-Improvisatie als motor van het inhoudelijke en -Swing als stijlmiddel , bindmiddel en drijfkracht van de (scfhijnbaar) spelenderwijze beheersing van het instrumentele en eenvoudige werkjes en persoonlijke instant kompositorische uitgangspunten als verbindende referenties en uitgangscanvas Deze worden geput en/of gevormd uit het persoonlijke ontwikkelde muzikale vocabularum , met als doel het bereiken van luister plezier en vooral betrokkenheid van een publiek dat dit soort van muziekjes niet louter beschouwd als behangpapier , muzak of als uitsluitend een achtergrond van een voorspel op de paringsdans en babytaaltjes geneuzel ( waar ik ook niets tegen heb , laat dat duidelijk zijn ) ...
2.- Samen vormen deze twee basiselementen een soort (gevoelsmatig)communicatiemiddel( soms ook een wedstrijd in de zin van de rap , de coco en straatvechtende punk ) ...die men het best kan vergelijken met de kunst van het goede gesprek ( dat in mijn geval veelal nogal barokke , overladen en breedsprakerige rethoriek kan zijn )
Uiteraard kan dat alles (zoals elke gewenste opwaardering van het beleven ) ook worden gefaked en tot koopwaar gemaakt , maar dat is meestal slechts ersatz en imitatie die beter in het kraam past van een slechte toneelspeler die zijn van buiten geleerde tekst aframmeld met de voorgeschreven inflecties en interpretatie conventies en/of gefashioneerd door de smaakmakers in functie van de potentieele(of nog te creeren ) marktaandelen ... Net zoals dat kan gebeuren met de van de goede tongriem gesneden "teasers " en daardoor zelfs de liefde zeer verkoopbaar wordt
en uiteraard kan dit soort "spreken " ook grandioos mislukken : want inspiratie is er lang niet altijd zomaar en op vooraf gepland tijdstip Dus moet je dan terugvallen op routine en" truuken van de foor " in de hoop dat dit de gewenste inspiratie aanspoort en/of opwekt Maar alleen maar wat routinematige cliche's spelen is datgene wat veelal de professionele "faker" doet
Uiteraard haat ik persoonlijk dit soort eenheidsworsten-draaierij ... Waardoor iedereen , iedereen kan vervangen en niemand nog de kans krijgt iets "nieuws " uit te proberen en momentaan invallen te vertolken Waarbij dus het creatieve ( zoals ik dat versta ) uit den boze is , en alles wat boven het maaiveld uitsteekt moet worden afgeschoren of monddood gemaakt
Ja bovenstaand epistel is subjectief maar het is wél de keuze die ik voor mezelf heb gemaakt ....
...Of het ook waardevol is ? Weet ik niet ...en interesseert me ook niet ...... ik ben niet zo gesteld op het bezit van waardevolle en/of speculatieve investeringen die verdwijnen in de krochten van museumkelders en kluizen van prive verzamelaars of de geluidsbestanden -collecties van het collectieve archief , waar ze de stille dood sterven omdat ze niets meer hebben te maken met het volle en betrokken beleven van het tijdelijke in het moment en de gedreven scheppingdrang van het maken van " kunst "
Sommigen zeggen wel eens dat het tijdsverlies is datgene uit te vinden wat al is uitgevonden Maar het kunstige heeft niets te maken met (weliswaar noodzakelijke ) smaakloos water voor iedereen , laat staan dat het steeds weer opnieuw het warm water moet uitvinden ... Alleen stelt het steeds weer het produkt en de modellen in vraag ... net zoals een schilder steeds opnieuw hetzelfde schilderij "anders " afbeeld .... en dat daarbij de lucht rood wordt en /of de bomen blauw of zelfs totaal onherkenbaar is bijzaak ...
Bovendien is iedereen uiteindelijk iemand die zijn tijd verliest
EUROPEAN SAXOPHONE ENSEMBLE Artistiek leider (sinds 2012) : Guillaume Orti.
De Franse altsaxofonistGuillaume Orti is in België bekend en actief bij groepen als Mâäk en Octurn, en speelde in het verleden ook als gast bij Aka Moon. Orti is de opvolger van de Belgisch-Poolse saxofonist Cezariusz Gadzina die de eerste drie edities van het European Saxophone Ensemble heeft geleid.
Als artistiek leider mocht Orti niet alleen de samenstelling van het orkest bepalen, hij koos ook de vijf componisten die het nieuwe repertoire mochten schrijven: Ronan Guilfoyle uit Ierland, Alan Hilario uit de Filipijnen, Kari Ikonen uit Finland, Ingrid Laubrock uit Duitsland en Stephane Payen uit Frankrijk.
"De componisten kregen carte blanche," vertelde Guillaume Orti aan Cobra.be, "......maar ik heb ze wel in een bepaalde richting gestuurd. Ik wilde dat de composities genoeg ruimte lieten voor improvisatie. En ze moesten zich ook lenen tot flexibel spelen: niet alleen op een podium, maar ook op straat, op een trap, in een hal. De saxofoon zelf is een mobiel instrument en dus moesten ze zeker ook al wandelend en akoestisch kunnen spelen."
Net zoals de vijf componisten komen ook de twaalf muzikanten van het European Saxophone Ensemble uit de meest diverse muzikale werelden.
Bijna jaarlijks worden nieuwe( jonge ) leden voorgesteld , aanvaard of vervangen en dat tijdens workshops en clinics
"April 10, 2012 European Saxophone Ensemble In a EC funded project French saxophonist Guillaume Orti will select twelve members for a European saxophone ensemble. If you are interested vistwww.european-saxophone-ensemble.eu. Stéphane Payen is among the composers who will compose for the ensemble so this should be real interesting. "
Voor Guillaume Orti is het belangrijk dat iedere saxofonist in het ensemble de kans krijgt zijn eigen stem te laten horen, zonder daarbij het geheel uit het oog te verliezen . "Zo krijgt het Ensemble, en het repertoire van dit jaar, een heel eigen identiteit", zegt Orti.
Guillaume Orti "Mijn rol is het zoeken naar die eigen stem van elk individu in het Ensemble," zegt hij.
Dat is dus in wezen Ellingtoniaans van opzet ; die "schreef "ook (of stimuleerde de creatie van collectieve )" muziek( en arrangementen ) in functie van bepaalde improvisatoren...In de praktijk ging dat vooral om head arrangements " en muzikale vondsten __ zeg maar leidmotieven ___ tijdens repetities en/of sommige performances zelf ... In feite werd er collectief een gememoriseerd vocabularium gecreerd waaruit werd gekozen door zowel arrangeur als improvisatoren ....
