Talentvolle verdediger is
niet van plan zijn vaste
stek in de basis zonder
slag of stoot prijs te geven

“Ik wil het de trainer
zo moeilijk mogelijk maken”

"Wie me vooraf had voorspeld                  "Match tegen Gent wordt een
dat ik tegen november al zeven               tikje minder speciaal voor
matchen in competitie en drie                  mij omdat mijn goeie vriend
Europees zou hebben gespeeld,               Nicolas Lombaerts er door
die had ik goed gek verklaard"                  een blessure niet bijloopt"

Van alle Brugse jongeren kreeg Günther Vanaudenaerde dit seizoen met voorsprong al het meeste speelgelegenheid. Na het vertrek van Hans Cornelis zou de 21-jarige verdediger, sinds vorige winter lid van de A-kern, de vaste doublure worden van rechtsachter Olivier De Cock. Zou. Want door de blessures van De Cock, Klukowski en Gvozdenovic groeide Vanaudenaerde, hetzij als rechts- of linksachter, de voorbije maanden al uit tot welhaast onmisbare basispion. De jongeman uit Lissewege heeft daardoor de smaak al goed te pakken. “Nu ik de kans heb gekregen om van het grote werk te proeven, wil ik natuurlijk meer”, aldus de ambitieuze Vanaudenaerde. “Momenteel heb ik een basisstek en dat wil ik nog lang zo houden.”

Reportage: Steven FLOIN

Dit seizoen lijkt wel een sprookje voor jou, Günther! Had je ooit durven dromen in jouw eerste volwaardige seizoen als A-kernspeler al zoveel aan spelen toe te komen?
“Nee, natuurlijk niet. Wie me vooraf had gezegd dat ik tegen november al zeven matchen in de competitie en drie Europees zou hebben gespeeld, had ik gek verklaard. Mijn oorspronkelijke doel was om al een paar keer op de bank te geraken en af en toe eens in te vallen. Door omstandigheden is het voor mij wel heel vlug gegaan. Eigenlijk kan mijn seizoen nu al niet meer stuk. Maar toch… Nu ik de kans heb gekregen om van het grote werk te proeven, wil ik natuurlijk meer. Momenteel heb ik een basisstek en dat wil ik zo lang mogelijk rekken. Ik zal er dan ook voor vechten om in de ploeg te blijven staan.”

Intussen loopt de ziekenboeg stilaan leeg. Vrees je niet dat je binnenkort plaats zal moeten ruimen als Michael Klukowski weer topfit is?
“Die kans bestaat, ja. Maar ik wil het de trainer in elk geval zo moeilijk mogelijk maken. Bovendien zal Klukowski volgens mij nog niet meteen in de ploeg worden gedropt. Hij is toch een achttal weken buiten strijd geweest en traint nu pas weer met de groep. Het zal ongetwijfeld nog enkele weken duren vooraleer hij weer zijn beste niveau haalt.”

Je krijgt ook steeds positieve kritieken in de pers. Wat vond je van jezelf al jouw beste prestatie?
“Goh, dat is een moeilijke… Ik kan er niet meteen één bepaalde wedstrijd uitpikken. Ik hield in elk geval aan onze recente wedstrijden tegen Rapid Wenen en Anderlecht een heel goed gevoel over. Vooral dan omdat we daar zowel collectief als individueel een uitstekende prestatie neerzetten. Nu het beter draait, is het ook veel leuker voetballen.”

Is de Brugse trein nu definitief vertrokken?
“Door ons goede spel en die puike resultaten tegen Wenen en Anderlecht heeft iedereen een pak vertrouwen opgedaan. Deze lijn moeten we nu absoluut doortrekken. Als we vanavond AA Gent verslaan en dan ook woensdag nog eens winnen tegen Rapid, dan zullen we een ongelooflijke boost krijgen. In dat geval zal de trein echt vertrokken zijn.”

Straks wacht AA Gent, een moeilijk te manoeuvreren ploeg…
“Gent staat in het klassement op gelijkte hoogte met ons, dat zegt genoeg. De voorbije matchen voetbalden we goed, maar dat kwam ook omdat Rapid Wenen en Anderlecht niet massaal verdedigden. Hopelijk doet Gent dat ook niet, zodat we er een mooie match van kunnen maken. Spijtig genoeg trekken de meeste ploegen die hier op bezoek komen een muur op. Als ook Georges Leekens voor een ultradefensieve tactiek kiest, dan mogen we in elk geval niet te overhaast op zoek gaan naar een doelpuntje. Rustig opbouwen en geduld opbrengen, is dan de boodschap.”

Wie vrees je het meeste? Mbark Boussoufa misschien?
“Boussoufa is inderdaad een uitstekende voetballer en vooral ook een heel slimme speler. Toch is AA Gent meer dan Boussoufa alleen, er lopen ook nog heel want andere goede voetballers tussen. Maar vrezen is een groot woord. Eenmaal ik op het veld sta, vrees ik niemand. Ik zal dan ook nooit met de daver op het lijf het veld betreden. Op die manier zou je immers ook nooit normaal kunnen voetballen.”

Voor de meeste Buffalo-supporters is dit een speciale match omdat zij Club Brugge als rivaal aanschouwen. Leeft dat gevoel ook aan Brugse zijde?
“Nee, eigenlijk totaal niet. De wedstrijden die voor ons speciaal zijn, zijn die tegen de topploegen en tegen Cercle. Die laatste heeft dan voor mij nog een extra pigment omdat ik nog ettelijke jaren bij groen-zwart speelde. Het enige wat de partij tegen AA Gent voor mij speciaal zou maken, is de aanwezigheid van Nicolas Lombaerts. Hij is immers een heel goede vriend waarmee ik hier in de jeugd enkele prachtige jaren beleefde. Door een blessure is hij er vanavond echter niet bij.”