Het is al weer voorbij, het feestgedruis. Een nieuw jaar is begonnen. Ik vind het altijd heel vreemd : het gevoel iets te beëndigen en opnieuw te kunnen beginnen. Ik neem me altijd wel iets voor : gezonder eten bijvoorbeeld. Het is het eerste jaar dat ik me niet écht iets heb voorgenomen. Misschien brengt het meer succes.
De feestdagen brachten alweer de nodige emoties met zich mee. De meeste mensen die ik gesproken heb, zijn vooral blij dat deze dagen weer voorbij zijn. Vreemd toch, dat we onszelf blijven verplichten mee te doen. We eten, we drinken, we geven geschenkjes en komen samen met alle familieleden. Tradities noemt men dat... Wie verplicht ons eigenlijk tot het verder zetten van deze tradities? Wijzelf toch... Stemt tot nadenken.
Voor mij hadden de feestdagen een wrange nasmaak. Iedereen komt samen met de familie en vindt het vooral een verplicht nummer. Ook voor mij was dat altijd zo in het verleden. Maar dit jaar had ik geen ouders meer om mee te vieren en ook mijn schoonfamilie was wat kleiner geworden. Hier sta je dan in het feestgedruis. Kon ik nu ook nog maar zeuren dat ik met mijn familie vieren moest!
Vreemd. De hele dag voel ik me belabberd en vreemd. Nu kijk ik samen met mijn zoontje naar Eurosong for Kids. Ik hoor de muziek en voel me vrolijk en happy. Goeie les voor mezelf : muziek maakt alles vrolijker!