"We werken aan de techniek, aan het samenspel, aan de intonatie en dynamiek. Maar als het op improviseren aan komt, dan moet dat voor zo'n groot ensemble in goede banen geleid worden. En die jonge muzikanten zijn technisch heel bekwaam maar weten niet altijd waar hun sterktes in de improvisatie liggen. Het is aan mij om dat uit te vissen en naar boven te halen."
"Maar ik speel niet mee, het is hun muziek", besluit Guillaume Orti.
Tenzij natuurlijk tijdens repetities en jamsessions ( zoals woensdagnacht gebeurde in de jamsession in de HCDF ) want dan schittert de fransman en laat onvermijdelijk een sterke indruk na ....
Intense collective practice is the normal mode ; while the focus is on : -learning by heart, -memorizing and analyzing some compositional vocabularies ( IMHO = " instant composer" tools and vocabularium ) in order to use them when improvising.
For information and participation send an email to: maaike@met-x.be. met Gregor Siedl, Guillaume Orti, Jazz Grenoble en 28 anderen.
O'DeGand AL MET AL EEN ERG GOEDE EN FEESTELIJKE HAPPENING IN DE GENTSE BINNENSTAD
't Was goed wat de ESE deed : die try out werd al met al een echte "eyeopener"
... maar het duurde wél wat lang voor het echte muzeikale werk en hoofdmoot van de performance , opstarte ... (zeker binnen het krappe uurtje dat de band kreeg toegewezen ) .........
Erg goede happening muziek en intro als aanloop, die knap inspeelde op de aanwezige verwachtingen en omgevingsgeluiden o.a met in de ruimte rondwandelende gebrachte bruitage en onverwachte "dirty" en "growling " barbaarse uithalen van saxen ... maar een half uurtje is wat krap om de daarna volgende , de aandacht eisende (goede) muziek( slap-techniek sax als rythmiek incluis ) ten gehore te brengen die beter __volgens mij ___in een concertzaal zou worden gebracht Een scenario - zwaktebod
Maar OK ....Deze muziek werd vooral een gratis weggegeven en vrij onhoorbaar ( als je er niet vlak voor ging staan ) ingemixt onderdeel van het normale stadskabaal van trams , bussen en de gelegenheidsanimatie van af en aan marcherende drumbands en fanfares ....
____Wat opvallend ontbrak in het zaterdagse " O'DeGand -gebeuren -stadsgeluidsbeeld " waren de straatmuzikanten in het bezit van de benodigde vergunningen ... maar die krijgen we de rest van het jaar al tijdens de koopjes -uitstap met vrouwlief ; Ontbrak ook en nogal schrijnend een goede accomodatie voor de luisteraar die er zich eens goed wilde voor neerzetten ...maar dat is inherent aan dat soort manifestaties op de wekelijkse koopjesdag en helemaal geen conditio sine qua non voor gratis concerten ( zeker als je bedenkt dat je het ook willens nillens moet stellen met dito ongemakken tijdens behoorlijk betalende concerten )
Toch wel erg goed dat de grootste middelmoot op en af dravende en slenterende mensen werden geconfronteerd met deze vormen van flexibele muziek uitingen ( al dan niet officieel "gedoogd "en "gedropt " als zoveelste prestige projekt en zelfs "sublimale " heropvoedingspoging )en de resulterende " verrijkte" vormen van steedse " musique concrète" die moeiteloos uitgroeiden als een ideaal geluidsspoor bij een sfeervol september-gevoel stadszicht in de schaduw van resterende verminkte middeleeuwse architektuur, een nieuwe permanente maar reusachtige kerst- schaapsstal om de hoek , en aanhoudende werkzaamheden die nu al jaren de Gentse binnenstad veranderen in een opeenvolging van bomkraters, waartussen het avontuurlijk surfen is zeker wanneer die zijn herschapen in modderpoelen en stadsparkjes in wording waarin vooral zwerfvuil zo leuk staat Ach het word deze maand allemaal een beetje de beschimmelde smaak van het paddestoelen seizoen , af en toe nog eens op een terrasje in een schitterend najaarszonnetje , dat wél, en met de zekere belofte van een zoveelste sleurvolle druilregen kwakkelwinter : Onontkoombaar afscheid van een zomer die zich spijtig genoeg beperkte tot een mooie augustus maand
Mijn nostalgische mood werd vooral nog eens aangezwengeld door de 12 toeterende saxofonisten die eigenlijk aan de lopende band parels voor de zwijnen uit hun machientjes toverden
Aansprekend zonder twijfel , en een perfekte uitdrukking van het tijdsgewricht ; van de huidige vervelende, kapot-geregelde en met massa's mensen uitbulkende tijden waarmee we het verder zullen moeten rooien
Optreden op 15 oktober in het "Trefpunt "aanvang om 20-20.30
Op 15 oktober is er een optreden voorzien van de vrije improvisatiegroep (*)" tsjok's kombine " : in het Trefpunt om 20u-20.30
De bezetting is als volgt :
Paul Van Gysegem (contrabass) Patrick De Groote ( trompet bugel ) Seppe Gebruers ( piano ) Thomas Campaert (drums ) Tsjok De Clercq (rieten, hout)
Het gaat hier om een ontmoeting tussen een paar bekende oudere iconen van de gentse improvisatiemuziek en twee vertegenwoordigers van de nieuwere (zich reeds bevestigde ) generatie op de vrije (Belgische ) improvisatie scène
De toegang is gratis
(*) Dat betekent o.a. dat er zo weinig als mogelijk vooraf iets is afgesproken
Patrick de Groote
schreef een tijdje geleden een geschiedkundig werkje , waarbij de historische freejazz uit het gentse in de kijker staat http://www.jazzinbelgium.com/ldh/misc/pdf/articles/free_jazz_gent_60.pdf , dit document laat toe de context te situeren Daar liggen dan ook de roots van de drie "ouderen " uit de groep
Vooral aan de Nestor , Paul Van Gysegem , is veel dank verschuldigd ; hij ligt immers o.a. aan de basis van de legendarische "Gravensteen festivals "
Patrick de Groote stamt o.a. uit de univ alfa-jazzclub kombo Beide voormelde musici zijn trouwens terug begonnen met intensief musiceren op de Gentse ( en andere) scènes
Uit de tweede lichting van diezelfde universitaire jazzclub combo ( jaren 70) stamt tsjok ...
die daar o.a. Rudy Blondeel leerde kennen ( als mentor en als -leraar ) om vervolgens samen met hem te gaan spelene bij Walter De Buck en de lochte Genteneers ( tweede versie ) ....Daarna probeerde hij het nog eens op eigen kracht ... maar hij stopte met actief optreden wegens familiale prioriteiten , omwille van beroepsredenen en dito financieele strop ...
