|
Hoi
iedereen,
Het is alweer een
tijdje geleden dat ik hier iets geschreven heb.
De operatie is
ondertussen achter de rug, ik was als tweede aan de beurt dus daar was ik zeker
niet treurig om. Alles verliep vlot en de verpleging was zeer aangenaam en in
het operatiekwartier werd alles ook zeer goed uitgelegd nog voor ik in slap gedaan
werd. Ik moet zeggen dat de operatie op zich zeer goed is meegevallen. Ik heb weinig,
om niet te zeggen geen pijn gehad. De avond van de operatie liep ik al in mijn
kamer rond, en zo ging het de dagen erna ook. De dag na de operatie mocht ik
nog niets eten of drinken. Dit viel me wel zwaar, want in zo een droge kamer
krijg je echt een plakmond env erlang je naar een slokje water. gelukkig had ik
mijn lippenbalsem mee, en kon ik mijn lippen een beetje vochtig houden hiermee.
De tweede dag na de
operatie kreeg ik in de ochtend een sliktest. Ook deze viel eigenlijk vrij goed
mee. Het spul dat je moet slikken is minder aangenaam van smaak, maar doordat
ik maar 2 slokken heb moeten nemen was dat eigenlijk redelijk snel achter de
rug. Toen de uitslag daar van binnen was en de dokter bij me op de kamer was
geweest, mocht ik heel voorzichtig eten en drinken. Een flesje drank moest ik over
een langere periode verspreiden, maar dat was eigenlijk niet zo moeilijk want
ik sliep toch redelijk veel. Rond 12uur kreeg ik mijn middagmaal dat bestond
uit een beschuit en een kommetje bouillonsoep. Wat was ik toch angstig op dat
eerste moment. Ik kreeg als het ware een beetje een paniekmomentje en durfde
eigenlijk niet eten uit angst voor pijn. Gelukkig kon mijn man me kalmeren en
hebben we zo samen mijn eerste hapjes gedaan. Ik heb een halve beschuit met
confituur gegeten en ben dan over gegaan naar de soep. Zo een beschuit is ook
naar droog en niet meteen mijn ding. Het potje magere joghurt heb ik laten
staan voor in de namiddag ook iets te eten als ik nog honger had. Echter kreeg
ik in de avond weer een potje magere joghurt dus dat eerste heb ik dan maar
laten staan.
De kinesist kwam ook
dagelijks langs om met mij oefeningen te doen op zo een blaasbakje met
balletjes. Dit was om mijn longen goed open te zetten. Deze oefeningen moest ik
ook thuis verderzetten en erna was dat toestelletje voor de kinderen zei de
dokter
😉 Thuis heb ik geen last gehad en was
ik redelijk snel op mijn gemak. Mijn man deed zowaar alles voor mij
De weken na de
operatie heb ik zoals de meeste die deze operatie ondergaan hebben terug moeten
leren eten, en dat gebeurde in fases. De eerste 2 weken de vloeibare fase, dan
de gemixte fase, dan de gepureerde fase, en nu ben ik stilletjes aan bezig met
vaster voedsel. En ja dat gaat met ups en downs. De ene dag lukt het me en de
andere dag moet ik redelijk snel gebruik maken van mijn nieuwe vriend mister
Mentos. Op 1 of andere manier werkt munt kalmerend voor de maag en gaat de pijn
of het zware gevoel sneller weg. Mijn darmen die zijn na 3 weken wel moeilijk
beginnen doen en wilden niet meer zelfstandig werken. Dit zorgde voor toch wel
de nodige pijntjes, maar dankzij de hulp van meerdere mensen en de huisarts heb
ik deze terug op gang gekregen. Werken ze nu iedere dag? Neen, maar soms gai k dagelijks naar het
groot toilet en soms zitten er 2 of 3 dagen tussen
MAAR ze werken, en dat is
wat telt.
Wat betreft mijn
gewichtsverlies, ja daar kan ik niet om liegen dat is opmerkelijk. Ondertussen
ben ik reeds 14,7kg kwijt dus daar mag ik zeker niet over klagen! Ook hier zijn
er momenten geweest dat ik gewicht verloor, en dan weer gewicht bij kwam. Ook
zijn er momenten en dagen dat ik volledig stil blijf staan, maar dat is normaal
want als ik geen gewicht verlies dan is het wel de omtrek die veranderd. Dus
daar maken we ons geen zorgen over, je definieve eindgewicht heb je immers pas na
2 jaar. We zijn er dus nog lang niet, maar we zijn zeker op de goede weg!
Ik zal hier om de
zoveel tijd een update plaatsen wanneer ik iets nuttig te vertellen heb. De
fotos volgen vanzelf wel ten gepaste tijden.
Xxx Bianca
|
