Vandaag waren de jongens van trainer Fré te gast in
Oudenaarde waar ze de wedstrijd op het kunstgrasveld mochten spelen, iets wat
we in Deinze jammer genoeg nog niet gewoon zijn .
Dat het tempo iets hoger ligt op dergelijk terrein weet
iedereen wel en als er tijdens de opwarming enkele druppeltjes uit de hemel
vallen die het veld nog net iets gladder maken dan is dat in het voordeel van
technische ploegen. Net vandaag stonden twee teams tegenover elkaar die graag
uitpakken met technische hoogstandjes en snelle combinaties, ideaal dus.
Deinze won de toss en de strenge maar rechtvaardige scheidsrechter
liet meteen de jongens opnieuw centeren, de bal moet inderdaad voorwaarts
opgezet worden en bij de tweede poging ging het ronde ding naar achteren,
vandaar naar buiten en meteen zat de flankspeler van Oudenaarde er tussen en na
amper 5 seconden de eerste grote kans van de wedstrijd maar de bal ging net
voorlangs.
Meteen iedereen
wakker maar Deinze vond heel moeilijk zijn draai, was het veld te glad, te
klein of was het de druk van Oudenaarde die het hen moeilijk maakte, wie zal
het zeggen.
En plots liet het
zeer sterk gestarte Oudenaarde heel wat ruimte achteraan en kwamen onze mannen
erdoor en Jitse zorgde voor een hattrick waarvan enkele doelpunten van
uitzonderlijke kwaliteit waren.
Mooie doelpunten maar de wedstrijd was nog niet gespeeld,
Oudenaarde kwam via een verzorgde opbouw snel over de flanken en er werden aan
de andere zijde van het terrein eveneens mooie doelpunten gescoord en na 25
konden we rusten met een 2-4 voorsprong.
Tweede helft kwam Deinze iets beter voor de dag en de
combinaties waren beter en beter, een klaarkijkende Robbe op de tien stuurde
enkele heerlijke passes in het rond en via een mooie 1-2 tussen Warre en Yari
kon eerstgenoemde mooi en beheerst binnentikken met de LINKERVOET zoals het
moet, prachtig doelpunt.
Bij een volgende actie werd de mee opgekomen Robbe in
stelling gebracht die met gevoel en beheersing de bal enig mooi voorbij de
doelman schoot, weeral een mooie goal. We dienen ook te vermelden dat beide
kepers vandaag de score laag wisten te houden met langs beide kanten enkele
heel mooie parades die mochten gezien worden.
Beide ploegen bleven gaan maar het team van trainer Fré
speelde als een hecht blok met veel inzet en vechtlust voor elkaar waardoor de
jongens van Oudenaarde goed opgevangen werden en de wedstrijd slim uitgespeeld
werd met een mooie 4-9 zege.
Een tevreden trainer na de wedstrijd die de jongens de
laatste weken rustiger maar slimmer probeert te doen voetballen uitgaande van
een sterke verdediging in functie van onze woensdagwedstrijden waarbij we 8
<> 8 gaan spelen en ons dus nieuwe uitdagingen te wachten staan waar
iedereen fel naar uitkijkt natuurlijk en zoals sommigen zeggen, het wordt tijd
dat we onze jonge veulens eens in de wei laten lopen !!!
De veulens van dienst waren,
Gio, Xander (1), Yari, Bjarne, Warre (2), Jitse (3), Robbe S
(1) en Lander (2)
Vandaag
stond een verplaatsing naar Berlare op de agenda en de weergoden waren met ons,
een grijze dag maar geen regen, wat wil een mens nog meer doch lag het terrein
er op de rechtse kant zwaar bij met een 'gezellig' plasje aldaar.
Een
moeilijke taak voor de verkouden trainer om de jongens te motiveren wetende dat
de score in de heenmatch op 19-3 lag en dus moesten we zoeken, met alle respect
voor de tegenstander, naar een nieuwe uitdaging en vandaag was de 'nul' houden
de hoofdtaak.
Door de
afwezigheid van Bjarne werd onze topscorer van vorige week op de laatste man
gezet, dus Rune achteraan, Yari in doel, Lander in punt Iben en Robbe DW op de
flanken.
