Hey iedereen,

Ondertussen is de operatie al iets meer dan 5 maanden geleden. Ik heb er tot op de dag van vandaag nog geen spijt van hoor. Integendeel ik ben veel gezonder geworden. Wat ik wel onderschat heb is de mentale inpakt dat zoiets heeft. In het begin zie je die cijfers zo mooi zakken en ben je echt zo blij als dat eerste cijfer veranderd van 9, naar 8, naar 7, naar 6. Maar dan vergeet je even dat ook je hoofd nog mee moet, want zelf zie je je voldoende in de spiegel en zie je helaas niet dat je zoveel veranderd ben, ook al is er in mijn geval al 26,5 kg vanaf.

Financieel is dit natuurlijk ook even aanpassen, want je koopt regelmatig al eens nieuwe kleren omdat de vorige te groot waren, en dan merk je dat 2 weken later ook die kleding los zit. En het is niet dat ik het financieel niet kan, maar als ik dan merk dat je tegenwoordig snel aan 100 euro zit als je 2 broeken en 2 hemdjes koopt dan wordt ik er niet bepaald vrolijk van. En ja ze zeggen kijk even in een kringloopwinkel, maar als ik in die winkel binnen kom dan bevalt de geur me niet zo dus ben ik ook niet geneigd om daar te gaan shoppen. Nu dat idee is voor iedereen anders natuurlijk. Maar toch als je begint te vechten om je mentaal goed te voelen, dan is ieder ding hoe klein ook er teveel aan.

Los daarvan moet ik zeggen dat het wat eten betreft vrij goed gaat. Brood is nog een moeilijk iets, en mijn ogen zijn vaak nog groter dan mijn minimaag, maar ik heb tot op heden nog geen last gehad van de zogenaamde dumping of dergelijke. Wat ik wel al eens voorheb is een zwaar drukkend gevoel in mijn maag omdat ik ofwel teveel heb gegeten, ofwel te snel heb gegeten. Eten en drinken tegelijk gaat ook steeds beter, maar het is en blijft zo dat als je drinkt je minder kan eten. Wat betreft bewegen en slapen is ook daar een verandering. Ik heb veel minder pijn aan mijn gewrichten bij het bewegen, en ik heb zelfs al een beetje kunnen lopen. Het slapen is ook beter al merk ik wel dat ik veel sneller moe ben dan voor de operatie. Dus ik heb ook iets meer rust en recuperatietijd nodig om op mijn positieven te komen. Maar ach, er zijn ergere dingen in het leven dus hier ga ik echt niet over klagen.

In November moet ik buiten een grote bloedcontrole ook een echo van mijn galblaas laten maken om te zien of ik galgruis of galstenen aanmaak. Als dat het geval is, dan zal ik zoals vele andere lotgenoten, ook de operatie moeten ondergaan om mijn galblaas te laten verwijderen. Maar zover zijn we nog niet. In ieder geval waren al mijn voorgaande bloedcontroles in orde (uitgezonderd de werking van mijn schildklier dan), maar ik maak me eigenlijk weinig tot geen zorgen hierover, want ik neem netjes iedere dag mijn vitamines en maagbeschermer in zoals het hoort.

Moest er iemand van de lezers zijn die denken, oh dat wil ik toch eens vragen, of dit wil ik toch nog graag weten. Durf me gerust een berichtje of mailtje te sturen, ik zal met veel plezier mijn ervaring delen.