."Muziek (en muziek theoretische toepasqsingen en studie ) bleven echter een(stille) bezigheid die ik nimmer opgaf of opgeef ..... k ben echter wel altijd na al die jaren een eigenzinige en autodidactische einzelganger gebleven , die vooral de vrije imlprovisatie hoog in het vaandel draagt "
Ik kreeg voordien een initierende opleiding in de muziekakademie van Ledeberg bij Georges Desmet en volgde ook diverse clinics & workshops bij ; Hall Singer , Nathan Davis , Jigs wigham ,... DE kennismaking met de univ jazzclub en het lidmaatschap van de WIM leverde hernieuwde studie en workshops op met john tcicai , Steve Lacy, Clifford thornton en tenslotte volgde ik als vroege vijftiger een lessenreeks afrikaanse percusie bij Bumba Bovic
Een tweede maal kwam ik toen (ook in die 90 tiger jaren ) terug op de Gentse scène ( in de "Duke" en de "Hotsy Totsy" ) samen met dichter Coenraedt de Waele : gedurende enkele jaren speelde ik uitsluitend soli op altsax, in die context
Ook dit werd gevolgd door een paar jaren inactiviteit op de scène Maar ong 5 jaar geleden kwam ik terug en dat op aandringen van drummer Gio Barcella Tegenwoordig speel ik erg frekwent op wekelijkse jamsessions in de HCDG ( alweer drie jaar )
Daar mocht ik ook Thomas Campaert
( die eigenlijk al altijd in de avant garde zat ;hij speelde met god en klein pierke van de vlaamse underground improvisatie scène : zoals bijvoorbeeld Cel overberghe , en regelmatig ook in de HCDG met o.a. Bart Maris )
en Seppe Gebruers leren kennen en vooral waarderen ... (UIteraard ontmoet ik daar ook Patrick De Groote ... en tot mijn
groot genoegen is nu ook Paul Van Gysegem bereid om iets samen te gaan doen ... waarvan het trefpunt de allereerste getuige zal zijn .... )
Seppe gebruers is trouwens de wonderlijke en steengoede (volgens mij ) komplete pianist-instant composer en meester improvisator , die samen met de groep IFA Y XHANGO vorig jaar het jong jazz talernt concours won en dit jaar een gesmaakt optreden verzorgde op GENTJAZZ 2012 Zijn groep zal ook musiceren komende vrijdag tijderns het JAZZ IN 't PARK 2012
(uit de kritieken geplukt ) " .....Jong Jazztalent Gent 2011 ....drie blazers, twee percussionisten, een contrabas en een piano, die onvermoeibaar en solidair hun harmonieën doorgeven. Zo solidair dat het bijna zonde lijkt om er één solist uit te belichten, behalve dan misschien het lijfelijke spel van Seppe Gebruers, die telkenmale van zijn piano tracht weg te springen, maar als een elastiekje steeds opnieuw daarheen wordt teruggetrokken. .......Pianist Seppe Gebruers word bijzonder gewaardeerd ; door zijn lef en eigenzinnige invallen ....."
Een bijzonder facet van zijn veelzijdige persoonlijkheid is de manier waarop hij actuele jazzmuziek weet te verweven met zijn werk als plastisch en beeldende kunstenaar. Over zichzelf als plastisch kunstenaar: De vormentaal die ik hanteer staat dicht bij de geest en de structuur de manier van denken - van de muziek die ik speel. Niets is mooi volgens de in gebruik zijnde, tijdsgebonden normen van de esthetica mijn bouwstenen zijn spanning, tegenstellingen, vraag en antwoord, een dialoog tussen kwetsbaarheid, hardheid en tederheid.
Paul Van Gysegem geeft vanaf 1965 als bassist talrijke concerten in zowat heel het land en richt in de loop der jaren ook meerdere groepen op in wisselende bezettingen. Hij was medebezieler van de Avant Garde jazzfestivals in het Gentse gravensteen (1969-70-71-72) en daarna van de lange reeks Proka concerten in de Zwarte Zaal (K.A.S.K.Gent).
Hij musiceert samen met een groot aantal muzikanten van bij ons zoals Erik Vermeulen (piano), Jeroen Van Herzeele (tenor sax), Eric Thielemans (slagwerk), Giovanni Barcella (slagwerk), Paola Bartoletti (vocal), Kim Van den Brempt (piano), Jasper Huysentruyt (piano), Patrick De Groote (trompet), Richard Rousselet (trompet), Cel Overberghe (tenor sax), Ronald Lecourt (vibrafoon), Pierre Bernard (fluiten), Johan Joris (trompet), Fred Van Hove (piano) en Bart Maris (trompet).
Paul Van Gysegem speelt ook met heel wat buitenlandse markante figuren zoals Jasper van t Hof (piano, NL), Pierre Courbois (slagwerk, NL), Tidiane Fall (percussie, Senegal), Jeanne Lee (vocal, USA), Mal Waldron (piano, USA), Bobby Few (piano, USA), Noel McGhie (percussie, Jamaica), Derek Bailey (Gitaar, GB), Dudu Pukwana (alt sax, Z- Afrika), Xero Slingsby (alt sax, GB), Luiz Marquez (tenor sax, Mexico), Chris McGregor (piano en bandleader, Z- Afrika), Steve Potts (alt sax, USA), Sunny Murray (drums, USA), Jean Yves Evrard (gitaar, FR), John Betsch (drums, USA), Alan Silva (bas, USA), Willem Van Manen (trombone, NL), Kenneth Tyler (drums, USA) en talrijke anderen.
Al deze muzikale ontmoetingen maken het Paul Van Gysegem mogelijk boeiende en nieuwe ontdekkingstochten te maken naar de eeuwige magie van de klank.