Deinze
begon meteen verschroeiend aan de wedstrijd, iets wat vanaf nu altijd mag
verwacht worden, de speeltijd is over en al snel stond de 0-1 op het bord
dankzij Lander.
De
jongens van Berlare waren amper bekomen of Lander was er opnieuw om de score te
verdubbelen, mooie afwerking trouwens na mooi combinatievoetbal.
Wat Lander kan kan ik ook dacht Iben en met
twee pareltjes deed hij de lampjes van het scorebord op 0-4 flikkeren. Daarna
was het weer de beurt aan Lander maar Iben deed niet onder, 0-6 na acht
minuten. Deden de andere jongens niet mee zie ik sommigen denken, jawel hoor,
speler van de week Robbe pegelde er zoals wekelijks ook eentje tegen het net en
man in vorm Iben deed er nog eentje bij, tijd om te wisselen na 12 minuten.
Jitse,
Milan en Robbe Staute kwamen in het team.
Het
eerste balcontact van Robbe was al meteen raak, daarna tweemaal Jitse en Milan
deden bij de rust de bordjes op 1-12 flikkeren.
En ja, u
leest het goed, die nul was van het bord, Deinze had een tegendoelpunt beet en
eerlijk gezegd, het is een uitdaging om de nul te houden maar de jongens van
Berlare kwamen heel snel uit de verdediging en gingen makkelijk voorbij onze
linie, die iets te hoog stond, en lieten Yari kansloos, mooie goal trouwens en onze
eigen fout eigenlijk maar dit is menselijk, zeker in deze situatie, het mag
niet te gemakkelijk zijn.....
De tweede
helft ging iets moeilijker van start dan de eerste en het was wachten tot
minuut zes voor Milan er eentje in het doel kon trappen. Trainer Fré niet echt tevreden en na de inbreng van man in vorm Iben
kwam de motor weer op gang, hij trok het hele team opnieuw naar een
aanvaardbaar niveau en de lampjes op het bord gingen weer flikkeren en al snel
de 1-17 op de tabellen.
Plots
ging de vinnige linkerkant van Berlare op wandel door onze verdediging en met
een mooie technische beweging versloeg hij onze kansloze Yari en het tweede
doelpunt voor de jongens op het bord. Deinze antwoorde meteen via Robbe Staute
en Jitse maar in de laatste minuut werd de score op 3-19.
Samenvatting
van de wedstrijd,
Mooi resultaat maar we zijn veel te braaf, we
moeten sneller spelen, steviger in de voet en nog meer de bal het werk laten
doen, dan komen de doelpunten vanzelf....
Toch aan
iedereen een dikke proficiat voor deze zege met als extra toetje het glijden in
de modderpoel waarna iedereen met kleren onder de douche kon.
Vandaag bleven beide teams in Deinze en de Provinciale U9 kregen Sottegem op bezoek, behoorlijke wedstrijd die met een mooie 15-5 werd gewonnen.
Het team van trainer Fré kreeg in de Bijzondere Reeks de jongens uit Dender op bezoek en kon een makkelijke zege behalen, 24-2 op het bord. Er dient wel gezegd dat Dender met een mix aanwezig was van U8 en U7 wat we enigzins betreuren want wijzelf en ik denk die U7 jongens ook leren niet veel uit deze wedstrijden maar het zij zo.
Enkele jaren voor Christus was er een bekende uitspraak, nl
Veni Vidi Vici en deze zin kunnen we gebruiken als we enkel naar de uitslag
kijken, maar zoals de meesten al weten, in Deinze speelt de uitslag geen rol en
de talrijk opgekomen supporters die deze wedstrijd live zagen zullen even met
de wenkbrauwen fronsen bij het lezen van die zin.
Vandaag zagen we een wedstrijd met twee gezichten die nog
eens laten zien hoe dicht blijheid en verdriet bij elkaar liggen. Laat ons
beginnen bij het begin J
Deinze ging vlot van start met Beau, Rune, Matisse, Robbe DW
en Robbe S op het veld, Milan, Lander en Iben zaten op de bank. In de eerste
minuut gingen de lampjes van het scorebord al een eerste maal flikkeren na een
mooie actie van Robbe DW die werd afgemaakt door Matisse, 0-1.
