Onze drie pistiers werden voor hun goed winterseizoen niet alleen beloond met Belgische titels en medailles, zij werden ook met zijn allen geselecteerd om met de nationale juniorenploeg deel te nemen aan het befaamde juniorentornooi The Next Generation in Apeldoorn waar liefst 11 nationale teams aantraden, zeker en vast een mogelijkheid om eens te testen waar ze staan op internationaal niveau. Besluit is dat wij niet afgaan zonder echt potten te breken. Wij wonnen niks maar waren er enkele keren zeer dicht bij met o.a. enkele tweede plaatsen. Het was ook niet steeds de opdracht om potten te breken, daar de bondscoach hen op vele nummers wou inzetten kregen ze nu en dan de opdracht mee rustig te blijven.
Op vrijdag kwamen Nele en Katrijn in actie in de ploegenachtervolging. Daarin hadden ze triple pech. Een eerste keer omdat last minute werd beslist om voor de damesploegen de afstand van 4 naar 3 km te brengen en onze meisjes dit pas beseften in de laatste ronde, de indeling van de rondetijden kon toen niet meer aangepast worden, een tweede keer omdat ze werden ingehaald van de latere winnaar, Groot-Brittannië en hierdoor Nele niet kon afgelost worden en dus 2 ronden moest doortrekken, een derde keer omdat ze bij een minder geslaagde aflossing een dame verloren. Zij klokten finaal af in 3’44,496” en strandden daarmee op de laatste plaats, maar dit op slechts 3,5” van een tijd goed voor kwalificatie voor de tweede ronde dit terwijl ze zeker meer dan 4” verloren door alle tegenspoed. M.a.w. een teleurstelling maar met de wetenschap dat ze beter kunnen.
Even later mocht Nele haar kunde tonen achter de derny. Voor haar was het eerst wat zoeken maar eens ze “haar draai had gevonden” ging het steeds beter en zette ze zelfs een mooie aanval in op de leidster in de race, maar het was duidelijk dat gangmaker en renster niet goed op elkaar waren ingespeeld waardoor Nele de derny even moest lossen wat het einde betekende van haar aanval. Eens weer aangepikt en op toerental was de finish in zicht, maar een mooie tweede plaats was har deel en ze is een reuze ervaring rijker.

Op zaterdag stond al heel wat meer op het programma. Esmée mocht openen in de 500m, zij zette een tijd neer van 40,510”, zoals steeds met een sterke tweede ronde en werd daarmee 19^de.
Even later mocht ons trio in zijn geheel het ovaal op voor de eerste reeks van de afvalling. Bij de start moest Esmée onderaan starten en de begeleider van de renster voor haar bleef te lang staan waardoor zij pardoes tegen hem aanknalde en tegen het hout ging. De wedstrijd werd even geneutraliseerd maar onze Limburgse kon gelukkig snel herstarten. Zij kreeg evenwel niet echt de tijd om te bekomen van de schrik en moest daardoor snel afvallen. Even later bij het uitkomen van de bocht een massavalpartij, Nele kon die nipt ontwijken, Katrijn niet en nu ging zij tegen de parket. Gelukkig kon ze de val controleren en kreeg niemand meer over zich heen waardoor ook zij met de schrik vrij kwam. Na een nieuwe neutralisatie kon ook zij hernemen en zoals steeds bij onze jongedame geeft dit haar een adrenalinestoot en zat ze goed wakker in de race. Afvalling is niet echt Nele’s favoriete nummer, maar zij is een bijter, weet goed te overleven en laat 6 dames achter zich om zo 13^dete eindigen. Katrijn heeft een wat betere relatie met dit onderdeel en bewijst dit ook nu door alle afvallingen te overleven en daardoor de eindsprint te mogen rijden tegen de Britse Amelia Sharpe, die haar wel te snel af was in de eindsprint, geen bloemen voor Katrijn maar wel een opsteker met een tweede plaats.
Later op de dag kwam de scratch. In de eerste reeks mochten Katrijn en Esmée van start. Net over halfwedstrijd komt een Schotse dame zwaar ten val en neemt Esmée mee, een tweede valpartij voor haar op korte tijd, meteen ook een morele tik. Na een zeer lange neutralisatie, de wedstrijd werd zelfs totaal onderbroken kon de groep opnieuw starten voor de laatste 8 ronden. De Française die lang voorop had gereden maar bijna werd ingelopen op het moment van de val kreeg een halve ronde voorsprong, zij was intussen volledig gerecupereerd en kon voorop blijven, het peloton was totaal ontregeld en zo ook de sprint. Esmée kwam als 18^deover de streep, Katrijn kon nog een 8^steplaats uit de brand slepen.
In de tweede reeks mocht Nele van start, de ons gekende Megan Jastrab uit de USA regelde de wedstrijd maar Nele kon de lange sprint goed aan en versierde een mooie 6^deplaats.
In de eerste reeks puntenkoers terug Nele aan zet. Wanneer na de eerste sprint de 3 Britse meisjes met een Française aan de haal gaan is het Nele die met een stevige reactie het gat dicht en aanpikt, jammer voor haar wil de rest niet meer doorrijden en worden ze terug ingelopen. Onze dame recupereert echter vlot en mengt zich vol overgave in de 3^desprint waar ze mooi 2 punten op haar conto mag schrijven. In de eindsprint probeert ze haar totaal nog wat op te krikken maar zij komt als vijfde over de streep en blijft zo op 2 punten, wat recht geeft op een 7^deplaats, mooi in dit peloton.
In de tweede reeks is Katrijn aan zet. Nu mag zij optornen tegen Jastrab. Deze zet de wedstrijd volledig naar haar hand. Katrijn, die haar nog kent van haar passage op de weg in Vlaanderen een jaar terug, viseert haar wiel maar moet wachten tot de vierde sprint eer dit iets oplevert, ze boekt 2 punten. Zij zo denkt ook in de eindsprint nog iets te rapen maar beseft te laat dat Jastrab reeds 12 punten voorsprong heeft op de tweede in de rangschikking en niet meer meesprint, daardoor komt Katrijn veel te laat om nog wat te rapen, zij komt pas als achtste over de eindstreep en de 2 punten brengen haar op een tiende plaats. Jammer want voor haar stonden enkele meisjes die ze vroeger reeds achter zich liet, wat extra punten hadden haar hoog laten eindigen, maar deze ervaring neemt ze zeker mee. Moe maar voldaan mochten onze meisjes naar hun slaapkwartier. 