Selectie discografie en markante opnamen: Film- documentaire van de B.R.T. op initiatief van Elias Gistelinck, 1969-1970 Gesprekken over plastisch werk, muziek Muziekfragmenten met o.a. Mal Waldron (piano) en Kenneth Tyler (percussie)- LP Aorta met het Paul Van Gysegem sextet (Futura records - Paris, 1971 in mei 2011 werd deze LP heruitgegeven op CD) - H-.AmbitieusLouis Paul Boon prijs Paul Van Gysegem 1991 uitgereikt door H.A.M. Suite voor de kleine Ondine, duo met Fred Van Hove (piano en accordeon) - Video-opname door Julien Vandevelde van concert in De Bestemming Hansbeke, 2005 in duo met Jeroen Van Herzeele (tenor sax) - Film van Julien Vandevelde Vier disciplines, één kunstenaar, het oeuvre van Paul van Gysegem, in het kader van de tentoonstelling Paul Van Gysegem in het Caermersklooster te Gent, 2005 - Willem M.Roggeman leest:Blue Notebook, bas solo Paul Van Gysegem bij poëzie, 2006.
Patrick De Groote, trompet en bugel
Werd midden de jaren 60 gepassioneerd door Jazz tijdens zijn studies en start in 1965 samen o.a. met Philippe Venneman (drums), André Goudbeek (alt sax), Ronnie Dusoir (drums) en Rudi Blondeel (bas), in het post-bop Jazzcombo van de Universiteit in Gent. Volgt Jazz lessen bij Piet Noordijk, Janot Morales e.a. Van 1967 tot 1972 vervoegt hij de avant-garde Jazzgroepen rond Paul Van Gysegem o.a. met Cel Overberghe (tenor sax), Ronald Lecourt (vibrafoon), Nolle Neels (tenor sax), Pierre Courbois (slagwerk, NL) en Jasper van t Hof (piano, NL). Neemt met deze groep een LP op (Aorta Futura Records) en speelt regelmatig op concerten en festivals in binnen- en buitenland (waaronder Jazz Middelheim, Jazzfestival in San Sebastian, Biënnale des Jeunes in Parijs ) en op verschillende opnamen voor radio en TV in binnen- en buitenland met Belgische en internationaal bekende Jazzmusici zoals Jeanne Lee (vocal, USA), Steve Potts (alt sax & sopraan sax, USA), Ambrose Jackson (trompet, USA), Kenneth Tyler (percussie, USA), Alan Silva (contrabas, viool, USA), Kenneth Terroade (tenor sax, Jamaica), Kris Wanders (tenor sax, NL), Fred Van Hove (piano, België). Is in die periode ook medeorganisator van vele Jazzconcerten in het Gentse alsook van de Avant-garde Jazzfestivals in het Gravensteen in het kader van de UNIV+ALFA Jazzclub.
Tussen 1972 en 2005 verdwijnt hij praktisch volledig van de Jazzscene wegens veelvuldig verblijf in het buitenland om beroepsredenen.
Vanaf 2006 zien we hem terug regelmatig verschijnen op concerten, jazz festivals of free-jazz jamsessions met velen van onze hedendaagse Belgische Jazzmusici. Hij speelt met onder meer Paul Van Gysegem (bas), Eric Thielemans (percussie), Erik Vermeulen (piano), Richard Rousselet (trompet), Steve Potts (alt sax), Jeroen Van Herzeele (tenor sax), Noel McGhie (percussie), Tsjok De Clercq (saxen), Giovanni Barcella (percussie), Jasper Huysentruyt (piano), Marie-Anne Standaert (trompet), Cel Overberghe (tenor sax), Tom Van Overberghe (gitaar), Kris Nelissen (bas), Luiz Marquez (saxen, fluiten), Kristof Rosseeuw (bas), Bart Maris (trompet), Dick Van Der Harst (gitaar), Chris Joris (percussie) en in verschillende andere gelegenheidscombinaties.
Selectie opnamen en discografie: opnamen voor de BRT/Jazzsectie in 1969,1970 en 1971 van het Paul Van Gysegem kwintet met o.a. Jeanne Lee (vocal), Calyer Duncan (percussie), Ronald Lecourt(vibrafoon), Paul Van Gysegem (bas) en van het Universitair Jazzcombo met o.a. Philippe Venneman en André Goudbeek (Radio 2) trompetfragment bij de animatiefilm Sirenevan Raoul Servais 1971 - Opnamen B.R.T. Avant garde Jazz festivals Gravensteen Gent 1969, 1970, 1971 met het Paul Van Gysegem sextet - Concert 1971 Galerij Elias (opname door BRT/TV) met Steve Potts (alt sax), Ambrose Jackson (trompet, bugel), Kenneth Tyler (percussie), Paul Van Gysegem (bas), Nolle Neels (tenor sax), Ronald Lecourt (vibrafoon) - LP Aorta (Futura records - Paris, 1971) en heruitgave op CD (Futura Records mei 2011) met het Paul Van Gysegem sextet
Inlichtingen ingewonnen en verder kontakt , kan worden opgenomen tijdens de avond zelf na het optreden
Afgelopen woensdag-nacht was het in de HCDG ,tijd voor de laatste vrijere -improvisatie afspraak van het voorbije seizoen...
Het zomerde eindelijk ( was geleden van het jongste pinkster-weekend ), het binnenterras zat afgeladen vol , de deur stond open en ook op het kleine podium in het kleine cafeetje zat een deugd- doend hartverwarmend kracht-centraaltje ,...
We werden alweer eens aangenaam verrast door een zeer alerte en oplettende trompet-virtuoos : de Bart Maris van de grote dagen , de schiterende drummer die Giovanni Barcella al altijd is , samen met al dat moois rond de kanjer van een meester- cellist -instant composer _____ tot mijn schande had ik van deze iewat oudere meneer (°1954) nooit gehoord maar wat een persoonlijke ontdekking is die vent ____ Ernst Reijseger http://www.europejazz.net/mus/reijseger.htm
Wat die hoofdvogel deed met de vijf snaren cello ____en op de koop toe ritmisch te voorschijn wist te slaan uit het blinkende iconische instrumentlichaam alsof het ook een afrikaanse bass handdrum was die hij bespeelde ... , getuigde van grote klasse , bleef onverdroten boeien en was ronduit schitterend van begin tot eind
Jubelproza ... alweer , maar dat is welverdiend Einde seizoen en dus ook tijd om nog eens samen te vatten wat die laatste twee maanden nog voor interessants te rapen viel op de diverse gentse vrije- jazz podia die ik mocht beluisteren .... en ook, daar kon worden gejubbeld
*Te beginnen met de prachtige Duo - performance van top pianist Alexander Von slippenbach en saxofonist Zeger VanDenBussche (ditmaal op alt , zoals tegenwoordig in toenemende mate gebeurt )
Die pianist komt trouwens op 11 December eerstkomend , spelen in het (vermoedelijk) Gravensteen , samen met Paul Lovens en Evan Parker ... verzekerde Rogie van de resistenza /Negocito me nog woensdagnacht .....