En toen begon het, de spelers, trainer, afgevaardigden en
supporters, niemand begreep het maar de motor van Deinze sputterde niet, hij
viel zelfs uit, passen kwamen niet aan, controles gingen verkeerd, trappen naar
doel gingen naast of over, kortom, niks lukte wat resulteerde in een vijf één
ruststand, inderdaad, U leest het goed, 5-1 na 25 minuten.
Rusten geblazen en het was heel stil in de kleedkamer, zelfs
trainer Fré bleef rustig en geen Trappatoni-toestanden maar er werd IN GROEP overleg
gepleegd, hoe is zoiets mogelijk na onze sterke trainingen deze week, iedereen
was een beetje verbaasd maar na de nodige peptalk was iedereen overtuigd dat we
deze scheve situatie gingen recht zetten
Tweede helft ging kapitein Rune voorop in de strijd en de
druk werd groter en groter en in de eerste minuut pegelde Robbe Staute het
ronde ding in doel, 5-2 en het team was nu vertrokken, aftrap voor Meldert en
Rune er meteen tussen en in dezelfde minuut stond de 5-3 op het bord.
Iedereen wakker en de meeste supporters recht op de
zitplaatsen nu om onze jongens aan te moedigen voor deze strijd. Zelf wisten ze
al dat het ging lukken en de verzorgde opbouw liet zien dat onze mannen weten
waar ze mee bezig zijn, balletje rond spelen, eens achteruit leggen, het spel
eens doen kantelen en op het juiste moment een versnelling doen en kijken naar
de twee vrije mannen voor doel en het voorzetje afleveren en beheerst binnen
trappen.
Niet elke aanval was een doelpunt maar de bedoeling is
blijven aanvallen en de goals komen vanzelf als iedereen in zijn positie loopt.
Na vijf minuten in de tweede helft was het weer Robbe Staute die na een
heerlijke combinatie de 5-4 op het bord nette.
Na een foutje van de keeper kregen we een vrije trap net
buiten de 16 en dit is iets naar de hand (voet) van Rune die met een atoomschot
de 5-5 op het bord wist te plaatsen.
Deed Meldert niet meer mee zie ik sommigen denken, jawel
hoor, de jongens bleven er ook voor gaan en hun opbouw begon ook van achteraan
met het inspelen op de 10 en over de flanken proberen verzorgt voetbal brengen
maar ze hadden ook een beetje pech bij de afwerking, Beau kon hem twee keer
zeer goed in de lijn van de bal gooien en was hij toch eens geklopt dan was
Lander daar om het ronde ding van de lijn te glijden, zo zie je maar, er is
altijd een beetje geluk mee gemoeid.
Na een supersnelle inworp en dito inspelen van Milan kon
Rune alleen op doel afgaan en BEHEERST werd de 5-6 binnengetrapt, dolle vreugde
bij Deinze en de reservespelers liepen zelfs op het veld om mee te vieren. De
wedstrijd was echter nog niet gedaan dacht Iben en met twee doelpunten,
waaronder een pareltje met de rechtervoet stond de 5-8 op het bord.
Er loopt daar ook een jongen bij de U9 die al enkele weken
op een zeer hoog niveau aan het spelen en trainen is en die vond dat hij met
twee doelpunten nog iets te weinig had gedaan voor het team en maakte zo zijn
hattrick vol, 5-9 via Robbe Staute.
Er lopen toch twee Robbes rond bij trainer Fré, klopt en dus
was het nu de beurt aan Robbe Dw die met een prachtige pegel uit een
onmogelijke hoek toch de 5-10 op het bord zette, waarna kleine Milan beheerst
met zijn RECHTER voet de 5-11 eindstand binnenduwde, van een remonte gesproken
of zoals ze zeggen, VENI, VIDI, VICI.
Een wedstrijd met twee gezichten maar dankzij een zeer goede
teamgeest de scheve situatie nog rechtgezet, hoe jammer het ook voor de jongens
van Meldert moge zijn die ook enkele mooie voetballende acties lieten zien!!!
Aan alle spelers een dikke proficiat!!!
