Vannacht toch vrij goed geslapen, maar wel vrij vroeg wakker.
Tegen 8 uur staan we vertrekkensklaar, nog vlug een " coffee for the road" en we zijn weg richting Yellowstone.We rijden toch eerst een aantal uur door uitgestrekte vlaktes met in de verte bergen. Veel komen we onderweg niet tegen. Na een paar uur rijden stoppen we in Indaho falls waar we een korte blik werpen op de watervallen en een tempel en waar we even halt houden in de Wallmarket om onze lunch te kopen.( een sandwich van bijna 1 meter!) Kort hierna wordt het landschap groener, rijden we door bossen en tegen 13 uur bereiken we West Yellowstone, waar we vanavond ook zullen slapen.
We rijden verder het park in en zien al zo goed als onmiddellijk 3 grote rendieren valk naast de weg. Dat belooft! Iets verder houden we halt om te lunchen naast het water. Het is hier ongelooflijkmooi, prachtige landschappen, alles staat in bloei en zien zelfs al een eerste bizon.
We rijden verder het park in en het wordt alsmaar beter en beter. We zien voornamelijk massa's gijsers. Deze zijn allen onbeschrijflijk, allemaal verschillend, verschillende kleuren, en het landschap wordt op vele plaatsen gedomineerd door de rook die uit de gijsers komt. Dit is niet in woorden te beschrijven, dat de natuur zo mooi kan zijn, ik ga er hier verder geen woorden aan vuil maken, want dit is niet uit te leggen, we laten de foto's hieronder gewoon voor zich spreken!
Bij een van de gyserbasins zeg ik op zeker ogenblik " het plaatje zou helemaal af zijn moest er hier nu een beer van die heuvel komen" en geloof het of niet terwijl ik dit zeg zien we een bruine beerde heuvel aflopen. Vlug naar de auto om de telelens te nemen .
We mogen de beer niet te dicht naderen, maar kunnen hem toch heel goed zien en hij blijft daar toch een poosje om daarna over de heuvel in de bossen te verdwijnen. Wat hebben we geluk!
We gaan van de ene gyserbasin naar de andere, we weten niet welke de mooiste zijn en staan gewoon elke keer " paf". Tegen 18 uur besluiten we terug te rijden richting West Yellowstone, waar we een uurtje later aankomen en onze intrek nemen in een " cabin"
We zijn ruim op tijd in Antwerpen-centraal om de Thalys richting Schiphol te nemen, we moeten zelfs wachten tot het loket opengaat. Aldaar blijkt echter dat er voor ons , alhoewel we tickets hadden, geen plaats gereserveerd was, doch gelukkig is dit geen probleem het vergt alleen wat meer administratie. Het is vrij confortabel reizen en een goed uur later zijn we in Schiphol.
Het is ongelooflijk druk. Nadat we zijn ingecheckt volgen we de lange file om onze bagage af te geven. Plots zegt die mevrouw doodleuk dat ze ons geen stoelen kan toewijzen want er is een grote overboeking en het is niet zeker dat we wel meekunnen... Alternatief is dan de volgende dag vertrekken ofwel via andere maatschappijen en via allerlei tussenstops vandaag nog. Ze raadt ons aan ons zo vlug als mogelijk te melden bij de gate. Maar daar zijn we bijlange nog niet, eerst een enorme file voor de handbagage en daarna nog een grotere file voor de " security check" voor vluchten naar de USA. Uiteindelijk zijn we niets te vroeg aan de gate, we hebben zelfs geen tijd om nog langs de taxfree te gaan. Hier blijkt dat we zeker niet de enige passagiers zijn die op " standby" staan! Ze beloven hun best te doen maar het ziet er niet goed uit. Iedereen begint te boarden en uiteindelijk kunnen er nog een 7-tal personen mee. Er wordt ons gezegd dat we niet meekunnen en dat ze seffens naar een oplossing zullen zoeken. Dat begint hier al goed! Uiteindelijk is iedereen ingestapt en blijkt dat er nog 2 mensen mankeren, alhoewel hun bagage al in het vliegtuig zit. Ze beslissen dan deze plaatsen te annuleren wat betekent dat nog 2 passagiers zouden meekunnen. Het is wel spannend, want er staan zeker nog 15 mensen te wachten. En.....ja hoor we hebben geluk, we horen onze namen en haasten ons naar het vliegtuig. Enig nadeel is wel dat we niet bij elkaar zitten, maar we zullen er vandaag dus toch nog geraken.
Na een vlucht van 10,5 uur landen we in Salt Lake City. Maar dan begint het weer...enorme file om de USA binnen te mogen, we staan gemakkelijke 1,5 uur in de file en zijn toch wel wat moe aan het worden. Nu hopen we alleen maar dat onze bagage uiteindelijk nog mee met het vliegtuig is... en ja hoor. We gaan onze huurauto ophalen en ook dit duurt enorm lang, iedereen werkt hier precies heel traag. We krijgen een Chevrolet Trax en we maken dat we weg zijn van de luchthaven.
Salt Lake City zelf laten we links liggen en rijden al een goede 60 km door naar het noorden tot in Ogden, waar we inchecken in een Best Western hotel.
Eerste werk een supermarkt in de buurt zoeken waar we al een isimo koelbox kopen voor de komende dagen en waar we al een voorraad drank ( lees frisdrank) inslaan.
De eerste spareribs worden verorberd en we gaan vroeg slapen, we zijn immers al bijna 24 uur wakker.
Morgen rijden we ineens door naar yellowstone.
Vandaag ook geen foto's maar we beloven dit morgen goed te maken!
Hieronder vinden jullie onze belevenissen tijdens onze 3-weekse rondreis . We vertrekken in Salt Lake City, gaan eerst naar het noorden richting Yellowstone om vervolgens terug af te zakken richting Utah en om te eindigen in Las Vegas.We hebben geen strikte routeplanning, hebben alleen gereserveerd in Yellowstone en voor de rest zien we samen met jullie waar dit alles ons brengt! Volgen dus!
 "Very Happy"){kind=icon}
Hieronder vinden jullie onze belevenissen tijdens onze 3-weekse rondreis . We vertrekken in Salt Lake City, gaan eerst naar het noorden richting Yellowstone om vervolgens terug af te zakken richting Utah en om te eindigen in Las Vegas.We hebben geen strikte routeplanning, hebben alleen gereserveerd in Yellowstone en voor de rest zien we samen met jullie waar dit alles ons brengt! Volgen dus!
