Mijn leven bestaat uit drama. Hopen en emmers vol drama. Dan wil ik eens een goed mens zijn en enkele drama's de wereld uit helpen, staat er al een serie andere dramatieke onderwerpen te zeuren aan mijn deur. Zo kan het niet langer, ik ben het beu.
Maar make my day, lees mijn gedichtje hieronder en geef uw correcte, ongezouten mening. Dank.
Ge hebt zo van die momenten waarop ge zegt dat niks u nog kan schelen.
Niks kan u raken, niks kan u van de wijs brengen, ge bent vrij resoluut.
Maar, gij onbevreesde ridder, ge stelt uzelf doorzichtig op.
Ge pakt u schild en houdt het voor u lijf.En ge hoopt.
Ge hoopt en ge weet en ge verstopt.
Vechten, dat kunt ge niet meer.
Beschermen, daar bent ge dan de beste in.
Tot net na de middernacht.
Dan wordt u schild te zwaar.
En laat ge t vallen op iemands tenen.
Ge begint te praten.
En ge voelt u een held, zelfs zonder u schild.
Tot ge binnenkort aan u eigen tenen voelt.
Dan, wanneer ge de dromen er stilaan begint uit te blazen,