Trainer Fré
Romeinen van dienst, Beau, Milan(1), Robbe S (3), Rune (3), Iben (2), Robbe DW (1) Matisse (1) en Lander
De U9P van trainer Fré waren afgezakt naar Lovendegem om er
de plaatselijken partij te geven. We wisten dat het een moeilijke opdracht zou
worden en er werd niets aan het toeval overgelaten, getuige de trainingen en de
gespreksessie
Iedereen stond op scherp dus en tijdens de opwarming viel
meteen het kleine terrein op, trainer Fré ging te rade bij zijn collega en
meteen werd hij op de huid gezeten door de ijverige jeugdcordinator onderbouw
die ons meteen respectloos noemde en er bij vertelde dat wij ons dienen aan
te passen aan de thuisploeg en zijn visie is, hoe kleiner het terrein hoe meer
de spelers aan de bal komen. Elk zijn mening denken we dan en tevens werd er
niet afgeweken om 4 maal 15 minuten te spelen, wat wel toegelaten was op het
terrein naast ons voor onze U8, maar bon, Deinze liet het niet aan zijn hart
komen, trainer Fré wijzigde zijn opwarming, ze wilden tenslotte veel baltoetsen
zien en wetende dat onze kleine jongens zeer graag, en ik leg de nadruk op zeer
graag tikken dan was dat een kolfje naar onze hand.
De scheids had nog maar net de wedstrijd op gang gefloten en
na enkele tikken flikkerden de lichtjes van het scorebord al een eerste maal op,
van een droomstart gesproken. Het bleef echter niet bij een droomstart, Deinze
nam het spel volledig in handen en de ene mooie aanval na de andere werd op de
mat gelegd, was het vorige week knokken voor elke centimeter, dan werd vandaag
veel sneller ingespeeld wat resulteerde in gemakkelijk voetbal met enkele
pareltjes van doelpunten.
Aan de rust stond al een mooie 2-5 op het bord en de
toeschouwers konden zich wel warmen aan de vele baltoetsen van de jongens ..
Tijdens de rust konden we hier en daar nog een beetje
bijsturen en ondertussen een beetje genieten van de kunsten van onze U8 jongens
die onder het toeziend oog van de jeugdcordinator onderbouw geen genade kennen
en hun tegenstanders oppeuzelen (4-21 geloof ik) maar goed er werd veel getikt.
Tweede helft van onze U9 dan, een paar verschuivingen en
Guillaume werd op de 7 gezet, Milan op de 10, Matisse op de 9 en Iben op de 11.
De bal bleef goed rondgaan, Gio (gelukkig kon hij enkele over doel getrapte
ballen halen anders was hij volledig werkloos en onderkoeld) en Milan
verzorgden de opbouw van achteraan heel goed, snel inrollen, snel de
openstaande flanken bedienen en dan mee opschuiven, heel mooi om zien allemaal,
de tegenstander liep een beetje achter de feiten aan nu en Deinze hield van dit
spelletje. Na enkele heerlijke technische bewegingen en een versnelling kwamen
de voorzetten die met wisselend succes werden afgewerkt maar zoals we wekelijks
zeggen, de uitslag speelt geen rol, wel het spelbeeld en dat was schitterend
vandaag. Matisse en Milan kregen dan een applausvervanging en Laurens en Xander
deden hun duit ook in het zakje en na een mooie aanval over hun flank kon
Laurens zijn derde netten van de match en een mooie verdiende 3-8 op het
bord!!!
Vandaag waren beide trainers aanwezig en dus een dubbelinterview
en we beginnen met Fré;
Wel beste reporter, voor deze zege doen we het, wat de
jongens lieten zien was prachtig, de inzet was er, snelheid van uitvoeren was behoorlijk,
er werd gewerkt voor elkaar en reken daarbij dat we onze vriend Robbe er niet
bij hadden, kortom een meer dan behoorlijke prestatie.
En trainer Sjoerd, ben jij het daarmee eens?
Zijn antwoord was, perfecte wedstrijd, ze wilden veel
baltoetsen zien, wel beste reporter, we hebben er veel laten zien, noemen ze
dat niet ergens tiki taki?
