Na onze makkelijke zege van vorige week op het veld van Haaltert trokken we met onze U17 terug richting Aalst, deze keer waren we te gast bij Nieuwerkerken, de voorlaatste in de stand. Het vertrouwen was groot bij onze jongens. Trainer Nico liet enkele sterkhouders rusten of mochten debuteren bij de beloften. Aangekomen in Nieuwerkerken en na het zien van het terrein was het vertrouwen al heel wat minder, we moesten spelen op een superklein veld (tussen grote backlijn en zijlijn was amper één meter) . Hebben die van KBVB wel een meter mee als de velden gekeurd worden? De vrieskou had er dan nog voor gezorgd dat het veld er keihard bijlag, dus goed voetbal zullen we hier vandaag wel niet te zien krijgen dachten we.
De wedstrijd was amper afgetrapt als een bezoekende spits de bal over een leeg doel kopte, oef! In de 6de minuut was het wel raak, een schot vanop 20 meter naast Matthieu in doel en 1-0. Onze jongens kregen geen vat op de wedstrijd, de bal hobbelde steeds weer verkeerd, sprong van de voet of belandde buiten. Voetballend zou het vandaag niet lukken, dit was trouwens ook niet mogelijk op zo een veld(je). De thuisploeg speelde dan nog eens op het randje of er net over zodat van een voetbalwedstrijd niet echt sprake was. Voor het halfuur stonden we met 3-0 in het krijt en we hadden nog niet echt een kans gehad. Gelukkig kon Sam voor de rust nog eens tegenscoren na een mooie één/twee met Aron, ruststand 3-1.
Na 5min. in de tweede helft scoorde Nick met een afstandsschot de aansluitingstreffer en we hadden weer hoop 3-2. Maar hoe onze jongens tijdens de tweede helft ook probeerden voetballen lukte echt niet op zo'n veld, de tegenstander liet het ook niet toe en de scheidsrechter greep niet in. Deze wedstrijd kan je kort samenvatten in "flipperkastvoetbal", de ploeg met het meeste geluk wint, en dit waren wij jammer genoeg niet. Deze wedstrijd had misschien nooit gespeeld mogen worden, het terrein liet het niet toe en over de afmetingen zullen we nu maar zwijgen zeker.
Jammer ook voor onze talrijke supporters die alweer massaal aanwezig waren, na de match konden we nog wat nakaarten in ons clublokaal (Cafè Driebunderhof) bij Joost en Conny, dank trouwens voor de lekkere boterhammen.

Onze voornemens waren: In 2013 gaan we knallen! En onze scholieren hebben woord gehouden. Mooier kan je een jaar niet starten, een ruime en verdiende zege op het veld van Haaltert.
Toch was het de thuisploeg die het best uit de startblokken schoot met twee kansen binnen de 2 minuten. Daarna nam EG het initiatief over en kon de doelpuntenkermis beginnen. Stef scoorde de eerste na 7 minuten op aangeven van Sam. Carsten en Aron zorgden ervoor dat de wedstrijd na 14 minuten al gespeeld leek 0-3. Toch moest doelman Matthieu zich volledig strekken op een vrije trap van de thuisploeg om de nul te houden. In de 21ste minuut scoorde Carsten zijn 2de van de dag 0-4. De thuisploeg slaagde er toch in om Matthieu te verslaan 1-4. Daarna was het de beurt aan Sam, na drie assists scoorde hij zijn eerste van de dag 1-5, tevens de ruststand.
De tweede helft zou een formaliteit worden, nogmaals Carsten met zijn 3de, scoorde de 1-6. Ook de thuisploeg kon noch eens tegenprikken en daarna begon de Sam-show, tijdens de eerste helft koning assist en in de tweede helft doelpuntenmaker met een zuivere hattrick binnen 12 minuten. 2-9 na een halfuur spelen. In de laatste 10 minuten scoren Stef, Nick en Frederic elk nog één keer. Eindstand 2-12.
Proficiat aan onze scholieren met deze ruime zege, maar meer nog om hun ingesteldheid. De tweede helft dreigde even te ontaarden omdat sommige thuisspelers gefrustreerd raakten en er nogal driest invlogen. Onze jongens bleven rustig en speelden volwassen hun wedstrijd uit. Volgende week gaan we naar Nieuwerkerken, ook daar moeten we vol voor winst gaan.

Het einde van de wereld leek dan toch niet voor gisteren te zijn, zodat onze U17 vandaag toch aan voetballen toekwamen. We kregen het bezoek van FC Bonanza, een te duchten tegenstander die net voor ons in het klassement stond. Ons veld was herschapen in een modderpoel maar gelukkig mochten we van het bestuur op het A-terrein aantreden. Door de aanhoudende regen was het ook daar vrij drassig maar toch bespeelbaar.
De aanvangsfase was voor de sterk gestarte bezoekers, onze verdediging stond enige tijd onder druk maar verder dan enkele hoekschoppen kwam Bonanza niet. Na 13 minuten staat het plots 1-0, Carsten zet druk op de doelman en Sam profiteert met een listig stiftertje. Na dit doelpunt is de wedstrijd meer in evenwicht maar toch is het achteraan steeds opletten voor de gevaarlijke counters van de bezoekers. Na 30 minuten glijd Vladik weg waardoor hij de bal onvoldoende kan ontzetten, doelman Sander twijfelt even maar de spits van Bonanza niet en het staat 1-1. In de laatste seconde van de eerste helft krijgen we nogmaals een knullig doelpunt tegen op hoekschop zodat we met 1-2 naar de kleedkamers trekken.
De tweede helft moet absoluut beter maar de eerste kans is alweer voor de bezoekers, een alerte Sander houd ons recht. Daarna nemen we de match echt in handen. De kansen volgen elkaar nu op en na 12 minuten kan Sam alleen op doel af maar de keeper pakt zijn schot, de goed gevolgde Carsten kan toch de verdiende gelijkmaker binnentrappen 2-2. Erop en erover denken we, maar ook nu weer krijgen we de bal op één of andere manier niet voorbij die doelman. Net naast, onbesuisd over ofwel op de doelman...het lijkt erop dat het alweer voor vandaag niet zal zijn. Tot overmaat van ramp scoort Bonanza de 2-3, alweer op een stilstaande fase!!! En toch krijgen we in die laatste 10 minuten nog voldoende kansen, zelfs om de wedstrijd alsnog te winnen. Maar, we blijven in hetzelfde bedje ziek... te veel kansen nodig om te scoren en te makkelijk tegendoelpunten pakken.
Zowel de bezoekende trainer en de scheidsrechter wensten ons proficiat met het geleverde spel en dat we zeker verdienden te winnen maar helaas, 't zal voor in 2013 zijn. Tenminste als de Maya's er geen stokske voorsteken.