miljaar menskes, dacht ik even dat het een saai dagske zou worden vandaag... ben ik daarnet toch weer even met mijn eigen sterfelijkheid geconfronteerd geworden. Nu om bij het begin te beginnen.... Kevin en ik zijn dus gisteren eindelijk vertrokken in the Park en richting Gisborne gereden ( is boven Napier aan de East Cape op het Noor Eiland) Want met Nieuwjaar is hier het Rhythm and Vines Festival.... en kevin en ik hebben daar dus een jobke weten te versieren. Dus vanf volgende week zijn wij de campgroundmanagers en moeten gewoon de check-in enzo doen van 8h s'avonds tot 8h s'morgens en worden daar dan dik voor betaald en krijgen erbovenop nog een vrijkaart voor dat festival! Maar dat is nog niet alles want we zijn daar nu al naartoe gereden en mogen hier dus gratis kamperen, internet gebruiken, hebben een paar quads ter onzer vervoeging en daarbovenop heeft de baas ons nog een paar flessen wijn cadeau gegeven...... En het allebeste vanal is dat we gewoon het straat moeten oversteken en dan zitten we gewoon op het beste surfstrand van Gisborne!!!!! Dus even hadden we echt het gevoel dat we het super getroffen hadden, tot ik voor het eerts achter deze computer kruip en plots het hele gebouw begint te beven..... nu moet ik toegeven dat mijn reflexen mij mega in de steek hebben gelaten, maar eerder omdat ik het gewoon niet kon geloven dat dit een aardbeving was!!!! Maar dit was niet zomaar over in een paar seconden en het gebouw begon harder en harder te beven en plots hoor ik Kevin roepen:uschi ga onder een deurpost staan!!!! Dus ineens begin ik te beseffen dat dit echt wel heel serieus is en dat ik hier weg moet... dus dan maar gewoon naar buiten op de immense weide gelopen waar er tenminste niks op ons kon vallen tot het beven over was..... nu ben ik niet gauw geschrokken van iets maar mijn benen zijn toch redelijk langs trillerig gebleven..... en dan was ik natuurlijk zo stom om ons heiks hierover in te lichten... want ik vond het wel grappig om op haar smsje van:hier sneeuwt het! te antwoorden met: hier beeft het!!! Nuja plots krijg ik hele tsunami scenarios voorgeschoteld en ja wat moet je dan antwoorden op de vraag: je zijt toch niet in 200m van de zee he???? ... hmmm wat zus? ik hoor u niet zo goed want de golven zijn nogal ruw!!!!! en dan zit je ook nog met een Amerikaan opgescheept die allerlei Riot stories begint te vertellen: in Amerika, als de stroom uitvalt en er juist een ramp gebeurt is beginnen ze ramen enzo in te slaan en mensen elkaar te beroven..... en plots daagt het mij: dit is geen paradijs!!! Die fles wijn diende alleen om ons om de tuin te leiden, wij dienen gewoon als oppassers voor al het waardevolle materiaal!!!! AAAAArrrgh.... och ja, een aantal uren later hebben Kevin en ik alle rampenscenario's zowat gehad en springt het licht terug aan waardoor de wereld er toch weer heel anders uitziet he en met een pintje in mijn hand luister ik naar de terugtrekkende zee en denk.... wat is het leven toch spannend en mooi!!!! ;-)