Vandaag hadden we in het Vandewielestadion onze vrienden van
Maldegem op bezoek en na de zware regen van gisteren lagen de
wedstrijdterreinen er vrij modderig bij waardoor we uitweken naar de G
terreinen voor deze wedstrijd. Daar was het bespeelbaar alhoewel het vrij zwaar
lag maar de bal rolde en meer moeten we niet hebben J
De wedstrijd zelf dan, Deinze begon met goeie bedoelingen
aan de wedstrijd maar toch waren het de bezoekers die het spel in handen namen
en mooie combinaties op de mat legden waar Deinze het moeilijk mee had. En geheel
verdient kwamen de bezoekers op voorsprong met mooi voetbal en een heel mooi
afgewerkte pot, 0-1 op het scorebord. De jongens van trainer Fré gaven nog een
tandje bij en de 1-1 kwam op het bord, maar Maldegem was verre van aangeslagen
en bleef op zijn elan doorgaan en toen we de eerste maal gingen rusten stond
een 3-4 op het bord, met stevig en verzorgt combinatievoetbal van beide
ploegen. Sommige acties waren misschien op het randje maar al de sterke mannen
die vandaag op het terrein stonden kunnen wel tegen een stootje .
Tweede kwart dan zagen we een beter combinerend Deinze met
enkele pareltjes van doelpunten, onderandere Robbe vond dat hij er twee in den
haak moest trappen en eerlijk gezegd, ze gingen lekker binnen zoals Boskamp
zou zeggen.
Maar Maldegem liet zich niet doen en bleef aanklampen tot we
de rust ingingen met een 7-7 op de tabellen.
Het derde kwart had Deinze het vrij moeilijk en werd naar de
tweede adem gezocht die helaas niet gevonden werd en de bezoekers deden de
lichtjes op 7-11 flikkeren na het derde kwart.
Wie toen al dacht dat het kalf
verdronken was kwam even bedrogen uit want de mannen van Fré zijn al het één en
ander gewoon en ze gingen erop en erover gaan. Al vrij snel kwam de 8-11 op het
bord en onder leiding van onze twaalfde man werd er nog net iets meer op
inzet en kracht gespeeld waardoor we op 9-11 kwamen en de jongens van Maldegem
even in paniek waren, het sein van de mannen om door te duwen en we kwamen op
10-11, iedereen recht op de tribunes en de bezoekers bleven gaan en na een heel
mooie counter de 10-12 op het scorebord, het ging even snel nu. Deinze was
echter niet aangeslagen en bleef verder gaan nu, Iben schoot de 11-12 binnen
en het sein voor trainer Fré om nog eens te wisselen, Milan in punt nu en
dankzij het sterke doorzetten van Xander die twee man kon uitspelen op zijn
flank, een klare kijk had op de zaak en de voorzet naar Milan kon geven die na
geharrewar met de keeper aan de eerste paal het ronde ding kon binnentrappen
flikkerde een 12-12 op het bord. Naar het schijnt zou de scheids een fout
gefloten hebben maar eerlijkheidshalve dien ik te zeggen niets gehoord te
hebben.
Bij deze uitslag werd dan ook afgefloten en de fel aangeslagen jongens
van Maldegem zaten in zak en as met de nodige traantjes tot gevolg. Gelukkig
zijn het allemaal jongens die weten wat voetbal is en na de nodige peptalk konden
ze zich erover zetten en werden langs beide kanten nog enkele mooie
strafschoppen binnengeprikt waarna we gezamenlijk onze rondedans konden
aanvatten en iedereen tevreden .
Na afloop had ik nog een gesprek met beide trainers en ze
waren tevreden over hun ploegen die werkelijk alles gegeven hebben, we
konden genieten van inzet, mooie combinaties, heerlijke doelpunten, harde duels
en vreugde en verdriet. Met de woorden van trainer Fré, winnen is niet
belangrijk, het is wat we leren en de ploeggeest die belangrijk zijn, op naar
de volgende match en aan alle spelers, zowel van Deinze als Maldegem een dikke
proficiat met het geleverde spel!!!!
De vliegende reporter die snel naar het eetfesstijn moest J
Koude maar zonnige dag in het Burgemeester Vandewielestadion
waar de jongens van trainer Fré de vrienden van Jong Lede op bezoek hadden. Na
de (verdiende) nederlaag vorige week tegen Melsele was het team op revanche
belust en na twee heel zware doch goed verteerde trainingen was het team klaar,
toch dienden er zich in laatste instantie nog enkele wijzigingen aan.
