Het was wennen nu ik Sumire niet meer zag gezien haar
verblijf in het buitenland. Ik stortte me op mijn werk. Als leerkracht heb ik
vele toetsen te verbeteren en veel voorbereidingswerk. Op het einde van de week
kreeg ik een eerste brief van Sumire. Daarin schreef ze dat alles super was. Ze
had het er naar haar zin met Mioe. Samen waren ze door Italië gereisd en vertoefden
op het moment van schrijven op een Grieks eiland. Ik was gerustgesteld en blij
iets van Sumire dicht bij me te hebben. Ik gaf de brief een kus. Enkele dagen
erna belde Mioe me op. Het maakte me op een of andere manier zenuwachtig. Ze
zei dat ik onmiddellijk moest komen omdat Sumire al twee dagen spoorloos
verdwenen was. Heel bezorgd, nam ik de volgende dag direct het vliegtuig naar
het Griekse eiland waar Mioe zich bevond. Ze vertelde me alles wat er gebeurd
was. Op een avond had Sumire haar gevoelens voor Mioe getoond. Laatstgenoemde
voelde helaas niets voor haar. Sumire was geaffronteerd en de volgende ochtend was
ze nergens meer te bespeuren. Waar kan ze toch zijn? Ik hoop uit de grond van
mij hart dat ze geen zelfmoord heeft gepleegd en dat ze ergens nog levend is.
Haar kennende zal ze even alleen willen zijn. Ik hoop uit de grond van mij hart
dat ze geen zelfmoord heeft gepleegd en ergens nog levend is. Ik wil Sumire
helemaal niet kwijt, daarvoor betekent ze teveel voor mij
