Het begon met een grapje ten huize Ludwig in de zomer van vorig jaar. Na een volgend familiefeestje werd het concreter, waarop Nico er zijn schouders onder zette en met Nieuwjaar was er reeds een voorlopige planning. Iedereen stemde akkoord en de voorbereidingen konden beginnen. Met enige onzekerheid beginnen we (met de hele familie) in Middelkerke op 6 juli aan ons avontuur. De eerste dagen waren zoeken en tasten en we trachtten organisatie in de onderneming te brengen, wat ons uiteindelijk allemaal, niet zonder moeite, lukte. Fysiek werd het almaar zwaarder, de valiezen bleken meer te gaan wegen en het koppeken werd minder fris. Doch, de aanmoedigingen van de volgkaravaan vooraf en onderweg kon ons steeds opnieuw opladen en onze prestaties waren een motivering voor onze volgers.
En toen kwam die ontlading, de finish in Carro... (Met Elias in de hoofdrol). Schitterend, ja emotioneel!! Na 1 dag rust besef ik hoe fantastisch het wel was (Nee, ik mis mijn fiets nog niet :) ). Hoe fantastisch we allemaal wel waren! Mama's, papa's, dochters, zoon, broer :) , zussen, schoonbroers, schoonzussen, tantes, nonkels, neefjes en nichtjes: één grote familie deed dit alles slagen!! Om fier op te zijn en te koesteren!
Dank u allemaal!! Groeten, Ronny
Reacties op bericht (3)
21-07-2013
Route de la grande famille
Lieve (schoon)broer(s), zussen, neefjes en nichtjes Allerliefste Nico en Elias
Eerlijk gezegd was ik wat bang, bang om het niet te halen. Niet voor mij, want op de auto vertrouw ik wel, net zoals op mijn rijervaring;), maar dat onze mannen dit avontuur zouden halen zonder veel moeite - want zo was het - dwingt alleen maar respect af. Ze hebben gezucht, gezweet, pijn geleden, zelfs pillen geslikt, gevloekt, maar al bij al was hun arrivée veel grootser en emotioneler dan die op de Champs Elysee. Wat een mens dan voelt, kan geen camera vastleggen. Ondertussen is ieder van ons al aan een nieuw hoofdstukje bezig: een andere reis, een vakantiejob, het werk dat roept, de was en de plas thuis, afkicken van de aandacht van de grote nichtjes (voor Elias), ... En terwijl we alweer in een dagelijkse routine geraken, hebben we nu iets moois om op terug te blikken: de route de la maillot jaune. De vraag is voorlopig: waar hangen we dat aandenken? 't Is maar een detail hoor, want het grootste aandenken zit ... in mijn kop (inside joke, zie FC KIP). Merci aan ieder van jullie voor deze reis, anders dan anders! Ik ken er eentje die nu heel fier zou zijn dat haar 4 kinderen dit samen realiseerden.
Ann
21-07-2013, 19:39 geschreven door Ann
19-07-2013
Den arrivee
Respect!!!! Dikke prestatie....en nu vooral dolce far niente! Ciao Pj&co
19-07-2013, 21:58 geschreven door PJ
Eendracht maakt macht
"eendracht maakt macht" ; knap gedaan van alle familieleden !
Ciao Pj&co