De derde dag stond nog heel wat op het menu. Nele en Esmée mochten dadelijk openen in de individuele achtervolging. Doel voor beiden was om onder de 2’40” te duiken. Nele mag als eerste de baan op en zet mooie rondetijden neer, halfweg komt ze door in 1’19,171” wat perspectieven biedt. Zij houdt het tempo er goed in onder luide aanmoedigingen van zowel teamgenoten als de talrijke Belgische supporters, blijft rondjes draaien van ong. 20” en komt over de streep in 2’39,836”, vijftiende tijd en doel bereikt. Esmée gaat wat later van start, zij opent mooi, maar komt halfweg met 1’20,692” iets trager door dan Nele, maar Esmée is een diesel en zet in de tweede helft rondetijden neer rond 19,5” en lager en komt zo uit op een eindtijd van 2’37,924”, goed voor een 13^deplaats en mooi beneden de 2’40”. Deze wedstrijd was er eentje van heel hoog niveau met liefst 5 dames beneden de 2’35”, de eerste twee zelfs beneden de 2’30”, de Britse Barnwell vestigt een nieuw baanrecord in 2’25,239”, om dit even te situeren: het BR bij de junioren staat op naam van Jolien D’hoore met 2’28,079”.
Esmée wordt niet veel rust gegund want even later moet ze met Marith Vanhove de baan op voor de teamsprint. Esmée opent en Marith, nog nieuwelinge, neemt daarna over met een sterke tweede ronde waardoor de ploeg afklokt in 38,641”, de 9^detijd.
Nog wat later mag Esmée alweer de fiets op, ditmaal samen met Katrijn voor de temporonden. Daar zij een druk programma reden krijgen ze het advies rustig achteraan te rijden tot de laatste ronden en dan te zien wat er nog in de tank zit. Esmée blijft achteraan en Katrijn knalt in de laatste ronden van helemaal achteraan naar voor. Er hebben in deze reeks weinig meisjes punten gewonnen omdat de Britse Barnwell bijna de ganse wedstrijd solo voorop reed, een ereplaats zit er dus nog in maar Katrijn komt net te laat om de eindsprint te winnen, zij komt als tweede over de streep en wordt zo de eerste zonder punten, juiste plaats nog niet gekend, mits winst van de eindsprint had ze vlot nog meerdere plaatsen opgeschoven.
Op het programma tenslotte nog enkel de madison, Katrijn start in de eerste reeks met als ploegmaat Sara Maes. Maar onze meid heeft intussen zware darmkrampen waardoor ze in het begin van de wedstrijd geen poot vooruit raakt, zij worden dan ook snel op een ronde gereden. Net wanneer Katrijn er wat doorkomt krijgt Sara problemen en dus blijft het bij aanklampen, zij komen wel nog binnen met het peloton maar meer zat er niet in.
In de tweede reeks rijdt Nele met Marith Vanhove en dan heb je een supersprinter in je ploeg. Reeds in de eerste sprint pikken ze een puntje mee. Tegen het Britse en Schotse geweld is geen kruid gewassen, zij nemen resp. 2 en 1 winstronden, maar Nele strijdt met haar ploegmaat goed mee voor de punten. In de derde sprint rijven ze er opnieuw 2 binnen, in de vierde zelfs 3, in de vijfde sprint terug eentje en in de eindsprint moeten ze maar nipt de duimen leggen en dikken met 6 extra punten hun totaal aan tot 13, goed voor de 4^deplaats.

Een heel dikke proficiat aan onze 3 dames, erbij mogen zijn is al een eerste verdienste, maar zij toonden dat ze ook internationaal wat in hun mars hebben. Met wat geluk en extra training zijn ze klaar in juli wanneer de Europese kampioenschappen doorgaan in thuishaven Gent. Wie zijn vakantie nog moet boeken: hou 9-14 juli vrij om te supporteren!
Nog 3 wedstrijddagen in Gent: nu zaterdag strijden onze meisjes inde AVS-finale waarin de eindwinst nog steeds mogelijk is, maar het zal niet gemakkelijk zijn. De week nadien staat het BK achtervolging en madison nog op het programma en de winter wordt afgesloten op 2 februari wanneer ze in Gent deelnemen aan de internationale meeting waar voor dames junioren een scratch en een puntenkoers geprogrammeerd staan.