¨In datzelfde openluchttheater in het citadelpark concerteerden trouwens op overtuigende wijze ook de groep rond drummer John Betch : een trio met twee fransen ....Een elegante en gave fluitist en een keigoede bassist , die voorwaar moest invallen (en dat is geen peuleschil om doen ) voor de aangekondigde maar doodzieke topper van wereldklasse , Avernel
Saxofonist fluitist Jan Klare was trouwens ook aanwezig op dat festival ( de opvolger van jazz sur l'herbe ) : samen met de "beren gieren " De jongens speelden erg gedreven en energiek (zoals gewoonlijk ook erg gaaf ) , maar werden enigzins de mist in geholpen door een nogal stuntelende geluidstechniek die blijkbaar niet al te goed was ingespeeld en een paar steken liet vallen ( dat is een grote handicap voor deze doorgaans loepzuivere musici ) ....
Jordi Grognard kreeg bovendien nog af te rekenen met een zeer beperkte en ingekorte set .... jammer want deze mens heeft wel meer te vertellen dan wat in een kleine 40 minuten kan worden gestopt
Cel Overberghe en zoon + Paul Van Gysegem samen met nog een guitarist vormden de set van Co2 Oude goede wijn behoeft geen krans , zelfs geen nieuwe zakken ..... Die mensen hoeven niets meer te bewijzen , ze zijn er (gelukkig ) nog ....
De HCDG kreeg ook nog een "onverwacht " zondagmiddag bezoek van enkele gasten uit het Brusselse en georganiseerd door het =
useum (ov) 24 juni Een mooi Trio ; Sabu Toyozumi (Japan) percussie // AACM adept Guy Strale piano // van ouds de WIM-vertegenwoordiger in Brussel JiJi Duerinckx saxes // vooral een viruoze bespeler van de moeilijke sopraninosax ( naar mijn weten is alleen Abdullah Ibrahim (Dollar Brand) van origine een bekend sopranino-saxist )
Heilaas speelden ze voor drie man en een paardekop en wat plaatselijke en ingevoerde inteelt Maar dat is niets nieuws en niets eigen aan Gent ....
Nu nog volgend seizoen eens een Antoine Prawerman ? en/of Mic hel Van Schouwburg en hopelijk wat meer "volk" Laat ik maar wat wensdromen vooraleer ik in mijn jaarlijkse zomerslaap duik ....
En nu ga ik me reppen naar JazzGent ; Jo Lovano en Wayne Shorter vanavond , meer moet dat niet zijn
Enkele rythmische patronen ter leringe ende vermaeck van wie het wil uittesten en omdat rythmliek het belangrijkse ordenende principe is ( ook als harmolodisch / polyfoon/ polyrithmisch weefsel )
Legende ; vlaggetjes omhoog =tones (Bongo's / Midden en hoge conga's ) : L(mama/hermosa ) R (papa/macho ) vlaggetje omlaag : bassen (quinto ) * = cow bell ( A of bA ) kleine achtste noot = tresillo figuur ( small temple block )
Cromanti = country blues = Ashanti = Cuban Bolero = (New orleans ) Spanish" tinge " = jelly roll Morton = jazz Habanera - Swung = vertraagde afro-swing = drag = de enige gebruikte notenwaarden zijn achtste , vierde en gepunte vierde -symmetrische figuren worden vooral gebruikt door trombones die symmetrische toonladders spelen tijdens hun imrovisaties (= Bob Brookmeyer solo routines bv CD bE F#F G A bBC)// C F(b)G C / C bE #F A C / bBC #F CD / C bEF(b)GA C .... etc )
De Hot Club de Gand woensdagnachten zijn nog steeds aanraders Het blijft een broeinest van creatieve insteken op het moment zelf en het zorgt regelmatig voor verrassingen .... Uiteraard zijn er de musici die in dat cafeetje een concertje komen weg geven , maar toch niet te beroerd zijn om achteraf tot een stuk in de nacht te blijven jammen ....Maar ook musici op doorreis die elders in onze stad een concert gaven , vinden langzamerhand hun weg naar dit cafe en het unieke jamsession project( met vooral progressieve jazz en vrije improvisatie ) dat hier in de loop der jaren is opgebouwd ....
Hier enkele van de jongste hoogtepunten
28maart 2012
Might Bite
Gregor Riedel(sax) /Benjamin Sauzerau(guitaar), Jacob Warmenbol ...
_Mooi Concert met topmuzikanten en mooie jam achteraf
met ook nog twee verschillende bassisten , een paar drummers en een goede pianist
°Warmenbol is een kei
HCDG
Dat was het geval met het Oshima-Lauro trio en anderen ; Die werden onverwacht tijdens de jam geruggesteund door de bassist Taurus Mateen ...die dezelfde avond een concert had geveven in het Bijlokecentrum .....Bart Maris kwam ook al van een concert date elders in de stad .... Korom ; het knetterde , want die twee waren al goed ingespeeld ___als dat al nodig is bij dergelijke musici
De canadezen speelden een aantal zeer intimistische en boeiende sets ....Aquarellen op hoog niveau en ragfijne pentekeningen , bijna in één trek neergezet ... Ook Nathan Ellman , Lennaert Heyndels en verschillende andere aanwezige drummers en bassisten lieten van zich horen tijdens een daaropvolgende jam ....
Tijdens een van de nachten ( vergeten wanneer juist ) was er nog onverwacht en ( wat mij betreft ) zeer welkom ook een uitgebreid stuk ryhmische en boeiende piano van Christiaan Mendoza ....
Er is altijd wel iets te beleven in de HCDG .... Neem nu bijvoorbeeld Dajo De Cauter ( welke nacht dit alweer was , ben ik eveneens vergeten ) , die in de vroege uurtjes met bass en al op stap leek en in het café verscheen .... Een volumineus instrument weliswaar , maar vooral een muzikant die daar een sound uit projecteert en een muziek aan ontlokt die onmiddelijk het klein café vult . tot in de kleinste hoek ...Wat een présence ....
Volgende woensdag is er een afspraak met Ethiopische muzikanten ...Het kan blijkbaar niet op Weze hierbij aangestipt dat de ethiopische muziek erg rijke en zeer diverse tradities behelst
* De pentatonisch gestemde "Krar" ( die ook zal worden bespeeld is me gezegd ) is zelfs een van de oudste instrumenten ter wereld .....Er bestaan zowel hemitone als enhemitone pentatone stemmingen voor diverse krar formaten ....Bovendien schijnen vooral 4 toonladders belangrijk te zijn ....
