoog. In principe kon niemand hen zien zonder in de pad te komen. “Zullen we langs het padje gaan?” Vroeg Anna. Daardoor gaf ze te kennen nog wat langer in het gezelschap van Jos te willen vertoeven. Stilaan viel de duisternis in. Zeker tussen de twee hagen. Anna nam de hand van Jos. “Bang?” Vroeg deze. “Een beetje.” Gaf Anna toe. Een peer meter liepen ze zwijgzaam naast mekaar. Dat Anna de hand van Jos genomen had gaf hen beide een raar gevoel. Een blij gevoel. Bijna waren ze aan het einde van het pad. Daar zouden hun wegen scheiden. Plots bleef Anna staan. Ze nam ook de andere hand van Jos. Zodat ze tegenover mekaar stonden. Ze keken mekaar in de ogen. Heel diep. Dan zette Anna haar lippen op die van Jos. Een kus die een boekdeel kon zijn volgde. "Anna, we moeten ons verstand gebruiken.” Zei Jos plots. Ze sloeg haar armen rond zijn hals en fluisterde hem in het oor:”Ik weet het, laat me je nog even vasthouden.” Vijf minuten later lieten ze mekaar los en gingen naar het einde van het padje, het einde van hun kortstondige romance.

    18-08-2006 om 00:00 geschreven door vava  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    27-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het leven

    Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

    Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

    Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

    Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

    Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

    Lees dit in het volgende bericht hieronder!

    27-09-2005 om 16:32 geschreven door vava  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

    Archief per week
  • 14/08-20/08 2006
  • 26/09-02/10 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Laatste commentaren

    Mijn favorieten
  • bloggen.be
  • Elly

  • Willekeurig Bloggen.be Blogs
    movie
    www.bloggen.be/movie
    Zoeken met Google




    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs