Hier ben ik weer. Het was vandaag een heel bijzondere dag. Mijn ouders hebben me overtuigd om naar een praatgroep te gaan. Ik vond dit maar niks. Ik had liever gelezen of naar een tv-serie gekeken. Mijn ouders waren een grote voorstander van een praatgroep. 

Ik kwam toe in de groep met veel tegenzin en stond niet open om nieuwe vrienden te maken. 

Tijdens het praten leerde ik Augustus kennen. Het is een jongen die een jaar geleden nog botkanker had waardoor zijn been werd weggehaald. Ik deed heel afstandelijk tegen hem maar hij deed me openbloeien. We hadden al snel een goede band. Hij wou graag met mij afspreken en ik vond dit een goed idee.

Ik heb het gevoel dat ik stilaan een beetje verliefd aan het worden ben.

Ik hoop dat ik goed zal kunnen slapen vannacht.

Tot de volgende keer!