Voor mij is het leven thuis terug zoals vroeger. Het slechte vroeger. Veel ruzies. Deze situaties hebben al eens plaatsgevonden maar waren voor korte tijd opgelost. Vandaag maandag 22/11 begin ik mijn berichten. Ik zet deze op mijn blog en niet in een gewoon klassiek dagboek. Op deze manier kunnen mensen hun reacties geven of tips. Misschien zijn er wel mensen die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt. Het probleem is dat ik mij niet meer thuis voel. Ik heb niet meer gevoel dat ik in een familie woon. Allemaal veranderd toen mijn zus een andere vriend had. Ene die ik niet kan uitstaan. Thuis begrijpen ze niet waarom. Behalve mijn moeder dan omdat die voor mij duidelijk het duidelijk wel begrijpt. Je kan eigenlijk zeggen dat er 2 kampen zijn bij mij thuis. Langs de ene kant heb je mij en mijn ma en langs de andere kan mijn zus en pa. Mijn pa verdedigd mijn zus altijd. Ik denk dat hij vaak niet snapt waarom, gewoon om haar te verdedigen. Aangezien het niet gaat tussen mijn zus en ik ben ik voor mijn vader de zondebok. Volgens hem ben ik een dikke nek, een groen manneke. Ik weet niet waarom hij dat zegt. Ik gedraag mij gewoon zoals vroeger. Misschien heb ik het gewoon niet door. Soms heb ik het gevoel dat ik de enige ben die over sommige zaken normaal nadenk. Zaken zoals liegen en bedriegen vind ik niet kunnen, sommige mensen denken daar blijkbaar anders over. kortom ik ben de slechte omdat ik het lief van mijn zus niet moet hebben. Om die reden word ik elke dag door mijn zus en pa uitgedaagd of beledigd.