*Er zijn zowel christelijke-koptische , islamitische als animistische tradities versmolten in de huidige muziek uit de hoorn van Afrika ... en vergeten we ook niet de ceremonieele muziek van het voormalige keizerlijke hof in een land dat geldt als een van de kribbes van de mensheid .....
Ter orientatie :
Tenslotte is de ethiojazz beroemd en is vooral Aster Aweke de best bekende (in de westerse wereld...... ze woont allang in de VS ) diva en vertegenwoordigster van de moderne ethiopische muziek die zich voedt met de traditie ....
Afwachten wat in de hot club eventueel zal worden gebracht .... maar ook fusion-toestanden zijn ( wat mij betreft ) erg welkom en ik ben er eigenlijk wel gerust in ....Leergierig en eveneens nieuwsgierig
Er zijn natuurlijk elders in deze stad eveneens zeer boeiende dingen zat .... Zoals in de "Resistenza ": Ik woonde daar sinds de daverende start van deze nieuwe zaak ( na de concerten van Christiaan Mendoza , Jeroen Van Herzeele en Eric Vermeulen dus ) drie uit de kluiten gewassen winterconcerten bij .... en dank zij de vermoedelijk nog jaren aan te houden perikelen met de tramlijnen en verbindingen van het openbaar vervoer in onze stad ,is die zaak vrij moeilijk bereikbaar geworden voor mij ...dat zegt dus genoeg over de zuigkracht die ervan uitgaat
DONDERDAG 10 NOVEMBER Concert Double Bill JORRIT DIJKSTRA / JOHN HOLLENBECK DUO Jorrit Dijstra (NL): saxen + fx John Hollenbeck (US): drum
Zeer indrukwekkend .... meer erover vertellen is niet nodig ... verder commentaar is kompleet overbodig Rep je als ze nog eens langskomen + ALEXANDRA GRIMAL QUARTET Seminare Vento Tour Alexandra Grimal (FR): saxen Giovanni di Domenico (IT): piano Manolo Cabras (IT): contrabas João Lobo (PT): drum
.....een fijn voorgerecht dat begon in de (kwakkel)winter met een set van een groep rond een italiaanse saxofoniste op tournee .... Gaaf en goede stijlkeuzes ... Goede piano ook .... Nog van dat
en dan het putje van de winter en de laatste weken van een verlate winter
DINSDAG 21 FEBRUARI The Solo Sessions JOHN BUTCHER set II: met PETER JACQUEMAIN John Butcher: (UK) Peter Jacquemain: contrabas (BE)
Met het concert van een Peter Jaquemain in grote doen en de loepzuivere londense saxofonist ( die voortdurend op zoek ging naar instrumentaal technische uitbreidingen van het saxofoon spelen )kreeg ik het beste concert van deze winter voorgeschoteld : alles kwam aan bod ; multiphonics , overblaastechnieken , breathy aanblazen , circular breathing .... etc .... U vraagt we draaien ....Onwaarschijnlijk wat die twee doen ....Neen , het is geen gratuit cirkus nummer wat die twee daar bakken ....
MAANDAG 27 FEBRUARI the Barcella Resistenza Sessions #10 set I: CINEMA SOLORIENS James Harrar: klarinet, bamboefluit, altsax en allerhande speeltjes (US) Eric Thielemans: drums en percussie (BE) Manolo Cabras: contrabas (IT) Marshall Allen: altsax, speelgoedkeyboard, EWI (US) set II: GIOVANNI BARCELLA / MARSHALL ALLEN / MANOLO CABRAS Giovanni Barcella: drums en poëzie (IT/Gent) Manolo Cabras: contrabas (IT) Marshall Allen: altsax, EWI (US)
Wie het meer moest hebben van electronisch speelgoed en constant een soort muziekjes voor computerspelletjes uit zijn casioo-tje zat te plukken ( vooral in het eerste deel waarbij een soort ouderwetse projectie nogal uitputtend zat te " flikkeren" op de muur ) is het icoon en veteraan altsaxofonist Marshall Allan ... Gelukkig speelde hij een prachtige tweede set ( ditmaal bijna uitsluitend saxofoontje met die speciale toon en behandeling van hem ) samen met Manolo Cabras en Gio Barcella .... De prestaties van multimedia man James Harrar kan en wil ik niet echt beoordelen ... de pulserende lichtbeeldenshow leide veel te veel mijn aandacht af .. toch hoorde ik enkele boeiende Japans-achtige koto en stem evocaties , dat is alvast meegenomen .....Maar goed het is allicht niet veel meer dan mijn persoonlijke smaak ....maar Harrar blijft toch intrigeren en ik zal het zeker niet laten om nog eens wat Harrar te proeven als de gelegenheid zich voordoet ....Laat je dus niet weerhouden ...
En ja er is veel te doen in Gent ... maar deze frekwente uitjes en aansluitende bijna verplichte (althans bij mij ) "tournee des grand ducs " kost wel allemaal een serieuse hap uit mijn budget ( zelfs wanneer er uitputtende inspanningen worden gedaan om het zo goedkoop mogelijk te houden ) in deze barre tijden ...Toch blij dat ik het nog mag meemaken na vele jaren barre luwte en woestijn die noodgedwongen mijn aandacht opeisten
De cd AORTA (1971) van bassist Paul Van Gysegem werd in 2011 opnieuw uitgebracht. Dit is ongetwijfeld de meest opmerkelijke Belgische heruitgave van 2011
Van Gysegem, Paul - Sextet::Aorta
.
Dit album is wereldwijd erkend als een klassieker van de Europese vrije jazzmatige improvisatie .
Vanaf 1969 kwamen heel wat sleutelfiguren( en culturele-politieke paria's ) van de Amerikaanse jazzwereld in de Europese contreien hun geluk beproeven ..... zoals daar zijn Steve Lacy, Sunny Murray( was samen met Allan Silva , Noah Howard en tenorist Frank Wright te horen op het "verboden " Byg-festival , van Amougies ) , The Art Ensemble of Chicago en Don Cherry
Een paar bleven in Europa rondhangen ( Lacy , Noah Howard ) ook als muzikale inspiratiebronnen en lesgevers in het toenmalige clinics en workshop circuit dat toen nog buiten de officieele academische muziek instellingen verder sukkelde ....
27-09-2010
<-- klik : Noah Howard
O.a. in Gent was er een nieuw geluid in de Belgische muziekwereld te horen. Daar organiseerde de jonge bassist Paul Van Gysegem tenslotte een festival, namelijk het intussen legendarisch geworden jazzfestival in het Gravensteen.