Robbe DW zat ziek in bed, Iben werd verplicht op rust gezet
(voetblessure), Milan liep op de vrijdagtraining al met buikkrampen en tot
overmaat van ramp kregen we vrijdagavond te horen dat Wetteren forfait gaf in
de reeks van trainer Sjoerd, puzzelwerk dus en na overleg kwam de technische
staf tot de conclusie om Rune over te brengen in het team van Fré.
De wedstrijd zelf dan,
Dat de jongens van Lede geen hapklaar brokje zouden zijn
wisten we al dankzij onze scouting en dus moest trainer Fré er voor zorgen dat
zijn team meteen in de wedstrijd zat, een bijna wekelijkse gewoonte de laatste
tijd, en we deze voetballende ploeg geen ruimte mogen geven.
Wel beste
voetballiefhebbers, Deinze schoot uit de startblokken en we zagen meteen een
goed draaiend geheel dat snel de ruimte opzocht, de bal mooi liet rondgaan en
het wisselen van kant, kantelen dus, werd perfeckt uitgevoerd door onze doelman
Gio en verdediger Guillaume, reken daarbij de zeer goed tussen de lijnen
lopende (Lede gaf in het begin veel vrijheid) Xander en Milan en een
klaarkijkende Rune in punt en al snel kwamen de eerste doelpunten, sommigen van
heel mooie makelij. Het sierde Lede dat ze bleven voetballen en na een paar
mooie acties werd de aansluitingstreffer genet, genietbare wedstrijd dus.
Doch was het echter Deinze dat in de eerste helft het meeste
balbezit eiste en op zijn elan bleef doorgaan met snel, stevig (enkele
schitterende duels gezien vandaag waar de jongens iets kunnen uit leren en
waarbij de goed fluitende scheids veel voordeel gaf aan de spelers in balbezit
zodat de wedstrijd niet steeds stil lag) en heel mooi combinatievoetbal. De
doelpuntenmachine was goed op dreef en aan de rust stonden al 9-2 cijfers op
het bord. We dienen ook te vermelden dat deze score veel hoger had kunnen zijn
ware het niet dat bij de bezoekers een klasse keeper in doel stond die toch
verschillende wereldsaves uit zijn mouwen schudde, dikke proficiat trouwens.
Rusten geblazen dus en goed ademen want er was veel energie
verbruikt al waardoor we wisten dat de jongens dit geen volledige wedstrijd
konden uithouden. Tweede helft werd iets rustiger begonnen en misschien iets te
rustig want de niet opgevende jongens uit Lede kwamen plots terug tot een 9-6
maar het team van trainer Fré kwam niet in paniek en met enkele snelle uitbraken
over de flanken, Laurens en Matisse deze maal, gingen de lichtjes van het
scorebord nog een paar maal flikkeren en werd er afgefloten met een 12-6 op het
bord.
Beide teams zorgden voor een spektakelstuk met heel mooi
voetbal, wereldsaves, stevige duels en enkele pareltjes van doelpunten.
Na de penaltys werd een grote kring gemaakt en konden de
jongens die nog adem over hadden waar is da feestje brullen voor ze de
tevreden supporters gingen groeten.
Aan elke speler van beide ploegen een dikke proficiat en
blijf zo verder doen mannen!!!!
De leeuwen van dienst,
Gio, Guillaume,
Xander (3x, en niet tegen de paal deze keer), Milan (1x), Laurens (3x), Matisse
en Rune (5x)
Het team van trainer Fré stond voor een verre verplaatsing
naar Melsele en na een snelle rit kwamen we aan in een zonovergoten en
splinternieuw complex met zittribune, grote cafetaria en voor de mensen van de
schrijvende pers een echte perszaal. Daar we echter konden genieten van een
heerlijk zonnetje nam ik toch plaats op de tribune waar het altijd leuk is om
een wedstrijd te volgen, je ziet soms beter de gaten bij een verkeerde
opstelling enzo, enfin, over naar de wedstrijd zelf dan.
Ik zag dat trainer Fré tijdens de opwarming al een slecht
voorgevoel had, het team draaide niet, de opwarming was te laks (wel meedelen
dat sommige jongens vrijdag al een oefenwedstrijd 8<>8 in de benen hadden
tegen onze vrienden uit Ursel (0-9)) en sommige spelers leken vermoeid te zijn.
