Hallo allen, gisteren is er wat mis gelopen met blog. De tekst staat om onduidelijke reden na de foto's. Vandaag stond de rit van Burgos naar Palencia op het programma, 109 km. In tegenstelling tot gisteren was het een saaie rit. Zo'n beetje route 66 achtig. Kaarsrechte wegen, op en af met lichte tegenwind. Bovendien werd het te warm (+-28 graden)voor mij. Gelukkig kwam er weer af en toe een wolk voor de zon. Voor het overige weinig nieuws, geen abnormale situatie meegemaakt, dat zal voor morgen zijn. Op deze route waren er ook weinig of geen bezienswaardigheden voor Peter en Wilfried. Voor hen ook niet prettig. Morgen een gelijkaardige rit, maar nog 30 km langer. Geniet van de foto's!
Hallo allen, het is weer enkele dagen geleden dat onze blog is aangvuld met belevenissen. Zoals jullie reeds vernomen hebben, ben ik ziek geworden de nacht van dag twee op dag drie. Een zonnenslag heeft me geveld. Dag 3, 4 en 5 heb ik niet kunnen fietsen. De eerste 2 dagen zelfs nauwelijks wat kunnen eten. Dan ging het stapgewijs beter, dacht ik. Tot ik de fiets opstapte, (normaal zesde rit, voor mij derde) het liep voor geen meter, de minste zon deed me hoofdpijn krijgen, na de minste inspanning hapte ik naar lucht. Eén geluk, het is de enige dag geweest met rugwind en heb gereden aan een matig tempo, moest dit al dan niet belangrijk zijn. Deze rit van Berthenay tot Celle L'Evescault ben ik gestopt op 20 km van het einde. Dag zeven naar Birac, dag acht naar Bouqueyran en dag negen naar Lesperon stonden voor mij duidelijk in het teken van de recuperatie, het ging dagelijks beter. Ik begon veel te eten, te drinken en voelde dat mijn lichaam stilaan maar zeker herstelde. Heb geen enkel van deze ritten uitgereden, maar met de omwegen die ik gemaakt heb... Bijna evenveel kilometers gereden als voorzien. De fietsgps laat me andere routes rijden dan Wilfried 20 jaar geleden heeft gefietst. Het gaat dan om enkele klometers, maar toch. Meestal op veel rustigere routes, waar ik toch de voorkeur aan geef. Dag tien naar St-Jean-Pied-de-Port durfde ik het aan om al eens een tandje bij te steken op de "gemakkelijkste" stukken van de rit uiteraard, maar fysiek voelde ik nog de weerslag van de klap die de zon me toediende. Maar het was hoopgevend. De pelgrims waren al talrijker. Dag elf naar Puenta la Reina. Na eerst een stempel gehaald te hebben in een refuges heb ik op aanraden van de brave man aldaar de wandelaars gevolgd. De veiligste... Gps gaf die route ook aan. Er hing een dichte mist, het regende en hellingen waren tot 17%. Die stukken moest ik te voet afleggen. Te veel wandelaars, het achterwiel slipte wanneer ik volle kracht zette en mijn hartslag ging te hoog. Op de top aangkomen voelde ik me goed,, bij de afdaling stelde ik vast dat ik NO reed, dwz, ik reed vanwaar ik kwam. Er was geen andere mogelijkheid. Ik had 22 km gereden en was 8 km van het hotel en... kon de beklimming langs andere kant opnieuw beginnen. Mijn kompanen stonden te wachten... Voor mij maken zo'n toestanden deel uit van "onderweg naar Compostla"! Omwille van dit, ook deze rit ingekort. O ja, gsm kapot, nieuwe gekocht... Zag uit naar volgende rit. Dag 12 naar San Milan de Cogolla verliep tijdens voormiddag super. Eindelijk een strak tempo, voelde me goed, nog geen 100%, dat kon ook nog niet. Zoals elke dag zorgden Peter en Wilfried voor het middag eten. Deze keer was de locatie langs de wandelroute. Mensen gezien die echt vermoeid waren, die pijnlijke voeten hadden,.zowel jonge als "oudere". De namiddag is voor mij rampzalig verlopen. De gps had geen satelietverbinding of wat dan ook. Ik geen landkaart bij en de wegwijzers waren voor mij onduidelijk. Had van het noorden tot het zuiden van de stad Logrono foutloos gereden, maar dan... Twee en en half uur later stond ik terug op dezelfde plaats. De weg wel tien maal gevraagd, geen mens die wist te vertellen waar het dorp Narvette lag, amper 8 km verderop...Heb een stuk van de wandelroute gevolgd, hetgeen zeer bevordelijk is voor een koersfiets, tot ik eerder toevallig op juiste weg kwam. De ellende was nog niet ten einde, een rotonde zette me nogmaals op een dwaalspoor om dan weer via een wandelroute de juiste route te vinden. Uiteindelijk waren Peter en Wilfried al naar het hotel gereden om tijdig te kunnen inchecken. Ik was er om 19.25 uur... Maar zoals al gezegd, dit is onderweg naar Compostela. Word er niet nerveus van! Prachtig hotel, goed gegeten en geslapen... Dag 13, vandaag dus, de mooiste rit tot nu toe, naar Burgos. Enkele zware beklimmingen. Ben voor mezelf blij dat het allemal terug goed gaat met het gestel. De gps werkte weer normaal zoals het hoort. Eén geluk, tot vandaag was het weer goed, maar niet echt warm, geen 35 graden zoals eerste twee dagen.De wolken zorgden regelmatig voor schaduw. Het ging dus prima, maar ach, morgen begint het allemaal weer opnieuw. Elke dag wat anders, dat zal niet ophouden tot Compostela, een unieke belevenis.
PS: Langs deze weg willen wij alle mensen die reeds op blog, via onze persoonlijke mail of gsm al iets geschreven hebben bedanken. Echt prettig voor ons om dat allemaal te lezen.
Harry onderweg naar Compostella
