Het was op mijn tweede dag in Tsjechië toen ik mijn gastfamilie ontmoet heb. We hadden de hele voormiddag moeten staan wachten op onze families en de andere uitwisselingsstudenten en ik waren enorm zenuwachtig. In gespannen stilte stonden we buiten te wachten terwijl een grote groep gastfamilies op ons afkwam. Toen heb ik het eerste zicht gekregen van mijn gastmoeder en vlak daarna van mijn gastvader. In het begin wist ik niet wat ik moest zeggen, zo nerveus dat ik was! Maar het bleek dan dat ik helemaal niet zo zenuwachtig had moeten zijn; mijn gastouders hebben er direct in geslaagd om mij gerust te stellen, al waren mijn gastbroer en -zus nog altijd heel verlegen.
Mijn gastfamilie is opgesteld uit vier componenten: mijn gastmoeder Stepanka, mijn gastvader Jan, mijn gastzus Tereza en mijn gastbroer Jakub. In Tsjechië gebruiken ze vaker afgekorte namen in plaats van de echte naam, dus noem ik mijn gastvader Honza, mijn gastzus Terka en mijn gast broer Kuba. Mijn gastouders zijn enorm vriendelijk en al vanaf het eerste avond doen ze er alles aan dat ik mij een deel van het familie zou voelen; ze delen verhaaltjes en anekdotes, tonen foto's van verschillende familie uitstappen en koken allerlei typisch Tsjechisch eten voor me. Ze weten perfect wat dat ze met mij moeten doen, aangezien ze al acht andere uitwisselingsstudenten hebben gehad. Ervaring hebben ze zeker en dat helpt echt als ik een probleem heb.
Mijn gastzus Terka is viertien jaar oud en is heel stil en ook redelijk verlegen, dus het heeft een tijdje geduurd voor dat ze helemaal comfortabel was met mij. Maar, nu dat ze wel comfortabel is als ik erbij ben, praten we heel vaak over allerlei zaken van school tot politici. Mijn gastfamilie zijn ook allemaal heel intelligent.
Mijn gastbroer Kuba is een extravert van negen jaar, wat betekent dat hij altijd wel iets wil zeggen of doen en ook dat hij heel actief is - hij loopt altijd rond, of is ergens in het huis aan het roepen, of iets van die aard. In het begin was hij enorm verlegen en heeft hij zich verstopt achter zijn vader, wat ik wel heel grappig vond. Maar, zoals bij mijn gastzus, is hij nu veel meer comfortabel met mij en duurt hij wel eens praten met mij, al is hij verlegen om in het engels te praten.
Thuis is het altijd druk. Iedereen doet altijd zijn eigen ding. Vaak is het zo dat we allemaal op heel verschillende momenten thuis zijn, behalve in de avond. Dan zijn we allemaal thuis en zitten we normaal gezien eventjes samen voor het eten. Het is wel zo dat mijn gastmoeder soms bijlessen in engels moet geven s'avonds, maar anders zitten we dan wel even samen.
Mijn gastfamilie en ik passen perfect bij elkaar en raken we snel aan elkaar gehecht. Ze zorgen er altijd voor dat ik van alles geniet en dat ik zo veel mogelijk van hun cultuur beleef. Het is echt geweldig!