Aangetrokken door de avontuurlijke muziek van de Amerikaanse collega's en voorbeelden verzamelde Paul Van Gysegem enkele gelijkgezinde jongelingen ( o.a. mensen uit de toenmalige universitaire jazzclub , in die tijd voor een tiental jaren een broeinest van nieuwe talenten ) die bereid waren om samen met hem dit genre verder uit te diepen en te verkennen. en organiseerde samen met gelijkgezinden ( waaronder vooral ook de goede organisator en trompettist Patrick De Groote ) heelwat voorafgaand aan- en naast het gravensteen festival :
Legendarische optredens en gelegenheidscombinaties in de " Fox " op de korenmarkt met kenneth Terroade , Allan Silva , Robin Kennyatta ook .... en met vaste leden Ronald Lecourt , Calyer Duncan, Patrick De Groote .... Regelmatig terugkomende acts in de Zwarte Zaal waar tot ieders verrassing ook een duo kwam spelen met Mall Waldron
De nieuwe muziek ( The New Thing ) werd met Paul Van Gysegem en Kompanen plots een voldongen feit in het Gentse :
Samen met Antwerpse vertegenwoordigers van de Vrijere Europese improvisatie muziek speelde hij in de Gentse Opera een jazzfestival voor de toenmalige Brt en vooral radio-producer wijlen Miel Van Attenhove Mike Zinzen , Cel Overberghe , Fred Van hove stonden op datzelfde festival en werden in die tijd door de neerbuigende "welopgevoede " melomanen en muziek -kultuurpauzen allemaal collectief verweten slechts prutsers en beunhazen te zijn Het Paul Van Gysegem Sextet ( ondertussen ook uitgebreid met Nederlanders Pierre Courbois en Jasper van t'Hof ) produceerde in die periode het baanbrekende album 'Aorta'.
Paul deed vrolijk verder ; Speelde met amerikaanse gastmuzikanten zoals bijvoorbeeld Ambrose Jackson
Maar nadien werd het wat stiller ....Tenslotte waren er ook nog andere besognes dan de muziek alleen , die zijn aandacht opeisten
De voorbije jaren wijdde Paul Van Gysegem zich voornamelijk aan zijn andere passie: het beeldhouwen. (net als zijn oude maatje Walter De Buck die een succesvol organisator en "folkie" werd , deed ) Maar hij bleef actief als organiserend , improviserend en progressief muzikant ...
Hij speelde in die tijd af en toe met jazzmusici van eerste orde Zo bijvoorbeeld op een Gentse jazzkroegentocht in cafe "De Turk " , een set met altist Sonny Simmons
Sonny Simmons
In 2010 eiste dan een straf concert , opnieuw in Gent , ook de aandacht van de jongere generatie Pianist Bobby Few schitterde door afwezigheid ...... maar ook meester- drummer Noél McGhie en de oude kompaan van Lacy , altist Steve Potts woonden al een tijdje in Frankrijk en waren binnen handbereik
Uiteindelijk kwam Paul , samen met Patrick De Groote en Ronald Lecourt ..... en met die hierboven laatsgenoemde twee afro-amerikanen musiceren op JAZZ IN 'T PARK en vooral in levende lijve bewijzen dat deze muziek nog niets van zijn kracht en creatief vermogen heeft ingeboet
Door het internationale succes van de heruitgave van het album "Aorta" besloot Paul Van Gyseghem in 2011 om samen met de trompettist van weleer Patrick De Groote de draad terug op te nemen.
Hij bleef in het begin van deze eeuw een icoon en af en toe ook verzamelaar /inspirator van jonge musici ( en gevestigde waarden ) Bart Maris , Jeroen van Herzeele ... Giovanni Barcella ,Eric Vermeulen ..... die allen in zijn verschillende heruitgaves van zijn groep op diverse gelegenheden aantraden ....
Eric , Jeroen , Paul , Gio en Patrick (foto Guy van de Poel). De Singer in Rijkevorsel 2012 ( = is trouwens een aan te bevelen podium )
1) In de Centraal afrikaanse percussiepolyritmiek wordt de ( pizzicato bespeelde string / "jazz" ) bass meestal beschouwd als een master- drum gelegen, in het leidinggevendemama-gebied ( de bas hand drum = meestal de bass conga-achtige N'gangN'gangof de (bass djembé) bougourabou-types uit Casamanche ( in het bijzonder in de popo muziek = popo muziek is een vroege mengvorm van Bascongo-en Senegalese "evolués" muziek , voornamelijk gespeeld in streek rond de (koloniale ) haven stad Matadi ) - ten gevolge van dit gegeven gelden alle mama- master lijnen ook voor de jazz-bass
Opmerkingen Het centraal Afrikaans drum-orkest vermengd van 5 tot 8 verschillende rythmische lijnen ( verschillend gestemde drums ) Master drummers bespelen soms op hun eentje zulk een batterij van acht ( rechtopstaande N'gang Ngang ) drums of drie likembe masters bespelen drie ( een mama , een papa en een baby ) achttongige verschillend gestemde duimpiano's
Bovendien liggen nog veel andere centraal afrikaanse muziektypes( Angolese semba , m'bira en andere zimbabwaanse muziek )wat hun polyryhtmiek betreft , aan de basis van neo -afrikaanse muziek zoals choro , samba , mentho ....calypso en kaseko -winti
Ook voor neo-afrikaanse (poly) rythmieken geldt hetzelfde wat de rol van de bass betreft maar daar kan de interactie van de rythmische lijnen zich beperken minimaal tot minimaal 3 / Bass ,drum ( met "bells" of cymbals ) en alto ( in trio) zijn hierbij bij uitstek de geschikte tegenhanger
2) Het lage register van de altosax (vanaf #c1 tot en met de E ) ligt in hetzelfde gebied als de "open " tuning van de bass
ofwel #c1 #f1 B E (alto ) E A D G (bass)
Tengevolge van dit gegeven gelden voor het lage register van de alto ook alle mama-master lijnen Bovendien kan het lage register van de alto ( bij afwezigheid van de bass ) diezelfde taken vervullen als de bass
AFROBASS number one
Nota's
GROOVES
Hieronder een paar voorbeelden van een rythmolodisch uitgewerkt Zuidafrikaans SANZA rythm ( KWELA ) Het uitgeschreven stukje geld voor de ganse dodecafonische toonladder met als basis de kwela F(m)7 M9
Merk op dat er een 4x herhaalde ' bell ' lijn bestaat van 5 opeenvolgende accenten = een clave lijn die dient als ostinato l en rythmisch anker of referentiepunt
