'Het is een drukke week geweest. Mijn ex-vriendin en mijn zoontje zijn voor de eerste keer op bezoek geweest in Turkije. Lewis is nu tien maanden oud. Hij was de ster op het trainingsveld. Iedereen wilde hem eens knuffelen. Met mijn vriendin en mij is het spijtig genoeg niet zo goed afgelopen. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar het is een moeilijke situatie als je constant in het buitenland zit. We bleven gelukkig altijd goed overeen komen.'

'Hopelijk kan ik dit weekend voor het eerst sinds lang nog eens spelen. Ik was een dikke maand out met een open vleeswonde aan het scheenbeen. Maar ook daarna moest ik op de bank blijven. Het risico was groot dat ik opnieuw een tik kreeg. Tijdens mijn revalidatie ben ik in Turkije gebleven. Het was een vervelende periode, maar dat hoort er nu eenmaal bij als voetballer. Ik ben nog maar 21 en door zulke dingen leer je het voetbal wel beter kennen.'

'Drie wedstrijden heb ik uit de tribune gevolgd. Niet bij de eigen fans, maar wat afgeschermd van de hardste fans. Best wel vreemd hoor. Soms is het leger zelfs aanwezig. Als het heel slecht loopt, durven de supporters protesteren. Vechtpartijen zijn daarbij geen uitzondering. Ook wij worden uitgejouwd, maar hun eigen spelers aanvallen doen ze niet. Plots begint iemand van de groep de naam van onze kapitein te scanderen. Die komt hen dan even toespreken en meestal doet dat de rust weerkeren. De relatie tussen de supporters en spelers is eigenlijk wel goed. Maar het zijn toch rare jongens.'

'Voor Nieuwjaar mocht ik meestal meespelen, maar in de terugronde is het bij een aantal bekerwedstrijden en invalbeurten gebleven. Maar ik voel me hier nog steeds erg goed in Turkije. Op het einde van het seizoen ben ik opnieuw een vrije speler. Ik weet nog niet wat ik ga doen, maar als de trainer blijft, ga ik weg. Met sommige trainers klikt het, met andere niet. Hij communiceert gewoon niet met zijn spelers. Alles moet via de tweede en derde trainer verlopen.'

'Intussen hebben zich al een aantal clubs gemeld. Uit Turkije, maar ook een paar Belgische. Uit respect voor hen zeg ik niet op voorhand neen, maar terugkeren naar België is niet mijn eerste keus. Nu ik het hier wat gewend ben geraakt, wil ik wel in dit land blijven. De levensstijl in Turkije ligt me en ook financieel is het hier top.'

'Het is een drukke week geweest. Mijn ex-vriendin en mijn zoontje zijn voor de eerste keer op bezoek geweest in Turkije. Lewis is nu tien maanden oud. Hij was de ster op het trainingsveld. Iedereen wilde hem eens knuffelen. Met mijn vriendin en mij is het spijtig genoeg niet zo goed afgelopen. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar het is een moeilijke situatie als je constant in het buitenland zit. We bleven gelukkig altijd goed overeen komen.'

'Hopelijk kan ik dit weekend voor het eerst sinds lang nog eens spelen. Ik was een dikke maand out met een open vleeswonde aan het scheenbeen. Maar ook daarna moest ik op de bank blijven. Het risico was groot dat ik opnieuw een tik kreeg. Tijdens mijn revalidatie ben ik in Turkije gebleven. Het was een vervelende periode, maar dat hoort er nu eenmaal bij als voetballer. Ik ben nog maar 21 en door zulke dingen leer je het voetbal wel beter kennen.'

'Drie wedstrijden heb ik uit de tribune gevolgd. Niet bij de eigen fans, maar wat afgeschermd van de hardste fans. Best wel vreemd hoor. Soms is het leger zelfs aanwezig. Als het heel slecht loopt, durven de supporters protesteren. Vechtpartijen zijn daarbij geen uitzondering. Ook wij worden uitgejouwd, maar hun eigen spelers aanvallen doen ze niet. Plots begint iemand van de groep de naam van onze kapitein te scanderen. Die komt hen dan even toespreken en meestal doet dat de rust weerkeren. De relatie tussen de supporters en spelers is eigenlijk wel goed. Maar het zijn toch rare jongens.'

'Voor Nieuwjaar mocht ik meestal meespelen, maar in de terugronde is het bij een aantal bekerwedstrijden en invalbeurten gebleven. Maar ik voel me hier nog steeds erg goed in Turkije. Op het einde van het seizoen ben ik opnieuw een vrije speler. Ik weet nog niet wat ik ga doen, maar als de trainer blijft, ga ik weg. Met sommige trainers klikt het, met andere niet. Hij communiceert gewoon niet met zijn spelers. Alles moet via de tweede en derde trainer verlopen.'

'Intussen hebben zich al een aantal clubs gemeld. Uit Turkije, maar ook een paar Belgische. Uit respect voor hen zeg ik niet op voorhand neen, maar terugkeren naar België is niet mijn eerste keus. Nu ik het hier wat gewend ben geraakt, wil ik wel in dit land blijven. De levensstijl in Turkije ligt me en ook financieel is het hier top.'

Ondanks een doorlopend contract mocht Jason Vandelannoite (21) eind vorig seizoen vertrekken bij Club Brugge. Veel spijt had de jonge verdediger daar niet van, want intussen speelt hij in het zonnige Turkije bij Bursaspor. “Momenteel doet de club het niet zo goed. We staan in de onderste regionen van het klassement.” bron: sport-voetbalmagazine

Turkije staat bekend om zijn vurige supporters, en dat is in Bursa niet anders. “Onze fans horen bij de zwaarste van Turkije, en door de flauwe prestaties komen ze geregeld naar het oefencomplex om te protesteren. Onlangs moesten we zelfs anderhalf uur wachten omdat ze de poorten van het stadion blokkeerden. Voetbal leeft hier ontzettend, en ik word soms in Istanboel op straat herkend.”

De slechte prestaties van Bursaspor kostten eerder dit seizoen al de kop van de coach en de voorzitter, en daar lijdt ook Vandelannoite onder. “Toen ik naar hier kwam, was da vooral op voorspraak van de toenmalige coach. Ik stond dan ook bijna altijd in de basis. Onder de nieuwe coach zit ik vooral op de bank, maar ondanks het gebrek aan speeltijd leer ik wel veel bij.”

In de winterstop waren er contacten met een Turkse topclub, maar uiteindelijk bleef de jonge West-Vlaming in Bursa. “Ik wou wel vertrekken, maar ik amuseer me hier nog steeds. Ik kan niet vertellen over welke club het gaat, want we hebben nog steeds contact. Een transfer halverwege het seizoen sprak me minder aan omdat je je dan heel snel moet aanpassen.”

Vandelannoite is straks einde contract, maar hij weet nog niet wat de toekomst brengt. “Normaal gezien vertrek ik bij Bursaspor. Er zijn contacten, maar nog niks concreet. Langs de andere kant is Bursa een schitterende stad en ben ik hier gelukkig. Als er niks anders uit de bus komt, teken ik misschien bij voor een seizoen. België zegt me alleszins niks. Binnen vijf jaar wil ik op mijn toppunt zijn, en daarvoor moet ik me stap voor stap kunnen ontplooien.”

Jason in selectie voor de wedstrijd Galatasary - Bursaspor

Jason is door de technische staf van Bursaspor opgenomen in de wedstrijdselectie van Zondag 20 januari voor de wedstrijd tegen Galatasary. Jason start de wedstrijd op de bank.