Deinze begon wel uitstekend aan de wedstrijd en na 5 kon
Robbe de 0-1 op het bord zetten na een mooie assist van Xander en de wedstrijd
brak open nu, na de aftrap kwamen de jongens van Melsele er heel mooi uit over
de flank en dito voorzet en 1-1 op het bord. Deinze aan de aftrap dan en Milan
deed de lampjes weer flikkeren op 1-2 (7) maar dat het in Melsele geen
gezondheidswandeling zou worden hadden we al meteen door en in minuut 9 stond
de 2-2 al terug op het bord, het werd de eerste 25 minuten een kat en muisspelletje
en na doelpunten van Xander en Iben gingen we rusten met een mooie en terechte
4-4 uitslag.
De jongens zijn niet gewoon om twee maal 25 minuten te
spelen en aan de rust zaten al velen op hun tandvlees niet tegenstaande we drie
invallers mee hadden en Melsele slechts 1 jongen op de bank had.
Tweede helft dan, een iets sterker opzittend Melsele won
meer en meer duels en onze kleine jongens kregen het heel moeilijk tegen
sommige grote beren aan de overkant en de moed zonk in de schoenen, de
combinaties kwamen er moeilijk uit, ballen vlogen op de lat of gingen net naast
en bij een paar prikken ging het al snel van 4-4 naar 7-4 en verdient trouwens.
Man in vorm Matisse prikte nog de 7-5 tegen na een mooie
voorzet van Robbe en Iben knalde er snel ook nog eentje tegen het net en we
hadden plots weer een wedstrijd met nog enkele minuten te spelen, de jongens
kregen nog even een opflakkering maar na geharrewar voor onze goal werd de 8-6
binnengetrapt en was het bobijntje af. Melsele bleef echter doorduwen en met
nog twee goals een 10-6 uitslag op het bord.
Echt aangeslagen waren de jongens niet en na een gezamenlijke
rondedans werden de supporters gegroet en konden ze genieten van een heerlijke
(nieuwe) douche.
In de wandelgangen van het complex kreeg ik trainer Fré te
pakken en hij vatte de wedstrijd als volgt samen; beste reporter, persoonlijk
vond ik ons combinatievoetbal niet slecht maar we speelden vandaag drie
versnellingen te laag om goed te zijn, we hebben les gekregen in het sterk
zijn en we misten ook nog een beetje de over mijn lijk mentaliteit, dan kan
je moeilijk aanspraak maken op een zege en reken daarbij dat we gisteren al een
match hadden, vandaag vroeg uit de veren moesten en ja, dan kan je zoiets
krijgen. Waar ik wel van geschrokken was is dat de jongens eens ze in de
kleedkamer waren al uitkeken naar de volgende wedstrijd en ze er op gebrand
zijn om deze uitschuiver zondag in eigen stadion recht te zetten tegen Lede.
Hopelijk zien we dan terug een mooie en leerrijke wedstrijd,
De vliegende reporter.
Spelers van dienst waren,
Gio, Milan (1x),
Matisse (1x), Xander (1x), Robbe DW (1x), Guillaume, Laurens en Iben (2x)
Noot, op volgende link kan je fotos
bekijken van onze wedstrijd in Ursel (8<>8) en beelden van de wedstrijd van trainer Sjoerd tegen Lede
( gewonnen met 15-2)(met dank aan Sandy en Diego)
Het team van trainer Fré kreeg vandaag de jongens van
Lokeren op bezoek en toen ik in de perstribune het wedstrijdblad voor mijn neus
kreeg zag ik maar zes (6) namen. Dat was waarschijnlijk een drukfout dacht ik
maar toen ik afgevaardigde Geert uitleg vroeg hoorde ik dat Iben een blessure
aan de teen had opgelopen en Matisse was voor een weekend op hoogtestage, dus
met zes man tegen Lokeren. Hoogspanning dus en reken daarbij dat de jongens
onder het oog van de volledige technische staf van Deinze aan deze klus gingen
beginnen wat de druk nog groter maakte, maar goed, de jongens zijn al veel
gewoon.
