De skiles stond vandaag in het teken van de wedstrijd. Elk kind kreeg een nummer en moest op een slalompiste bewijzen wat het kon. De poortjes werden aangesneden onder de aanmoedigingen. Sommigen belanden door hun overmoed of de zenuwen wel naast de piste, maar iedereen raasde door het elektronische oog aan de finish.
De rest van de skiles bestond er in van bang af te wachten naar 14u, het moment van de prijsuitreiking. Iedereen kreeg een medaille , maar dan was het afwachten wie van elke groep de drie beste tijden had en wie dus op het podium mocht. Het werd een zeer sportieve happening met veel applaus en nog meer sportiviteit. Iedereen had gewonnen! Het vrije skien stond in het teken van het nemen van spectaculaire foto´s. We vlogen door de lucht en sloegen bij momenten te pletter, maar de foto´s zijn mooi.
De visstick en de chocomousse luidden de laatste avond in. De afscheidsfuif! Iedereen had zich mooi gemaakt want nu moest er gedanst worden met deze jongen of dit meisje. Deze sneeuwklassen klikte het geweldig goed tussen de jongens en de meisjes en vele nieuwe koppeltjes werden gevormd bij het dansen van een slow. De fuif duurde wat langer en dan mochten ze nog niet naar bed want buiten hadden we een spectaculair kampvuur voorzien met warme choco. En terwijl de warme gloed van de vlammen de gezichtjes verwarmde, was het moment daar dat we voor de laatste maal ons bed in trokken. Rond elf uur viel de laatste kamer stil... (denken we)
Met het schrijven van dit laatste relaas komt ook voor ons het einde nabij. De week waar we toch al weken en maanden naar toe hadden geleefd, is nu bijna voorbij. De vermoeidheid verraadt dat het een bewogen week is geworden waarbij elke dag zijn verrassingen had. Onze groep werd geteisterd door sneeuwstormen, oorontstekingen, wilde Oostenrijkers, keelontstekingen, pijnlijke ledematen, verloren tandvullingen, verloren ski´s,... maar deze groep stond steeds opnieuw recht. Het is een sterke en helemaal geen saaie bende! Het was fantastisch om met deze jongens en meisjes in de witte bergen te zitten. Als het aan hun lag, bleven we hier nog een tijdje, want heimwee dat kent er geen enkele!
Via deze weg willen wij ook iedereen bedanken die van kort of veraf heeft bijgedragen tot de organisatie van en het welslagen van Tröpolach 2008. Uit naam van alle kinderen en leerkrachten van het 5de en het 6de, dank u!
Reacties op bericht (4)
15-03-2008
Danku
Aan alle Letterboompjes, Juffen en meester,
Zoals reeds gezegd is, we zullen het missen om zo iedere morgen het relaas van jullie boeiende dag te lezen, want saai was het zeker nooit!
Nu rest ons enkel jullie nog een hele veilige terugreis te wensen en we zullen jullie allemaal met open armen opwachten op zondagmorgen.
Van harte danku aan alle juffen en meester, het is een hoofdstuk in het leven van onze kinderen dat ze zullen opslagen als één om nooit te vergeten.
Danku voor jullie bezorgdheid, aanmoedigingen en de nodige knuffels!
Geniet nog van de laatste momenten en prettige terugreis!
Vele lieve groetjes aan iedereen en een special knuffel aan Alessandra
15-03-2008 om 08:23
geschreven door Anastasia Arts
BEDANKT
BEDANKT
Wou via deze weg toch ook nog is meester Bart , de juffen en al de skimonitoren bedanken voor de goede zorgen voor al de kinderen. Jullie hebben ze een fantastische vakantie gegeven, leren skieen aan sommige, vele activiteiten gedaan samen en met hun en hun een knuffel gegeven wanneer ze deze nodig hadden!! Ze waren in zeer goede handen dus, maar daar heeft geen seconden iemand aan getwijfeld! De kinderen maar ook de ouders denk ik zullen dit zeker en vast nooit vergeten wat jullie voor hun allemaal hebt gedaan!!
Vele groetjes
15-03-2008 om 06:35
geschreven door cindy
Fantastische Laatste dag en nacht!!!
Goeienmorgen iedereen, Pfff wat had ik er precies graag bij geweest op jullie laatste nacht ginder, zoveel plezier en gedanst!! En het kampvuur moet schitterend geweest zijn met al die mooie, lachende en verbrande snoetjes errond!! Waarschijnlijk heeft iedereen vanacht wel zeer goed geslapen of juist niet en waren ze misschien aan het nadenken hoe ze nog een weekje langer zouden kunnen blijven, hihi!!Want na al jullie berichtjes hier te lezen van jullie geweldige ervaringen en dagen ginder denk ik inderdaad dat er vele nog wat zouden willen blijven!
Maar toch gaan er vele mama's, papa's en zussen, broers heel blij zijn als we morgenvroeg de bus zien komen aan gereden...voor een dikke knuffel en zoen want die hebben we gemist!! ( en natuurlijk niet te vergeten het getetter van ons Dana is het grootste gemis haha)
Dus dit was het laatste berichtje van Troploch? Dan zouden we zeggen, amuseer jullie nog is dubbel en dik maar liefst niets meer breken op deze laatste maar mooie dag!! Geniet ervan en rust maar goed uit allemaal op de busreis van vanacht naar het zeer regenachtige België terug!! Vergeten jullie allemaal het zonnetje niet in jullie valies te steken aub?? dikke mercie hiervoor!!!
Dana, nu even voor je alleen.. Hopelijk heb je u super goe geamuseerd en heb je ons toch wat gemist hihi maar dat betwijfelen we ten zeerste natuurlijk. Wij hebben je in ieder geval zeer hard gemist, maar zijn echt blij voor je dat je dit hebt mee gemaakt!! Dikke kus van ons allemaal en zeer zeker tot morgenvroeg in België hé,...de ontbijttafel zal klaar staan voor je met vanalles lekkers!! We zien je graag, allemaal!!
U meter en papa, mama, mel en niko, dorien en Stefke niet vergeten hé want die heeft je zeker en vast ook gemist maar moet zeggen hij had Dorien nog voor te pesten hé maar zal ook blij zijn als jij terug bent!!
15-03-2008 om 06:28
geschreven door cindy
DANK U!!!!!!!!!!!!!!
Prachtig hoe dit geschreven is!!! Ik ben zéér gelukkig dat ik dit alles mag lezen en meemaken. Ik ben er zeker van dat ze tofste tijd van hun jonge leventje hebben beleefd. Maar, ik ben oh zo blij dat het bijna zondag is. Wij hebben onze pop gemist. Ik dank van harte Mr. Bart en alle mensen die voor onze kinderen gezorgd hebben. Dit verdient een staande ovatie. Hartelijk dank. Geniet morgen van de laatste dag en wees voorzichtig op de terugreis. Wij ontvangen jullie met open armen zondagmorgen te Huldenberg. Hartelijk dank voor alles.
Aan Elodieke : Ik verlang enorm naar je en zal zéér blij zijn dat je terug in ons midden bent, zondagmorgen. Een dikke dikke zoen, knuffel. Nog 1x slapen en daar ben je dan!!!
15-03-2008 om 01:40
geschreven door mama van Elodie