Er zijn ook 2(onderling verwisselbare ) bell lijnen van 7 opeenvolgende accenten = twee akwete lijnen ( maat 1 en 2 / maat 3 en 4 ) gevolgd door een finale 6 toon lijn over twee maten ( maat 5 en 6) : deze laatste lijn kan eveneens als ostinato 2 gespeeld worden over de ganse lengste van het stuk ..... Ostinato 1 en 2 kunnen met elkaar vermengd worden (maar dan op agogo 'double bell ' --> twee tonen ipv l )
Speel de gehele sequens zowel met een 12 /8 als met een 4/4 timing ( die laatste ook van rechts naar links ) er kan bovendien een "beguine" , een " punta " of een "kpanlogo" worden toegevoegd
Er zijn nog veel andere mogelijkheden : maar houd in gedachten dat je steeds moet beginnen met een lamel aan te slaan in de linkerhand ( meestal met de duim) en dat is geld alleen wanneer je rechtshandig bent ... anders begin je als linkshandige met de rechterhand
de rechtshandige speelt dan een "mama"-lijn (meestal een bass(drum)lijn) en de linkshandige een " papa" lijn ( een 'melody')
Hier is een KWELA SANZA in 'Voiced ' pentatoon FGA CD ( Dm7 sus4)
een voorbeeldmet wisselende Sébènes microrythmische vermengingen en onregelmatige notenwaarden en accenten KWELAP.MID (2.9 KB)
ostinato I voorbeeld in straight 8/8 KWELP2.MID (5.7 KB)
*( Hieronder vind je dezelfde Midi- audio files in het attachment )
..Andy De Clerck . Vrij traditioneel maar erg goed .(*) ..Easy Listening jazz van grote kwaliteit " Zo dien je een beetje tenor te spelen...." ( om wijlen Ome Ben Webster te parafraseren ) Een aanrader ook om thuis wat van na te genieten (**)
Prachtige begeleiding ook ; door de economisch drummende Simon Seghers , de vaste bass basis van Jouni Isoheranen , en de steengoede droomlijnen van Pierre Claes op vibra (***)
(*)Nathan Davis (saxophonist)zei ooit iets daarover in een clinic (georganiseerd door wijlen Juul Anthonissen ) die ik gelukkig mocht bijwonen in Bilzen " .....Jazz is no easy and entertaining folklore ...(a part of ) Jazz is only art by permanent modulations ..."
en verder nog zoiets als ( vrij geinterpreteerd ) ..... Jazz is gestruktureerd en repititief en vooral gestuurd door de volledige beheersing van de "know how" die in alle kunsten 'sine qua non' is .... Jazz is als het levende moment : het (her)maakt voortdurend 'life ' zowel het dragend doek als de schildering zelf ,op hetzelfde ogenblik ___ Net alsof je een film projekteert op een bewegelijke en wisselende ondergrond ___ ; Dat mag al lijken op muzikale "chaos" ( en zelfs lawaai ) voor de passieve( en vooringenomen ) luisteraar , maar het is zeker nooit chaos wanneer je het moet maken ....en je kan natuurlijk niet altijd geinspireerd zijn op elk ogenblik van je performance : maar als je elk moment kunt terugvallen op routine ( en licks van eigen makelij) komt die inspiratie toch ....
(**) Ik moet zo nodig die groep eens " life" meemaken .......want Nathan Davis (saxophonist) ; " jazz is allways life ... a jazzrecord is a fossil ... "
(***) -De kern van alle jazzsoorten is improvisatie ( al dan niet over een "arrangement ") / of zelfs ; een set parafrases op bestaande rythmo-harmolodische wendingen en leidmotiefjes uit alle soorten uitgeschreven en/of gearrangeerde muziek -Als je een "improvisatie -solo" doet , ben je automatisch de leider van de groep ... Daarom is een trio + leader , het ideale formaat voor de permanente improvisator en daarom kan iedereen in die groep aan bod komen , soleren en leider worden .... het vraagt alleen maar een gehaaide beheersing van de techniek : De mensen in deze groep bezitten dat allemaal afzonderlijk , in overvloed ... Rijkdom troef
Is de titel van een gedicht uit het songbook van John Tchicai waarbij steeds weer een aantal uitgangszinnen worden verknipt en terug aan elkaar geplakt , zodat er een steeds rythmisch wisselende en verschillende geintoneerde tekst(en) en vooral verschuivende betekenissen onstaan ... Het is natuurlijk ook ( inde eerste plaats ) een compositorisch concept van John Tchicai waarbij steeds verschillende (verwante ) riffs en licks na elkaar en door elkaar kunen worden gespeeld
Er zijn daarom ook honderden versies mogelijk In feite is het voorgeschreven pattern een soort bvan stafkaart ... De uitvoerders moeten telkens weer hun eigen reisweg uitstippelen en zoeken naar eigen vermogen en temperament ..... dit is daarom niet noodzakelijk een GELEIDE wandeling ....
Interpretatie-mogelijkheden zijn quasi onbeperkt
Er is (bijvoorbeeld ) geen vast voorgeschreven tempo : iedereen speelt (eventueel) het tempo wat hem zint ....of speelt in microverdelingen .... De riffs zelf kunnen unisono , getransponeerd ( de altsax speelt de uitgeschreven C partijen en/of de andere blazer(s) spelen elkaars getransponeerd uitgeschreven partijen zoals ze er staan ) en /of rubato en/of in hockett worden gespeeld Je kan ook van rechts naar links lezen ....
Net zoals in serieele en dodecafonische muziek kunnen de tonen van oktaaf verplaatst worden ....
etc ... etc ....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ( my arrangement )
2 MinorBlues hexatonen , 2 Son ' Ma teodora " hexatonen ,een gemeenschappelijke basis toonladder , 2 basis vierklanken (ditties= false tetrachords ) en 2 basic triads
FREE PATTERN / MAP
__________________ ! ! AMajor(son) No #F / C Major No A <===! #C minorblues / bA minorblues <===!
(Troughout) Basic scales DE GA (#)C ===> Modulation = B#C E #F (b)A
(Chords) ==>progressions A (#)C(complementair ) bA B D E B D FG ==> scale B D E FG bA / (b)A B #C D E / B CD EFG / (SON ) Claves rythm
#C E (b)G bA B / bA B(b)D bE #F/ (minor blues ) Shuffle rythms #C #F #G B bA bD bE #F ==> scale B bE #F #G #C (Chords) ==> Progressions G DE (complementair )
Allan Silva 
Sonny Simmons 