De selectie bestond uit Gio,Milan,Laurens,Xander,Guillaume
en Robbe DW en in deze volgorde gingen ze van start maar niet zoals de laatste
weken in overdrive maar het was eerder een beetje zoeken en tasten en zelfs
een beetje holderdeboldervoetbal op het middenplein, flanken werden niet
gebruikt en zo komt iedereen in de trechter terecht en wordt het lastig
spelen. Na drie minuten gingen de lampjes op het bord toch een eerste maal
branden toen Laurens en afgekaatste bal mooi in doel kon shotten, 1-0 en
iedereen dacht dat de trein vertrokken was maar Lokeren kwam via een heel mooie
aanval over de flanken langszij, gelukkig kon Milan één minuut later al tegenprikken
en geen vuiltje aan de lucht maar toen begon de motor te sputteren en Lokerse
boys liepen ons plots langs alle kanten voorbij en na 12 minuten stond de 2-5
op het bord, cijfers spelen geen rol maar de manier waarop wel en ik zag
trainer Fré een paar keer uit zijn kot komen om de jongens wakker te schudden
en onder impuls van een sterke Laurens en een goed op zijn flank spelende Robbe
kwam Lokeren onder druk en net voor het rustsignaal een 4-5 op het scorebord,
de remonte was ingezet.
Tijdens de rust kon ik even in de neutrale zone komen en de
uitleg van de trainer was dat de jongens twee versnellingen hoger moesten
spelen, de bal over de flanken laten gaan en meer inzet. Ik zag bij iedereen
wel al de verbetenheid op hun gezicht en dit team kennende wist ik al dat het
goed zou komen en ze gingen zich er voor leggen indien nodig.
Dat Lokeren in het tweede kwart op 4-6 kwam deerde onze
jongens niet en een pegel van Milan zorgde voor de 5-6 en na een heel knappe
rush van Robbe langs het lijntje stond Milan weer op de juiste plaats om het
ronde ding voorbij de zeer goed keepende bezoekende doelman te plaatsen, 6-6 en
een ontketent Deinze nu, de man in balbezit kreeg nu bijna geen tijd meer om te
ademen en na een mooie combinatie tussenGuillaume, Robbe en Xander kon Laurens mooi afwerken 7-6.
Onze heel goed meevoetballende doelman Gio kon de 7-7 niet
verhinderen maar een knal onderkant lat van Robbe en nog ene goaltje van
Laurens in de laatste minuut deed de jongens rusten met een 9-7 op het bord.
De winnaarsmentaliteit was terug te zien en na wat peptalk
van Iben gingen ze nog een tandje bijsteken en het derde kwart werd er nog vier
maal gescoord, een hattrick van Milan en Robbe deed er ook nog eentje bij. Vermelden
we ook dat dit kwart de nul gehouden werd , een positieve vaststelling
niettegenstaande de jongens maar met zes waren en al zeer veel energie
verbruikt hadden wat ons doet belanden in het laatste kwart waar er voor
zekerheid gekozen werd door te proberen op balbezit te spelen wat aardig lukte en
tussendoor pikte Robbe nog een goaltje mee en de jongens van Lokeren bleven ook
komen en wisten nog tweemaal te scoren wat ons op een mooie 14-9 eindstand
bracht.
Gio liet nog eens zijn kunsten zien tijdens de penaltys
door er enkele te stoppen en pechvogel van de dag wat doelpunten maken betreft
was onze vriend Xander, had hij tijdens de wedstrijd al drie maal de paal
geraakt beste vrienden, dan kwam zijn strafschop tegen de .. paal J!!!
Na de wedstrijd had ik een al bij al tevreden trainer voor
de microfoon die zijn jongens toch een dikke proficiat wenste want ze hebben na
een aarzelende start toch wel allemaal alles gegeven tot op het einde van de
match met maar één wisselspeler op de bank.
Woensdag terug training, vrijdag oefenpot op Ursel
(8<>8) en zaterdag zitten we al in Melsele, drukke dagen maar het is
beter zo dan niets te kunnen doen door het slechte weer :p
De vliegende reporter.
De seleçao,
Gio, Milan (6x),
Robbe (3x), Laurens (3x), Guillaume (1x) en Xander (1x en 4x paal)
